
Eindelijk is iedereen ingestapt. Cap geeft gas, toetert een paar keer bij wijze van gedag zeggen tegen zijn ouderlijke huis, en voor ze het weten rijdt de auto op de weg. Hij houdt zijn ogen op de weg, maar kan ondertussen alles horen wat de rest zegt daar achter. Keegan en Angie zijn al slecht begonnen zo te horen. Cap moet Keegan gelijk geven - alcohol bezorgt eigenlijk niemand wat goeds. Alcohol zorgt ervoor dat je enorm domme dingen gaat doen met net-ex-vriendinnetjes van beste vrienden. Hij haalt diep adem, en probeert zijn aandacht uitsluitend te richten op de weg die voor hem ligt.
"We mogen van geluk spreken als we de boot halen!" roept hij naar achter, als reactie op Blake's starbucks-vraag.
"We kunnen koffie halen ná het boottripje, okay? Hang in there!" Maar Blake zal zich wel prima vermaken in de tussentijd, met Angie en Alena.
Na een tijdje bereiken ze dus de snelweg en Cap gaat een beetje over het snelheidslimiet heen. Een beetje heel erg. Hij houdt daar normaliter niet van, maar anders halen ze de boot niet! Dus af en toe roept hij
"sorry!", als hij een beetje een roekeloze bocht heeft gemaakt waardoor de inhoud van het busje (inclusief de mensen) heen en weer geslingerd worden.
"Dani - wil jij muziek uitkiezen?" vraagt hij, zonder haar aan te kijken.
"Daar zitten wat CD's, als het goed is." Hij gebaart vaagjes naar het bakje tussen de stoelen in.