[RPG] At the other side of the world (8)

Angel · Hotemetoot

Chase Alessia

"Mijn sprookje" voordat hij het kan terug nemen heeft hij het al gezegd. Hij neemt snel een slok uit zijn glas en glimlacht schaapachtig "Ik bedoel, ooit komt er een boek. De avonturen van prins Chase" kletst hij wat onnozel om het onderwerp heen "dat werkt dan een beetje omgekeerd.." Hmm, hij moet echt voortaan eerst nadenken voor hij wat zegt. Beschaamd bijt hij alsnog even op zijn onderlip "Sorry, die was heel flauw" glimlacht hij schuldig "maar je moet toegeven dat het een bestseller zou zijn"

Hij neemt nog een slok uit zijn glas en ziet als hij over de rand kijkt wat bekende gezichten. "Ooh, dochteralert" wijst hij Leah op de aanwezigheid van haar dochters. Hoewel het druk is steken sommige best af tussen de lokale bevolking. "Met een beetje geluk willen ze ons net zo graag ontwijken" grijnst hij. Hij volgt ze even met zijn ogen en spot dan wat blonde krullen "ooh..Thomas is er ook bij. Ze gingen toch een meidenmiddag houden.." Ondertussen laat hij zich van het muurtje glijden en zet hij zijn lege glas neer. "Nog eentje en dan weer verder lopen?" hij knippert even onschuldig met zijn ogen "ik kan er ook wat nootjes of sprinkhanen bij halen.."

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose voegt zich snel bij Feline en Sophia en trekt Thomas en Daisy lichtjes mee, voor het geval ze elkaar kwijt zouden raken in deze menigte. Ze gaat samen met Daisy en Thomas lopen.
"Was je in je eentje aan het rondkijken?" vraagt ze Thomas. Er was niemand anders van de groep in de omgeving te bekennen. Zolang er maar geen Noah in de buurt zou zijn.

Leah Johnson Pocock

Leah heeft al meteen door waar Chase het over heeft wanneer de woorden zijn mond al verlaten. Ze knikt eventjes lichtjes en glimlacht vervolgens even zonder er over verder te gaan. Ze drinkt nog wat genietend wat van haar drinken.

Ze kijkt echter toch ietwat overdondert op wanneer Chase alarm slaat. Gewoon uit automatisme. Wanneer hij zich van het muurtje af laat glijden, doet Leah hetzelfde, terwijl ze nog het laatste beetje van haar drankje opdrinkt.
"Geen sprinkhanen of rare wezens!" antwoordt ze snel. "Maar een lekker tussendoortje zou best kunnen." Jammer alleen dat het toch echt te warm bleef om constant buiten rond te lopen. Haar wangen worden al een beetje rood van de zon.

"Is het alleen Thomas? Dan was hij niet met rest van de jongens mee." komt ze dan op het onderwerp terug. "Oh maar die blonde krulletjes, die grote blauwe ogen en dat onschuldige glimlachje.. Ik kan er echt niet tegenop." brengt ze dan uit wanneer ze aan eerder die dag terug denkt.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

Jarrod werpt even een kwade blik op Noah en richt zich dan weer op het meisje. Inmiddels komen er nog twee kinderen aan lopen, die blijkbaar door hebben dat er wat te halen valt. í‰én voegt zich bij het meisje en de ander loopt automatisch naar Noah die zijn hand al in zijn zak heeft gestoken.

"Zouden ze geen huis hebben?" Vraagt Jarrod zich hardop af. Hij zakt door zijn knieí«n en kijkt naar het meisje die er nogal verwaarloosd uit ziet. "Heb je honger?" Vraagt hij haar zo vriendelijk mogelijk. Ergens in zijn achterhoofd heeft hij last van een Desmond deja vu moment.

Angel · Hotemetoot

Chase Alessia

"Oke, ik ga wel even kijken wat ze hebben en of ik wat als 'normaal' voedsel herken. Of je loopt even gezellig mee" glimlacht hij. Hij pakt haar lege glas aan en wil net richting de kraampjes lopen als Leah nog even door gaat over Thomas. "Oh ja, ik denk het" schouderschokt hij. Hij kijkt even van het groepje terug naar Leah en trekt verbaasd zijn wenkbrauwen op. Grijnzend gaat hij in haar gezichtsveld staan en knipt hij even in zijn vingers "Aarde aan Leah." Hij grinnikt "Je beseft je dat dit héél erg raar klinkt. Je klinkt als een verliefd schoolmeisje en no offence, maar we weten beide dat die periode inmiddels ver achter ons ligt." Hij kijkt even naar het groepje "Aan de andere kant is een jonge vlam ook weer eens iets anders" plaagt hij "Sophia, met die grote...ogen" imiteert hij Leah op een overdreven manier. Hij had geen flauw idee welke oogkleur ze had.

