Chase Alessia

Dat ze hem al aan zijn arm wat weg trekt van de groep voorspelt niet veel goeds. Aan de andere kant, had hij ook niets anders verwacht. "Hoezo? Omdat ik al mijn woorden zorgvuldig moet afwegen en ik ben een flapuit" Hij kijkt even achterom, gelukkig zorgen de schildpadden voor voldoende afleiding. "Ik wil ze de waarheid vertellen. Ik wil van die aantal weken of maanden dat jullie nog hier zijn genieten. Na al die jaren verdien ik op z'n minst een maandje." zegt hij terwijl hij haar indringend aan kijkt. Het is Chase die nu haar arm vast pakt, maar niet om haar verder weg van de groep te trekken. "Ik weet dat je het er niet mee eens bent, maar je kunt me uiteindelijk niet tegen houden. Als ik het wil vertellen, dan doe ik dat. Liever met jouw steun, maar desnoods zonder."

Chase Alessia

"Natuurlijk verwacht ik niet dat alle jaren ongedaan zullen worden gemaakt." mompelt hij. Maar ze heeft wel een punt, hij zucht even en laat zijn blik op de twee zusjes rusten. Wat als ze hem de rest van de reis zullen negeren, ontlopen of erger. Leah was hun moeder en eenmaal thuis zou de tijd alles helen, die tijd had hij zelf niet. Leah weet zijn blik weer te vangen en ditmaal laat hij die ook niet meer los. Hij glimlacht zo nu en dan zwakjes en hoopvol. Misschien heeft hij stiekem ook wel de illusie dat alles perfect zal lopen. Rose had hem al eens de wind van voren gegeven toen daar nog geen aanleiding voor was. Hij slikt even en bijt op zijn lip "Ik denk dat ik uiteindelijk nog liever de waarheid vertel dan dat we nu een hoop lol hebben maar ze het nooit zullen weten of achteraf moeten horen." hij knikt er even bij om zichzelf nog extra te overtuigen van zijn beslissing. "Ja, ik denk dat ik het wil vertellen"

Zijn voeten schuiven iets naar voren en vervolgens weer wat naar achteren. Het liefst zou hij haar eens goed vast pakken en omhelzen, maar het kan niet. En zelfs als de waarheid boven tafel is zal dat hoogstwaarschijnlijk nog niet kunnen. Hij kiest daarom voor de iets minder opvallende aanpak en pakt haar hand beet. "Jij hebt me niks afgenomen. Moet je ze eens zien samen." hij knikt even naar de twee en glimlacht "Ik vind het trouwens wel fijn dat je me leven zo nu en dan overhoop haalt. Daar ben ik net zo schuldig aan." Zijn duim aait zachtjes over de rug van haar hand, zijn blik nu ook op het zand gericht. Na een korte stilte laat hij haar hand weer los "We zouden het verhaal wel net iets sprookjesachtiger kunnen doen klinken. Wat kleine details veranderen?" Een affaire klonk zo bruut.

Chase Alessia

Chase zijn kaakspieren spannen even iets aan. Laten we vooral Adam ontzien in dit alles, denkt hij bitter. “Mja” is dan ook alles wat zijn mond verlaat. Het antwoord op beide vragen en opmerkingen. Hij tovert nog een vluchtige glimlach tevoorschijn en begeeft zich dan weer wat naar de rest.
“Zijn jullie bijna zover? Dan kunnen we verder?”


Noah Taylor

Nadat Noah nogal proactief diverse schildpadden naar de zee heeft geholpen besluit hij het anders aan te pakken. Hij besluit de schattige schildpadden te gebruiken als een charme offensief. Tenslotte had hij min of meer ruzie met Rose. Daisy was haar zus en ook nog eens een ‘ex’. Dominic was stom, En Flynn en Sophia waren twee tortelduifjes. Dan was er nog Jarrod, nog iemand met wie hij ruzie had. Met een schildpad in zijn hand duikt hij naast Jarrod op, die nogal afwezig oogt. “Waarom help je niet?” klinkt het een tikkeltje verwijtend. Hij houdt zijn schildpadje wat meer omhoog en toont hem aan Jarrod terwijl zijn ogen heen en weer darten in een poging Jarrod zijn aandacht vast te houden. “Iemand zo gevoelig als jij, daarvan had ik een totaal andere reactie verwacht” nu nog wat drama erin gooien “Heb je dan geen hart?” Hij doet nog een flauwe poging om niet met zijn ogen te knipperen en zijn ogen wat vochtig te laten worden, maar zonder succes. Een klagelijke zucht ontsnapt uit zijn mond waarna hij Jarrod bij zijn arm beet pakt en mee sleept richting de meiden. Eenmaal daar bedenkt hij zich dat dat een slecht idee is en hij nu omringt is door slecht gehumeurde mensen.

