Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 ... 50  Volgende

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo mei 04, 2011 19:02 

Afbeelding

Met een lichte frons naar de hoge muur probeert Medea te bedenken hoe ze de muur kon beklimmen. Ze kon eventueel het touw vastgrijpen en zich met haar voeten afzetten tegen de muur, maar deze zag er nogal glad uit. Als ze dan uitgleed, zou ze haar eigen gewicht niet meer kunnen houden.
Zichzelf enkel aan het touw omhoog heisen, ging hem ook niet worden, want het touw hing te hoog om haar voeten te kunnen gebruiken en armspieren had ze niet.

Met een strenge blik trekt ze haar wenkbrauw op naar Luc en zegt, "Hou die grijns maar van je gezicht af." Toch moest ze toegeven dat ze het zetje nodig had om met haar voeten bij het touw te kunnen. Ze glimlacht even snel naar hem en neemt dan een diepe zucht. Isra begon enorm op haar zenuwen te werken. Eerst schreeuwt mevrouw alles bij elkaar zodat iedereen - als er al iets of iemand was - wist dat ze er waren en vervolgens gaat ze lopen preken over voorzichtigheid?

Nieuwe bijnaam gevonden, Koe.

"Wat wil je nou?" valt ze uit met een cynische ondertoon. "íls ik daar boven al enig 'vlees' tegenkom, is dat JOUW schuld. Herinner je je marktvrouw imitatie nog van net?"

Terwijl ze haar voet in Luc's handen zet, fluistert ze zachtjes, "Mocht ik nou toch vallen, dan hoop ik dat je me leuk genoeg vindt om op te vangen." Met een grijns zet ze zich af en klimt de eerste meter van het touw in.


_________________
"Boo... Guess who?"


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo mei 04, 2011 20:23 

Afbeelding

Eric kan een glimlach niet onderdrukken als Medea hem aan de kant duwt en haar verklaring erbij geeft.

"Maar natuurlijk, Dames gaan voor."

Hij kijkt even geamuseerd toe hoe ze ver boven haar hoofd het touw vast heeft en vraagt zich juist af hoe ze dit op gaat lossen als Luc haar de helpende hand biedt.

Ook Isra heeft, natuurlijk, een mening. Dat ze zich druk maakt dat ze zich één voor één kwetsbaar opstellen na haar niet geheel subtiele roep van zojuist, dat snapt hij wel. Gelukkig hoeft hij zijn mening hierover niet te geven, want dat doet Medea al. Eric haalt zijn schouders op en kijkt hoe Medea langzaam omhoog begint te klimmen.

"Ik ben benieuwd." Zegt hij tegen Luc en kijkt hem dan met een grijns aan.

Benieuwd of ze inderdaad leuk genoeg was om op te vangen misschien. Maar vooral of het touw het zou houden en of er daar boven 'vlees' te vinden was.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: za mei 07, 2011 21:04 

Afbeelding

Caleigh kijkt even naar Medea die het touw inklimt, ze zou er alles voor over hebben om Medea te zien vallen. Niet eens omdat ze wilt dat het touw breekbaar is, maar gewoon omdat ze Medea niet uit kan staan. Het achterbakse staat haar totaal niet aan. Daarna zou ze wel zien hoe ze daarboven terecht zou komen. Haar ogen glijden door de ruimte heen, proberend een inschatting te maken van het laagste huisje in de muur. Hoe zouden de originele bewoners boven zijn gekomen. Ze gokt dat een touw teveel moeite was. Aan de andere kant, het waren tovenaars en heksen geweest dus een magische oplossing ligt veel meer voor de hand.

"Er moet een makkelijkere manier zijn," mompelt ze tegen zichzelf.

Ze stapt weg van de groep en bekijkt de muur wat beter. Hier en daar staken stukjes uit, alsof er iets had gezeten, iets wat op een trap zou kunnen lijken. Gokt ze, want ze heeft werkelijk geen idee wat het is. 'Het moet anders kunnen...' Van die gedachte is ze zwaar overtuigd.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za mei 07, 2011 21:46 

Afbeelding

Het zal niemand verbazen dat Luc met zijn ogen blijft rollen wanneer de dames gezellig verder gaan met ruzie maken. Ja zo schieten ze wel erg op. Waarom zijn ze í¼berhaupt samen opzoek naar het boek en daarmee de sleutels. Het wordt nog eens hun dood. Met die gedachte gang zet Medea haar voet in de handen van Luc. Ze heeft hem gevraagd om haar op te vangen als ze valt. Daar is hij nog lang zo zeker niet van, maar ach vrouwelijk schoon in zijn armen zal hij niet altijd afslaan.