Afbeelding

Noah Taylor

Noah zucht diep als zich nog twee kinderen bij hun voegen en Jarrod de lokale held begint uit te hangen. "Geen idee" mompelt hij met een duidelijke i don't care houding. Om Jarrod een plezier te doen geeft hij ook de andere twee wat klein geld. "Jarrod..." zeurt hij "Laten we doorlopen, je kunt er echt niet eentje adopteren" Dat deze kleine kinderen helemaal niet zo onschuldig zijn als ze overkomen lijkt niemand te beseffen. Zelfs Noah heeft niet door dat het jongetje naast hem geen genoegen neemt met een paar muntstukken en op slinkse wijze zijn zakken leeg haalt.

Niinza · Professor

Sophia kijkt naar Feline als die vraagt waar ze heen wil. Sophia heeft niet echt een bepaald idee in haar hoofd. Sophia haalt dus een beetje haar schouders op en luistert naar Feline's suggesties.
"Het maakt mij niet echt uit," zegt Sophia. "Als het er maar niet te warm is."
Ze lacht even naar Feline en speurt de straat af naar cafeetjes en dergelijke die in aanmerking zouden kunnen komen, maar tot nu toe ziet ze nog niet echt iets noemenswaardig. Ze kijkt even over schouder naar Rose, Daisy en Thomas maar hun lijkt het toch niet zoveel uit te maken waar ze heen gaan. Sophia kijkt weer voor zich.
"Laten we daar maar heengaan," stelt ze dan voor, met het oog op een knus terrasje.

Melody · Hotemetoot

Leah Johnson Pocock

Leah geeft Chase een zacht stompje, gevolgd door nog een duwtje. "Ha, ha." grijnst ze.
"Ik zie hem nog altijd voor me met z'n blonde krulletjes en blauwe oogjes met jou spelen." legt ze het wat verder uit. Het was zo lief allemaal. "Hij had zo'n leuk Spongebobrugzakje waar Stella een hekel aan had. Met die herinneringen kan ik er ook niks aan doen dat hij zo knuffelbaar is." verdedigt ze zichzelf, waarna ze hem nog even met een flauw grijnsje aankijkt.

"Ew, Chase. Ze is even oud als je do,-" Ze stopt abrupt met praten en wendt snel haar blik ergens anders op. "Nouja. Je snapt het wel. Laten we maar nog wat te drinken gaan halen, ik loop wel mee." gaat ze snel verder, terwijl ze zijn blik ontwijkt.

Darren · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Assiah.

Dominic Logan

Genietend van zijn vrije tijd wandelt Dominic door de stad. Rust. Eindelijk! Rust! Een Dolce & Gabbana zonnebril beschermt zijn ogen tegen de hete stralen van de zon. De waarde van zo'n bril hadden de idioten hier waarschijnlijk niet eens door. Dat waren de enige spullen die hij nog in zijn zak had toen hij in Hel wakker werd: een portefeuille, een zonnebril en een verkreukeld papiertje met wat aantekeningen. Het geld dat in zijn portefeuille zat was nog best veel, en hoewel de mensen hier er niet veel aan zouden hebben, vond een handelsman het allemaal vrij fascinerend, waardoor Dom geld in kon wisselen voor.. nou ja, geld. Als je het í¼berhaupt zo kon noemen.

Maarrr. Er was uiteraard altijd iets mis met die Alusianen. Clubs werden schijnbaar geplaatst in een ghetto, of hij was gewoon grandioos fout gelopen. Dominic fronst. Nee. Het was niet zijn schuld.

Uit het niets klinkt Jarrod's stem op. Even aarzelt hij om op hem af te gaan, maar wat gezelschap kon geen kwaad en, wat uiteraard de echte reden was- hij was best wel een soort van verdwaald.