OOC: Lees eerst het discussietopic!



Noah Taylor

Noah heeft zich sinds de dood van zijn broer en vader erg afzijdig gehouden. De eerste dagen koos hij voor totale afzondering. Hij sloot zich op in zijn kamer op het schip en alleen de dienstmeiden kregen toestemming om zo nu en dan wat te eten en drinken te brengen. Verder bleven de deuren en gordijnen gesloten. Eenmaal aangekomen op de plek waar het allemaal begonnen was, het hof, is hij zich langzaam weer onder de mensen aan het begeven. Hij dineert weer mee, commandeert het hofpersoneel en neemt zelfs deel aan vergaderingen. Op de begrafenis sprak hij niet. Geen laatste lieve woorden, zwijgend nam hij afscheid. Nu Chase koning is en hij daarmee zijn titel als kroonprins verliest begint het leven eindelijk weer alledaags te worden. Hij zit er ook niet mee, hij behoudt tenslotte zijn titel als prins en weet het personeel nog net zo op te jagen als eerst. Alleen de autoriteit van Chase is iets waar hij nog wat moeite mee heeft. Om nog maar te zwijgen over het feit dat elk levend wezen nu op de hoogte is van wat er plaats vindt aan het hof.

Het is middag, de zon schijnt en in de voortuin is het geluid van rinkelend porselein te horen. Er staat een gezamenlijke high tea op het programma. Eerlijk is eerlijk, wanneer Noah de tuin betreedt krijgt hij toch wel trek bij het zien van al dat lekkers. Er staan cupcakes met de mooiste versieringen en de kopjes thee lopen al over de tafel. Als hij gaat zitten begint hij wat ongeduldig met zijn vingers op de tafel te trommelen.


Chase Alessia

Chase is klaar voor de high tea en besluit Leah maar even op te halen. Dat gaat gemakkelijk gezien ze de suite naast die van hem heeft gekregen. Dat die zijdeur in de kamer het gewoon nog doet is een klein detail dat hij vergeten is te vertellen. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is loopt hij dan ook haar kamer in. "Goedemiddag!" glimlacht hij opgewekt "Ben je klaar voor de high tea?"

Chase Alessia

Chase doet goed zijn best om niet te lachen, maar zijn halve grijns blijft hangen. Zelfs als Leah haar handen in haar zij zet zwakt zijn grijns niet af. "Nou, nou.." hij grinnikt even "je was je toch niet aan het omkleden" Hij schouderschokt even "En dan nog, ik heb alles al gezien. Niks nieuws." Uit voorzorg doet hij wel direct een stap opzij en loopt bij verder haar kamer in. "Maar ik zal een slotenmaker vragen langs te komen, tot die tijd zal ik eerst kloppen" wanneer hij tijd heeft, geen haast op dat gebied. "Ooh de kleermaker is er trouwens, dus later deze middag kunnen jullie maten opgenomen worden. Dan hebben de meisjes ook iets meer keuze." Zijn aandacht blijft hangen bij de toilettafel en de spulletjes die erop liggen. Hij tilt een flesje op om het wat beter te bekijken en kijkt leah dan via het spiegelbeeld aan alvorens hij zich om draait. "Bent u klaar?"


Noah Taylor

Noah kijkt niet op als Rose naast hem komt zetten. Star richt hij zijn blik op een muffin. Hoewel hij sowieso niet veel met de anderen had gesproken had hij Rose bewust ontweken. Waar er iets van vriendschap was ontstaan had hij er na Thomas zijn dood niks mee te maken willen hebben. Rose doet hem denken aan Thomas en hij voelt zich schuldige om simpele dingen. Als hij haar met Daisy zag broeide er zelfs een jaloers gevoel in hem. Onterecht en stiekem begon hij haar wel te missen. 

 Hij zucht even "hoi" mompelt hij. Nu ze hem begroet kan hij haar niet straal negeren. "Het gaat wel" dieper dan dat gaat hij er niet op in. "Hoe is het met jou?" hij wil eigenlijk geen antwoord op die vraag. Als hij al niet met zijn eigen emoties kan om gaan dan kan hij dat zeker niet met die van een ander. "Ik hoorde dat er een kleermaker is. Zodat jullie zelf kleuren kunnen uitkiezen en eigen jurken hebben." praat hij snel verder "Chase is koning maar hij doet alsof hij hoofd van het feestcomité is"