Ergens kan Luc aflezen van de grijns dat Eric niet benieuwd was of ze kon klimmen. We weten allebei dat ze dit niet ging halen.
"Als je je geroepen voelt, mag jij de taak ook wel op je nemen" zegt hij tegen Eric. Kort kijkt Luc toe hoe Medea de eerste stappen in het touw zet. Als hij Caleigh ziet mompelen kan hij het niet laten om te reageren.

"Zei je wat Caleigh?"
vraagt hij aan haar "Of durf je het niet te delen?" vervolgt hij met een grijns op zijn gezicht. Hij verwacht haat blikken van haar dus kijkt snel weer naar het touw waar Medea in hang en trek er speels aan. Als zij nu al zou vallen vangt hij haar echt niet

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo mei 08, 2011 10:11 

Afbeelding

Oké, niet het makkelijkste wat ze ooit had gedaan, maar de eerste helft van het touw was te doen geweest. Haar handen waren rood en pijnlijk van het oude, rottende touw, maar ze had zich vast weten te houden. Het grootste probleem was dus niet het klimmen an sich, maar de kans dat het touw zonder waarschuwing kon breken. En ze was nu al te hoog om er nog heelhuids vanaf te komen als ze viel, opgevangen of niet.

Met een snel kloppend hart keek ze langs de hoge muur omhoog. Nee, nog steeds glad en glibberig. Zich aan uitstekende stenen vast houden, ging het dus niet worden. De enige optie was langzaam naar beneden klimmen en hopen dat het touw niet brak of verder klimmen en hopen dat het touw niet brak. Wellicht dat het haar nog net kon houden als ze langzaam en zonder onverwachte bewegingen klom... maar de zwaardere mannen zou het nooit allemaal kunnen houden. Ze zouden een andere route moeten zoeken en dan zou Medea alleen daar boven zijn, zonder de bescherming van een groep.
Vieze, slijmerige vijanden die hun bezoekje waarschijnlijk niet konden waarderen. Die zouden geen moment twijfelen om een vrouw, alleen en afgesloten van haar groep, te grijpen. Maar het alternatief was naar beneden klimmen met een gekrenkt ego en toegeven dat ze bang was voor wat ze boven tegen zou komen.

Voor ze het wist, riep ze zo zacht als ze kon naar beneden, "Ik haal het wel, maar het touw gaat jullie niet meer houden. Zoek maar een andere weg naar boven." Haar hart bonsde terwijl ze zichzelf verder omhoog hees. De rand van de muur was bijna in zicht.

ooc: verzin maar een eng, vies iets dat Medea bijna vermoord of zo. =P Of ik doe het zelf wel in mijn volgende post.

_________________
"Boo... Guess who?"


 Profiel  

Murderer

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo mei 08, 2011 14:56 

Afbeelding

Zonder enig woord te zeggen, staat Ethan verveeld om zich heen te kijken. Hij kende deze plek. Niet goed natuurlijk, maar wel genoeg om te weten dat er andere manieren waren om omhoog te komen.

Hij wacht echter af wat de groep wilt doen en luistert zwijgend naar het gebekvecht, terwijl hij grijnzend naar Medea kijkt die in het touw hangt. Langzaam schuift hij iets naar achter en kijkt om zich heen. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij Caleigh hetzelfde doen. "Jij weet net zo goed als ik dat er een andere manier is. De enige reden dat je haar laat klimmen, is dat je hoopt dat ze doodvalt." Hij grijnst luguber en wijst dan naar de muur. "Er zit een verborgen trap. Ergens."

De verdeeldheid in de groep is om te lachen. Ethan had niet verwacht dat het zo makkelijk zou zijn. Zelf maakt hij af en toe een opmerking, meer is niet nodig om een oproer te veroorzaken, vooral omdat ze dat onderling al doen. Hij grijnst weer en kijkt met zijn donkere ogen naar Caleigh. "Heb je een idee?"


