
Cap grijnst als Dani haar hoofd uit het raam steekt en van alles begint te gillen. Blake doet een poging om de bus een beetje te kalmeren, terwijl een aantal anderen kaarten gaan spelen. Tot nu toe gaat alles prima - de wind dat vanuit het raampje naar binnen komt zorgt voor een fijn briesje, en Cap heeft het voor elkaar gekregen om nog geen Muggle politie op hun dak te krijgen vanwege te snel rijden. Alles gaat prima.
Na een tijd rijden komt de haven in zicht.
"Guys, kijk!" Cap wijst naar voren, en dan met name naar het water dat ze vanaf hier al kunnen zien. Doordat de zee zo dichtbij is, komt er alleen maar meer wind de bus in, en Cap is inmiddels enthousiast aan het worden want ze zijn bijna af van Brittannië! Ze gaan de wereld verkennen! Wihoe : D
Ze rijden de haven in enzo, en worden gewezen naar de juiste plek om de boot te halen. De man laat ze echter wel duidelijk weten dat ze snel moeten doen, en Cap knikt. Maar hé, ze halen het vast wel. Hij geeft gas, en gauw genoeg bereiken ze de plek waar ze de boot moeten kunnen zien. Maar in plaats daarvan, ziet Cap alleen een boot dat wegvaart en verder niets. Huh.
"Hoe kan dat..." Hij draait het volumeknopje van de radio helemaal uit, en draait zich half om zodat hij de rest kan aankijken.
"De boot is... niet hier. Maar dan..." Hij draait zich terug om, en tuurt naar het bootje dat inmiddels best ver is. De realiteit begint bij hem te dagen: ze hebben de boot gemist. Holy sh*t. Na al dat racen en gedoe en gesnauw, hebben ze de boot
gemist?
Cap voelt een golf van frustratie door hem heen gaan.
"Oké jongens, dit is fantastisch. Zien jullie dat dingetje daar? In het water?" Zijn stem klinkt geïrriteerd.
"Daar hoorden wij in te zitten. Jep." Hij voelt neigingen om de rest de schuld te geven - dit was
vast niet gebeurd als niet iedereen te laat was, toch? Maar hij haalt in plaats daarvan diep adem, want hij maakt er een punt van om nooit af te reageren op anderen. Hij vindt het irritant als men dat doet, en heeft het afgezworen bij zichzelf. Maar damn it, het is zo moeilijk

Dus hij stapt uit en smijt de deur achter zich dicht. De wind begroet hem, en het voelt goed. Wat nu? De volgende boot? Wanneer komt die? En is er ĂĽberhaupt wel plek? Hij kijkt om zich heen, en ziet een eindje verderop een soort loket staan. Daar weten ze vast wel meer. Alright, new plan. Hij draait zich om, en opent de slide-deur zodat hij de groep aan kijkt.
"Uh, okay, ik ga even naar het loket om te vragen wanneer de volgende boot komt, en of daar voldoende plek is voor ons," legt hij uit.
"Blake, ga je mee? En wie van de meiden wilt mee?" Hij heeft Blake nodig, voor het geval dat de persoon-in-het-loket een vrouw is. En hij heeft een meisje nodig, voor het geval dat de persoon-in-het-loket een man is. Dan kunnen ze hen misschien nog in de eerstvolgende boot stoppen ofzo. Ja, het is een oppervlakkige wereld, maar wat kun je eraan doen?