
Sommige mensen vinden het nodig om te gaan roken in de bus. Angie, Blake en nu vraagt Alena er ook om eentje. Cap voelt neigingen om zijn hoofd tegen het stuur aan te bonken, want deze mensen zijn onmogelijk soms.
"Blake," roept hij semi-kalm naar achteren.
"We willen niet allemaal een long-ziekte oplopen. Kom op jongens, denk een keer aan je medemens." Hij spreekt Blake persoonlijk aan, want als Blake zijn sigaret uitdoet, zal de rest hem ongetwijfeld volgen.
Dani heeft intussen een muziekje uitgekozen, en het volume staat érg hoog. Ze brult er bovenuit dat iedereen moet meezingen, en Cap kan een glimlach niet onderdrukken. Laat het aan Dani over om de chaos dertig keer erger te maken.
Hetgeen dat erna gebeurt, gaat nogal snel. Want ineens hoort Cap vaagjes (door de luide muziek) dat Marsh iets zegt over het roken, en dan
snap. Meteen na het horen van Marshall's woorden, schiet Cap's hand naar het volume-knopje. Hij zet het zo zacht dat het een achtergrondgeluidje wordt. Het Marshall-tevreden-houden is een vrij basic deel van het bevriend-zijn-met-Marshall. Cap is er intussen best goed in geworden - het boeit hem niet eens meer wat mensen erover te zeggen hebben. Als Marsh zich aan iets irriteert, zorg je gewoon dat het verdwijnt. Zo simpel als dat.
"Doe een raampje open, Marsh," zegt Cap droogjes.