Noah TaylorNoah luisterd aandachtig terwijl zich een steeds dieper wordende denkrimpel op zijn voorhoofd vormt. Pas wanneer ze over theater en toneel begint vallen de stukjes een beetje op hun plek. Dat waren tenminste bekende woorden. "Aahh" glimlacht hij "ik denk dat ik het een beetje snap" Een beetje, nog steeds niet helemaal. Hun vader, een mens, had wel eens verhalen verteld maar niet veel. Hun moeder was er streng op tegen en op latere leeftijd vond ook Noah het niet interessant meer. Nu deze wereld echt blijkt te bestaan is het ineens een stuk interessanter geworden.
Zijn blik gaat even naar Thomas die net een slok van zijn drankje heeft genomen. "Niet lekker?" grinnikt hij bij het zien van zijn gezicht. Hij leunt even wat over de tafel heen om het beter te kunnen zien "Wat is het dan?"
Dominic moet ondertussen weer doen alsof ze groene marsmannetjes zijn. "Ook wij hebben theater, toneel, dans en tal van andere activiteiten" antwoord hij vermoeid. Niet moe van de inspanning natuurlijk, Domi moe ^^". Hmm ja, zijn moeder had een periode gehad dat ze bijna elk weekend balletvoorstellingen wou bijwonen.