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: ma mei 09, 2011 11:40 

Afbeelding

Caleigh trekt haar wenkbrauw op als Luc besluit een opmerking tegen haar te praten. Maar hij durft haar niet eens aan te kijken en kijkt gelijk weg. Alsof ze daar haar tijd aan wilt verdoen. Watje. En dan bemoeit Ethan zich met haar. Haar blik verduisterd wat als hij haar 'beschuldigd' van hopen dat Medea doodvalt.

"Dat jij hoopt dat zoiets gebeurd, betekent niet dat ik meedoe in je lugubere fantasie," zegt ze dan met een wat kwade en geirriteerde ondertoon.

Maar toch weet ze dat hij hetzelfde denkt als haar. Er zit iets verborgen, een trap of misschien wat anders wat ze boven krijgt. Als hij vraagt of ze al een idee heeft geeft ze hem een kwade blik. Hij moet zich niet bemoeien met haar en maar naar de rest kijken en luisteren. Ze kijkt weer naar de muur en loopt er wat dichter naar toe, ze probeert een inschatting te maken waar de traptreden zouden zitten en waar je omhoog zou gaan. Zo kan ze beslissen dat als er een verborgen schakel zit, waar die ongeveer zou zitten. Ethan probeert ze te negeren en dat Medea bijna boven is merkt ze ook amper nog op. Eie redt zich wel en er staan anderen onder haar, ze valt heus wel op iemand die haar val breekt.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma mei 09, 2011 16:24 

Afbeelding

Eric schudt met een glimlach zijn hoofd. Nee hoor, hij voelde geen enkele behoefte om de taak van Luc over te nemen. Ergens achter zich hoort hij Furie wat mompelen en hij glimlacht nogmaals als Luc er een opmerking over maakt, maar vervolgens weg kijkt. Zo bleef Furie natuurlijk altijd zo arrogant, als niemand haar een duim breed in de weg durfde te leggen.

Als Medea roept, kijkt Eric weer omhoog. Hij was sowieso verbaasd dat het touw het al zo lang zo goed hield. Hij blijft haar met zijn blik volgen, net zolang totdat ze eindelijk de rand heeft weten te bereiken. Ondertussen speelt zich een discussie over een verborgen trap achter hem af tussen Ethan en een door deze nog furieuzere Furie. Eric kan een lichte lach niet onderdrukken en schudt met zijn hoofd.

"Medea," roept hij dan naar boven "men vraagt zich af of er iets van een verborgen trap is. Misschien is er daar boven iets te vinden?"

Hij haalt zijn schouders op en doet een paar passen naar achteren zodat hij iets beter kan zien waar Medea precies ziet.


OOC: Zo, nou dan ziet Eric haar het wel gewoon halen hoor;)

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma mei 09, 2011 19:20 

Afbeelding

Isra begint zich nu toch wel erg ongemakkelijk te voelen. Het duurt haar allemaal veel te lang en de muren van de grot, hoe hoog ze ook mogen zijn, beginnen een beetje op haar af te komen. Nogal on-Isra-achtig heeft ze zich wat stil teruggetrokken. Ze kan nog net een grijnsje voor elkaar krijgen bij Ethans opmerking over Caleighs hoop dat Medea doodvalt. Een grijnsje. Geen sarcastische, half-hoopvolle opmerking die laat merken dat het Isra worst zou wezen of Medea het er levend vanaf zou brengen of niet.

Terwijl ze kwaad op zichzelf begint te worden probeert ze haar aandacht te richten op het klimproces. Medea roept dat de rest van de groep een andere weg naar boven moet zoeken. Isra haalt even diep adem. We gaan hier nog niet snel weg, aansteller, dus get your act together. Ze balt haar vuisten en kijkt verwoed om zich heen. Ze moet iets hebben om haar aandacht op te vestigen. Wanneer ze hoort dat er ergens een verborgen trap zou moeten zijn, pakt ze haar wand en met een gedempte Lumos begint ze de muren te scannen met een smalle lichtbundel.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma mei 09, 2011 21:02 

Afbeelding

Via een lang, rottend touw zeker tien meter omhoog klimmen was tot daaraan toe... maar verwachtte Eric nu ook nog dat ze naar beneden ging kijken? Over die rand heen ging leunen om terug te praten? Seriously.

