Clark "Cap" Bryans

Vanity heeft besloten om ervandoor te gaan, want kennelijk woog Blake's aanwezigheid niet op tegen alle nadelen van de roadtrip. Of iets in die richting. Na afscheid van haar genomen te hebben, heeft Cap zich min of meer afgezonderd van de rest met zijn laptop (waar Linux op staat, want ugh, de rest is zo mainstream). Hij heeft de hele avond pretty much gespendeerd op een underground website die super-speciaal is en waar NIEMAND kan komen tenzij ze cool zijn. Of dat heeft Cap gehoord, in ieder geval. Tumblr. En verder heeft hij zitten kloten met zijn iPod (een iPod classic, want de andere iPod's heeft iedereen tegenwoordig). Maar ondanks dit, heeft Cap zich niet goed kunnen afleiden van wat er speelt, namelijk dat Asha mogelijk zwanger is. En dat hij mogelijk de vader zou zijn van dit hypothetisch kindje. Of Blake. Maar beide opties zijn hartverscheurend, dus Cap hoopt vurig dat het een vals alarm is.

//

Cap loopt terug vanuit het caféetje verderop. Het is inmiddels half negen 's morgens, en Cap heeft zich verfrist in het ongure toilet daar. Time to go. Hij opent zachtjes de deur van het busje, en vindt iedereen daar her en der verspreid op de grond of op de bankjes. Diep in slaap, natuurlijk. Hij vindt het eigenlijk wel rustig zo. Zou het legaal zijn om ze niet wakker te maken en het busje gewoon de boot in te rijden, en ze allemaal laten pitten tot ze aankomen in Nederland?

"Hey, jongens..." Cap steekt zijn handen in zijn broekzakken en staart droogjes naar de slapende boel. "GUYS! WAKKER WORDEN!"

De dichtstbijzijnde persoon is Keegan, en dus schudt Cap hem door elkaar. "KEE, WAKKER WORDEN KEE!" Hmm. "ER IS BRAND! BRAND!"

OOC: Cute Kee banner is cute!

Clark "Cap" Bryans

De eerste die reageert op Cap's valse "BRAND!", is Hayden. En Hayden ziet er niet bijzonder vrolijk uit om gewekt te worden, maar honestly, wat willen deze mensen? De boot vertrekt over een halfuur! Dus hij haalt nonchalant zijn schouders op als reactie op Hayden's death-glare. Cap heeft Hayden nooit echt gemogen - wat NIETS te maken heeft met de Blake/Hayden-rivaliteit. Of wat het ook is. Kom op, Cap heeft betere dingen te doen dan zich te mengen in Blake's social life. Het is gewoon iets aan Hayden's algemene, arrogante houding.

Hoe dan ook. Keegan wordt ook wakker, en Cap grijnst naar hem want whoa, Kee's bed-hair is... anders. Cap is Keegan gewend met haar dat tot in de puntjes perfect zit; met een houding waar niets op aan te merken valt. En nu ligt hij daar ineens met een warrig hoofd en een zuur gezicht. "Goedemorgen, sunshine. Je kunt niet verder slapen, want we moeten over dertig minuten in de boot zitten. Dus chop chop wakker wor..." Zijn stem dwaalt af want zijn ogen zijn verder de bus in gedwaald en hij ziet Asha en Blake wel érg comfortabel samen liggen. "...den. Wakker worden." Knik. Okay.

Kijk, er gaan belachelijk veel gevoelens door Cap heen. Want er zijn belachelijk veel factoren die meespelen in een eventuele Asha/Blake-get-together. Wat niets te maken heeft met Cap's gevoelens voor Asha, want, ben je gek geworden? Asha is één van zijn beste vriendinnen. En Blake zijn beste vriend. En Cap heeft nog steeds gemixte gevoelens over het Incident (maar voornamelijk zijn dat schuldgevoelens van hier tot aan het volgende Melkwegstelsel want sh*t, sh*t, sh*t). En hij wilt niet dat Asha weer pijn lijdt. En hij wilt geen derde wiel zijn. En hallo, er liggen zwangerschaptests in de bus, okay? Of heeft Asha al gekozen wat er gaat gebeuren als ze wél zwanger blijkt te zijn, ongeacht wie de biologische vader is? Cap's maag maakt zoveel nare, verwrongen bewegingen dat hij even bang is dat hij gaat kotsen op Keegan's hoofd.

Sh*t. Get it together. Ja. Okay. Cap neemt een stapje terug; zijn ogen nog steeds gefixeerd op Asha en Blake want hey, waar moet hij anders naar kijken? Waar KAN hij anders naar kijken?

Hij wilt de bus een flinke beuk geven zodat iedereen wakker schrikt, maar Cap voelt zich momenteel zeer zwak en energieloos. Dus hij zucht, loopt om, stapt in, en draait het sleuteltje om zodat het busje met een "ROAR!" tot leven komt. Hij drukt met zijn voet op het gaspedaal, en de hele bliksemse boel schiet een meter naar voren. Hij remt. Hij geeft weer gas. Hij remt. Een aantal dingen vallen uit het busje, want de deuren stonden nog open. Tja. Cap draait het sleuteltje weer terug om, en hij stapt uit. Als men niet wakker is geworden hiervan, dan verdienen ze het om door te slapen in de boot.

"Leeft iedereen nog?" roept hij de bus in (al kan hij zichzelf er niet toe brengen om daadwerkelijk te kijken, want hij heeft al wel genoeg gezien).


OOC2: Cap has feelings. A lot of them.