Dom loopt op het geluid af en staart vol afschuw naar het schouwspel. Even blijft hij stil, waarna zijn impulsiviteit hem naar voren trekt. "Geef dat terug, ondankbaar mormel!'' De kinderen reageren meteen en rennen hard weg. Argh. Noah moest hem in leven houden, en hou zouden ze dat moeten doen zonder geld?

"Jullie kunnen ook niets alleen. Je hebt je weer bewezen, vriend. Wees trots op jezelf.'' Een sarcastische glimlach trekt aan zijn mondhoeken, en hij geeft Noah een klopje op zijn schouder.

Angel · Hotemetoot

Chase Alessia

Chase zijn glimlach wordt breder en breder als de sfeer weer als vanouds terug lijkt te keren. Alsof hij heel even terug in de tijd was gegaan en Leah hem op zijn kop gaf. Het is dan ook zonde als het moment verloren gaat door een simpele woordkeuze. Zijn glimlach zwakt wat af en Leah ontwijkt duidelijk zijn blik. "Kom, laten we de sfeer niet verpesten door wat kleine details." glimlacht hij terwijl ze weer richting de kraampjes lopen.

Van een rek vist hij een grote hoed die Stella, als ze mee was geweest, vast en zeker met veel flair had gedragen. Prompt zet hij hem op Leah haar hoofd. "Voor de zon" glimlacht hij. Hij duwt de rand van de hoed iets omhoog om haar weer recht aan te kijken "Of heeft u liever iets oosters?"

Afbeelding

Noah Taylor

Noah springt van schrik zelf een stukje achteruit als Dominic het steegje in komt stormen. Geef terug, geef wat terug? Zijn blik gaat naar het kleine jongetje dat weg rent met zijn geldbuidel. Ze waren lekker dom bezig, beroofd door een stel kinderen dat was een leuk verhaal voor bij het eten straks. Hoofdschuddend slaat hij zijn ogen even ten hemel als Dominic zijn gedachten dan even hardop voor hem uitspreekt. Zijn kaken spannen zich even gespannen aan als Dominic hem ook nog eens op de schouder klopt. Hou je in Noah, beheers jezelf.

Ik kies mijn vrienden een stuk zorgvuldiger uit, bedenkt hij zich. Zijn blik gaat even van Percival naar Jarrod. Hmm, zo zorgvuldig was hij toch niet. Pfff.
"Jij blijkbaar ook niet" antwoord hij poeslief op Dominic zijn vraag "Begon je ons al te misen?" Hij tuit meelevend zijn lippen terwijl zijn ogen sarcastich fonkelen.

Darren · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Assiah.

Dominic Logan

Dom klapt met zijn platte hand plagerig tegen Noah's wang. "Ik zal je uit je natte droom halen, pretty boy.'' Een gaap verlaat zijn lippen en hij knakt zijn nek.

"Als ik jouw geliefde inwoners moet geloven is er hier ergens een club waar alleen knappe mensen in komen.'' Nonchalant trekt hij zijn schouders op. "Nu heb je meteen de reden waarom ik de drie musketiers hier niet verwachtte.'' Dom kijkt ongeí¯nteresseerd rond.

"Oh,'' vervolgt hij. "Correctie.. De drie blutte musketiers.''

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

Het meisje heeft net zijn horloge vastgegrepen, wanneer ineens heel luidruchtig Dominic het straatje in komt gedenderd. Het kind laat hem, godzijdank, los en gaat ervandoor. Jarrod zou normaal achter haar aan rennen (en vragen of ze echt niks te eten wil), maar hij is nog te geshockeerd om echt te kunnen reageren.

Hij staart wat heen en weer tussen Dominic en Noah. "Maar het waren kinderen.." Komt er nog net vertwijfeld over zijn lippen. Right, die doen zoiets niet. En toch was Noah's geld gejat. "Ze zijn vast gedwongen." Oppert hij vastberaden. 'We moeten ze helpen' laat hij maar achterwege. Hij heeft geen zin om knock-out geslagen te worden door Noah of Dom.