Medea nam een diepe zucht en ging weer voorzichtig dichter bij de rand staan. Eric was zo slim geweest wat verder van de groep af te gaan staan, dat bespaarde haar een pijnlijke duik. Ze kon hem zo goed als zien zonder dat ze over de rand hoefde te buigen.
"Een trap?" riep ze zo zacht mogelijk terug. Een vlugge blik langs de rand vertelde haar niets en zelf durfde ze de spreuk niet uit te proberen. De laatste keer dat ze dat deed, blies ze iemand half op. There you go, haar eerste martelgeval. Zeer gepland, uitgedacht en perfect uitgevoerd. Right.

"Gebruik anders de onthulspreuk," stelde ze voor. "Je weet wel, Aparecium."

Ze liet haar ogen over de hele groep glijden en moest toch even grinniken. Wat een combinatie waren ze eigenlijk. Ze betwijfelde stiekem of ze ooit ergens op uit zouden komen.

Net op het moment dat Medea het idee kreeg dat het misschien toch wel veilig was daarboven, hoorde ze achter zich iets ritselen. Met een bonkend hart draaide ze zich om, tegen beter weten in.

Ze moest toegeven, haar gil had Isra's marktwijfimitatie zwaar overtroffen.


_________________
"Boo... Guess who?"


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: wo mei 11, 2011 7:47 

Afbeelding

Caleigh hoort vaag Eric naar Medea roepen om boven voor een verborgen trap te kijken, maar ze besteed er weinig aandacht aan. Als ze denkt dat ze het punt heeft gevonden laat ze haar vingers over de muur glijden. Het lijkt een eeuwigheid te duren maar ze voelt een kleine groef onder haar vingers en voorzichtig volgt ze die. De vorm die er wordt gemaakt is haar totaal onbekend maar ze komt terug op hetzelfde punt en op het moment dat haar vingers de muur loslaten voelt ze een tinteling door haar lichaam schieten. Het figuur licht enkele seconden op, te kort om goed te zien wat het is en dooft dan weer.

Even gebeurd er niets, maar dan schuiven er zachtjes, vanuit het niets traptredes uit de muur. Caleigh volgt de trap omhoog, niet alleen verschijnt er een trap naar de eerste huisjes, ook daarboven verschijnen er trappen. Alles was aan elkaar gelinkt. Toch merkt Caleigh op dat er hier en daar een trede mist.

"We hoeven overduidelijk niet meer te zoeken," zegt ze dan met een toon van ironie.

Net nadat ze dat heeft gezegd hoort ze boven hun een harde gil, die afkomstig is van Medea.


OOC:: Ik wilde Caleigh naar boven laten gaan, maar ik wil stiekem eerst weten wat er met Medea gebeurd voordat Caleigh als eerste daar komt [A] Want als Medea schrikt van iets kleins, dan gaat Caleigh lachen [A]
Dus de trap, hier en daar meest een trede, dus pas op (;

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo mei 11, 2011 16:36 

Afbeelding

Caleigh lijkt de vraag van Luc te negeren, misschien ook maar voor het beste. Ergens hoopte hij dat ze met nuttige informatie kwam die ons bezig kon houden terwijl Medea verder naar boven klimt. Jammer genoeg wist hij zelf ook dat Caleigh het type is dat niet zomaar belangrijke informatie gaat delen en zeker niet hier. Liever heeft hij dat iedereen zijn kaarten op tafel zou leggen, maar hij weet dat het niet zo werkt. Het zou wel een hoop gedoe schelen...maar wilt hij zelf eigenlijk alles wel delen. Zo niet, dan was hij geen haar beter dan zij.

Luc zijn aandacht verdwijnt naar zijn gedachten en de gebeurtenissen om hem heen gaan hem lichtelijk voorbij. Uiteraard heeft hij wel door dat er trappen verschijnen maar schenkt er nog niet veel aandacht aan. Wanneer hij een hoge gil hoor van boven van Medea, schrikt hij wakker.

De snelste manier naar boven vanaf zijn positie was op dit moment nog steeds het touw. Misschien is er niets aan de hand, maar wat als het wel zo is en hij dan niets ondernomen zou hebben? Dat zou hij toch niet op zijn geweten willen hebben. Met een licht sprongetje, springt Luc het touw in. Hij klimt enkele centimeter naar boven, maar het duurt niet lang voordat het touw breekt en hij met een doffe klap weer met zijn voeten op de grond belandt.