Clark "Cap" Bryans

Ah yay! Mensen worden wakker! Ze worden weliswaar niet erg vrolijk wakker, maar hey, je kunt niet alles hebben. Cap is nog een tikkeltje geïrriteerd omdat iedereen zo ongelofelijk traag en dralend is, en omdat Asha en Blake op zijn zenuwen werken. Hoe dan ook, Blake verschijnt en doet een beetje geërgerd, alsof Cap random heeft besloten om in de vroege ochtend wakker te worden. Hallo, de boot vertrekt zo? Maar Cap kan het niet opbrengen om legit annoyed te zijn op Blake zelf, want als er Vriendschapspunten zijn, dan staat Cap ergens in de min. Dus Blake mag in principe zoveel snibbige opmerkingen maken als hij wilt, en dan nog zal zijn Vriendschapspunt-niveau niet zo laag zinken als dat van Cap. (Het is wel okay om het Asha/Blake idee irritant te vinden, want dat is een idee, dat gaat niet om Blake als persoon. En Cap is Blake nogal wat verschuldigd, vindt Cap).

Marshall is ook wakker en zegt 'waag het niet om weg te rijden!'. Cap wilt net grappend terugroepen dat ze al tickets hebben gekocht voor iedereen, en dat dat de enige reden is dat hij niet zou wegrijden, maar dan springt Blake in. "Alsof Cap dat ooit zou doen." Cap vraagt zich een beetje af waarom Blake zo fanatiek reageert op Marshall's random opmerking, maar voor het merendeel denkt hij: aww! (Hij vindt het fijn als mensen voor hem opkomen (al is dat in deze situatie helemaal niet nodig) omdat dat aantoont dat hij belangrijk is, en Cap wilt graag belangrijk zijn). Naast de aww-gevoelens voelt hij zich ook schuldig (extra schuldig, that is, maar what else is new?)

Dus Cap volgt de interactie tussen Blake en Marshall. Met elk woord dat de jongens uitspreken voelt Cap de spanning stijgen. En oh god, ze zijn ook zo gemeen tegen elkaar! Marshall noemt Blake jaloers en desperate; Blake noemt Marshall een jaloers, eenzame freak, en Marshall gooit er wat opmerkingen achter over vrienden en 'vreemde neigingen', wat flink homofoob is. Vreemd genoeg gaat deze discussie nergens over really. En als het ergens over gaat, gaat het over Keegan. Er wordt immers veel rond gegooid met het woord 'jaloers'.

Cap hoopt maar dat ze uit elkaar zullen gaan en weg zullen lopen, maar het ziet er niet naar uit dat dat zal gebeuren. Ze duwen elkaar ook constant, en het is een matter of time voordat één van ze op de ander af springt. Dus na Marshall's evil speech stapt Cap op de twee af. Hij hoopt dat hij niet straks tussen een fist-fight komt te staan, want ugh, hij is niet in de stemming om door de grond te rollen. "Okay, jongens, klaar. We zijn nog amper vertrokken en dit is de houding die jullie tegen over elkaar aannemen?" Cap kijkt Marsh en Blake om de beurt streng aan, en hij heeft een *remmende hand* op zowel Blake's als Marshall's borst. Hij maakt er een punt van om precies tussen hen in te staan, en geen kant te kiezen of wat dan ook.

"De boot vertrekt over tien minuten. Dus in plaats van vechten, willen jullie instappen en stil zijn? Anders missen we 'm weer. Okay? Okay."

Clark "Cap" Bryans

Blake is het met Cap eens dat dit geen goede manier is om de roadtrip te starten. Cap is zeer trots op zichzelf - kijk, dit heeft hij goed voor elkaar gekregen! Hij heeft een drama weten te omzeilen met zijn diplomatie. Dus als hij er zeker van is dat Blake en Marsh elkaar niet in de haren zullen vliegen, loopt Cap terug naar de bus. Hij legt een aantal spullen die eerder door zijn uitbarsting uit de bus zijn gevallen terug naar binnen, en gaat vervolgens achter het stuur zitten. Het raampje staat open waardoor hij de woordenwisseling tussen Keegan en Blake nog wel opvangt.

"Ik wilde in eerste instantie alleen maar mijn vriend beschermen." Cap glimlacht in zichzelf na het horen van Blake's woorden. Het was niet nodig geweest, omdat Marsh geen kwade bedoelingen had, maar Cap vindt het alsnog fijn om te horen dat Blake voor hem op wilt komen. Het vergroot zijn schuldgevoel ook des te meer, maar dat heeft hij aan zichzelf te danken.

Als iedereen intussen is ingestapt werpt Cap een vlugge blik naar de mensen achterin. "Okay, hier gaan we." De helft ligt nog half te slapen, en de andere helft kan waarschijnlijk niet wachten om eindelijk de boot in te gaan.

Zonder er verder nog woorden aan vuil te maken, rijdt Cap het busje naar de boot. Voordat ze daadwerkelijk naar binnen kunnen rijden moeten ze nog wel de nodige controles langsgaan, maar eens dat gedaan is, zijn ze dan toch eindelijk op het vervoermiddel dat ze naar Nederland zal brengen. Als de andere auto's en bussen ook naar binnen gereden zijn en de boot *dicht* is, kunnen ze uitstappen om naar boven te gaan.

"Het duurt twee uur voordat we aankomen in Rotterdam," zegt Cap tegen de groep, met zijn armen over elkaar heen geslagen. Hij heeft alleen zijn rugzak meegenomen vanuit het busje, met alle dingen die hij noodzakelijk acht zoals een EHBO kit, de zwangerschapstests voor Asha en een aantal muesli-repen en wat water. "Dus kunnen we proberen om elkaar niet af te maken voordat we aankomen?" Zijn ogen glijden vooral over Marshall en Blake. "Okay? Mooi! Let's have some fun!"