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Oke, hij moet nu echt per direct de 1 regel meter van Rose gaan overnemen. Hij knijpt zijn lippen venijnig op elkaar als Dominic zijn hand nog een keer zacht in aanraking komt met zijn gezicht. Het kost hem de grootste moeite om daar gewoon te blijven staan en niet te reageren. Aan de andere kant, viel er hier wel op te reageren? Hij is het niet gewend dat hij tegengesproken wordt. Oke hij heeft wel enige zelfkennis en beseft zich maar al te goed dat een bepaald deel van de bevolking hem een ass vind. Alleen werd hij daar vaak slechts kort mee geconfronteerd of werd het niet hardop uitgesproken. Dominic daarintegen is er elke dag weer om hem te irriteren. "Ha-ha, erg grappig" mompelt hij sarcastisch.

Jarrod blijft door gaan over de kindertjes en moet het nu inplaats van Dominic ontgelden. "Jaja, het zal wel" wuift hij Jarrod zijn woorden weg "Laten we de anderen maar zoeken of terug naar het hotel gaan." Zonder geld was er geen lol aan en stiekem hoopt hij ook Dominic van zich af te schudden. Letterlijk en figuurlijk. Hij haalt zijn mouw even langs zijn wang en kijkt op zijn horloge.

Tom Riddle · Murderer

Voor hij goed en wel door heeft wat er gebeurd, zijn de kinderen al weggelopen, samen met vrijwel al zijn geld. Meh, vuile straatkinderen! Boos kijkt hij ze na, als Dominic hysterisch staat te schreeuwen in het straatje. "Argh, ja, laten we doorlopen!" Zegt hij tegen Noah, om zo Dominic en misschien ook Jarrod van hen af te schuden, al zal dat niet snel lukken.

"Volgens mij zie ik daar in de verte Feline en Sophie!" roept Percival vrolijk, als ze eindelijk die nare steegjes uit zijn. "Sophieee! We zijn net beroooofd!" Roept hij hard, onsubtiel en onnodig tegen het meisje. "Hoe is het bij jullie?" Perce is in een blije, onsubtiele en vervelende bui na de gewelddadige roofoverval =D.

Niinza · Professor

Sophia wil net Feline meeslepen als ze in eens iemand heel hard haar soort-van naam hoort roepen. Sophia speurt de straat af en ziet Percival en de anderen. Hij claimt dat ze beroofd zijn!
"Aw gossie."
Sophia geeft hem een speels aaitje over zijn arm. Dan kijkt ze even naar Feline als Percival vraagt hoe het bij hun is.
"Nou, wij hebben niets beleefd," zegt Sophia dan met een onschuldig stemmetje. "En we wilden net wat gaan drinken."

Darren · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Assiah.

Dominic Logan

Het is akelig stil aan Noah's kant en Dominic vindt het wel best zo. Hij werpt een korte blik op Jarrod, pakt hem bij zijn kraag en sleurt hem mee achter de Emo Prince aan. Ze moesten deze steegjes toch uit, en die club kon hij sowieso wel op zijn buik schrijven.

Dominic rolt met zijn ogen als ze de bewoonde wereld weer inkomen en het irritante, hyperactieve geval schijnbaar bekenden ziet. Op zijn dooie gemak loopt hij richting het groepje en blijft stil. Tot Sophia zegt dat ze iets willen gaan drinken.

"Ik ga mee.'' nodigt hij zichzelf uit. Uit zijn zak vist hij een paar briefjes. "Momenteel heb ik meer geld dan Prince Fail op zak.'' Zijn ogen glijden even naar Perce. "Zij zijn overigens beroofd. Niet ik.''

Elleaf · Wanted: Dead or Alive

Feline Roux

Met een luid 'Sophieee' hebben de mannen hen blijkbaar gevonden, gedaan met de rust dus. Ze gniffelt eventjes subtiel als Percival roept dat ze beroofd zijn. Arme Noah, helemaal zonder ouders in de grote stad en gelijk beroofd. Als Dominic zichzelf uitnodigt weet ze nog net een zucht te onderdrukken.

"Nou, laten we dan maar met zijn allen wat gaan drinken." Ze tovert een fake blij lachje tevoorschijn en haakt dan haar arm weer door die van Sophia om haar richting terras mee te slepen dat Sophia net had aangewezen. Ze zet zich neer op één van de gietijzeren stoeltjes en vouwt haar benen over elkaar, geduldig wachtend tot iedereen gezeteld is en er een ober verschijnt.

[RPG] At the other side of the world (8)

Wie is er online