Spijtig trek Luc een wenkbrauw op terwijl hij Eric aankijkt.
Hij laat zijn blik naar en over de trap glijden terwijl hij rustig naar de eerste trede loopt en maakt aanstalten om ze te beklimmen.

ooc: ik wacht ook even op Medea haar reactie net als Catie, maar ik had gewoon het gevoel dat ik moest posten haha

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr mei 13, 2011 19:24 

Afbeelding

Eric trekt een wenkbrauw op als Furie de verborgen trap vindt. Nogmaals, als dit zo door bleef gaan, zou ze niet alleen arrogant blijven, maar ook nog...
Zijn gedachtes worden onderbroken door de harde gil van Medea boven hen.

"Wat?" Vraagt hij zichzelf even hard op af.

Eric kijkt naar Luc die het touw inklimt en net zo snel weer op de grond staat, met het touw in zijn handen. Eric haalt zijn schouders op en loopt dan achter Luc aan de trap op.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za mei 14, 2011 13:32 

Afbeelding

Medea was nooit echt bang geweest van spinnen. Sterker nog, ze kon zich meerdere keren herinneren dat ze poten had uitgetrokken, of grote hooiwagens over haar hand had laten kruipen... maar deze keer drong de angst door tot in het diepst van haar botten. Verstijft van angst kon ze alleen maar toekijken hoe het harige beest steeds dichterbij sloop op alle acht, gigantische poten. Wonderful.

Ze durfde geen kant op en de rand van de muur was slechts een paar centimeter achter haar. Met een zwaar kloppend hart, nam Medea nog een voorzichtig stapje achteruit. Heel even leek het alsof de Acromantula zijn prooi wilde laten gaan, maar voor ze het wist was hij nog maar twee meter van haar vandaan en voelde ze de harde, stenen grond onder haar voeten verdwijnen.

Vliegen was leuker dan vallen en landen was absoluut minder pijnlijk dan rotsen raken op weg naar de grond.

Het laatste wat ze zag voordat ze de grond raakte en het bewustzijn verloor, was een zwarte schaduw bovenaan de muur.


ooc: ik ben zo sadistisch... maar goed, ze gaat niet dood aan een gigantische bloedende hoofdwond, een paar gebroken ribben en een gebroken arm. Right?

_________________
"Boo... Guess who?"


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: za mei 14, 2011 13:44 

Afbeelding

Terwijl er vanalles om haar heen gebeurt, is Isra vooral met haar ademhaling bezig. Ze staart naar de grond en met haar rechterhand speelt ze onrustig met haar wand. Wanneer Medea gilt, schiet ze uit haar concentratie. Ze ziet Caleigh, Luc en Eric die op een soort trapconstructie in de muur hun weg naar boven aan het vinden zijn. Net wanneer ze zichzelf zover krijgt om hen te volgen, ziet ze Medea van de richel waarop ze stond naar beneden storten. Great... Maar dit zorgt wel voor de gewenste afleiding - Isra's hoofd is heel ergens anders mee bezig dan met claustrofobische gedachten.

'Wat is daar boven waardoor Medea het in haar broek deed van angst?' roept ze naar het trio dat inmiddels halverwege de wand is.

Ze houdt haar wand klaar voor actie en rent naar de bewusteloze Medea. Oké, ze mocht haar absoluut niet (sterker nog, ze had Medea liever persoonlijk van die richel afgeduwd als ze zich helemaal in orde had gevoeld) maar dit was welkome afleiding. Er heeft zich een plasje bloed rond Medea's hoofd gevormd en haar arm ligt er een in een rare hoek bij. Isra kijkt op, de grot rond.

'Jessa?' roept ze. 'Waar is Jessa? We moeten iemand hebben die kan healen!'

Omdat ze niet zo goed weet wat ze anders moet doen trekt ze een stuk stof van haar broekspijp en drukt dat met iets meer kracht dan misschien nodig tegen Medea's hoofd aan. Ze kijkt ongeduldig om zich heen.

'JESSA!' schreeuwt ze nogmaals.

Dan ziet ze boven zich, bij de richel waar Medea net vanaf was gedonderd, een donkere schaduw bewegen. Dat lijkt me niet helemaal in orde.

'Ik denk dat het verstandig is als jullie je wands bij de hand houden,' roept ze met iets van haar typische sarcasme naar het klimmende groepje.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 737 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 ... 50  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme