Noah Taylor

"Dat je me gaat slaan heeft niks met jouw...braafheidsgehalte te maken." antwoord hij met een betweterige grijns. Hij kijkt even oplettend om zich heen maar Sam staat verderop met Jarrod te dansen en is dus ruim buiten gehoorafstand "Dan ben je gewoon een kreng. Dan krijg je een Samgehalte"

En dan giet ze gewoon in één keer haar glas achterover. Zijn mond hangt verbaasd een stukje open waarna hij deze weer ontzet sluit als ze nog een drankje neemt. "Wat heb je met de lieve goedaardige Rose gedaan?" fluistert hij met een lichte grinnik. Alsof ze bezeten is kijkt hij haar even aan en prikt hij opzettelijk nog even in haar zij. Noah zelf besteld nog maar wat vruchtensap "In dat geval zal ik wijselijk van de alcohol afblijven. Ik ben nuchter al niet erg verantwoordelijk so.." hij tikt met zijn glas even tegen dat van haar "proost"

Zijn blik gaat even naar Sam en Jarrod die nu met elkaar dansen. Als je dat van Jarrod dansen kan noemen. Vervolgens dwaalt zijn blik nog even af naar de rand van het bos. Er kwam iets uit de bosjes lopen. Hun schaduwen zijn nogal vreemd, puntig. Nieuwsgierig knijpt hij zijn ogen nog iets toe en zet hij het glas aan zijn mond. Is dat Thomas en...vader? Ontzet spuugt hij de zojuist genomen slok weer uit waardoor er een kleine fontein op het zand beland. "Mijn god.." mompelt hij.Hij laat Rose zonder verder nadenken achter bij de bar en rent naar de rand van het bos. Met elke meter die hij dichterbij komt wordt het duidelijker wat er aan de hand is, maar ook vooral veel gruwelijker. "Wat is er gebeurd?" met grote ogen kijkt hij van Sammie naar de speer die uit zijn vaders borst komt. Omdat hij het bijna niet kan geloven werpt hij ook een korte blik aan de achterkant van zijn vader. De kleur trekt uit zijn gezicht als daar inderdaad het andere uiteinde te zien is. Om over de gifgroene substantie nog maar te zwijgen. Om Thomas te helpen plaatst hij zijn schouders onder Sammie zijn andere arm, de speer zorgvuldig ontwijkend. "Help! Kan iemand even helpen!" roept hij om de aandacht van anderen te trekken.

Noah Taylor

Noah heeft wat beduusd vanaf een afstandje toegekeken. Zo stond je nog ruzie te maken met Sam of gezellig te dansen met Rose en dan was je vader ineens aangevallen door een plant. Een bloem, een plantje! Hij kijkt even mistroostig naar zijn vader die de boot op getilt wordt en vervolgens naar zijn broer. Die omhelst hem en klopt hem op zijn schouders, maar daar heeft hij geen boodschap aan. Waarom moest hij de reis voortzetten en ging Thomas mee naar huis? En hoewel hij het hun niet kwalijk mag nemen doet hij dat stiekem wel een beetje, ze laten hem hier achter. "Doe mama de groetjes" mompelt hij maar als Thomas geen enkel woord met hem wisselt. Des te zuurder kijkt hij dan ook toe als Thomas wel wat worden tegen Rose fluistert. Nu was Chase hun reisleider. Niet zo streng als hun vader wat voor meer vrijheid zou zorgen maar het roept wel een natuurlijke afkeer op. Chase kon hem niet de les lezen, net zo min als Leah. De enige twee volwassen nu nog maar. Hij heeft zijn broer nodig.

Terwijl de boot langzaam het donkere water op vaart voegt hij zich naast Jarrod. Waarvan ik gewoon besluit dat hij Sammie ook is komen uitzwaaien. "Is er enige kans dat ik de hele situatie in mijn voordeel kan gebruiken en je mijn onsubtiele gedrag van vanmiddag kan vergeven?" misschien weer niet helemaal subtiel maar wel heel erg eerlijk. Zijn blik zoekt even die van Jarrod op waarna hij dan even semi zielig pruilt "Mijn vader is een levende satéstok...so" Pleasseee, oke hij gooit zelfs zijn puppy ogen in de strijd.

Noah Taylor

Noah trekt een wenkbrauw op als Jarrod hem de les leest. Jarrod die normaal bijna nooit iets zei. Lieve, schattige Jarrod. Pfuh, met Dominic rondhangen doet niemand blijkbaar goed. Hij rolt dan ook even met zijn ogen "Jij hebt ook nooit je excuses aangeboden, je maakt het groter dan het is" hij schudt even koppig zijn hoofd "Alsof jouw liefdesleven me ook maar iets interesseert. Man, vrouw, wat dan ook" Het kost enige moeite maar dan perst hij het toch over zijn lippen "Sorry voor vanmiddag" Nu je zin? Geen zin in een verdere ruzie loopt hij weer bij Jarrod weg. Hij heeft Jarrod niet nodig, hij heeft zat vrienden. Zijn blik gaat even rond. Oke nu zijn broer weg is voelt hij zich wel een beetje alleen. Toch paradeert hij nog even extra arrogant langs Dominic heen, hij wil zich vooral niet laten kennen nu.

Bij zijn hut aangekomen schopt hij zijn slippers uit en vloekt hij zachtjes op het zand. Overal was zand. Na die woestijn had hij het wel gehad met zand, hij wil gras onder zijn voeten voelen. Na zich opgefrist te hebben gaat hij op zijn bed zitten en werpt hij een mokkende blik op de andere bedden. Geweldig. Sinds deze reis moest hij elke keer een kamer delen. Gezellig, nu Thomas dus weg is zit hij met Dominic, Jarrod en Flynn. Met een diepe zucht grist hij een boek van het nachtkastje en trekt hij de klamboe dicht. Even lezen, even zijn gedachten verzetten. Grommend plaatst hij het kussen wat beter achter zijn hoofd. Het boek weet zijn aandacht niet vast te houden. Zijn ogen darten even heen en weer wanneer hij wat geluiden hoort. "Nog een paar dagen en ik laat me vrijwillig opeten door een plant" mompelt hij hoofdschuddend.

Noah Taylor

Noah laat zijn boek wat zakken als Sam komt aanwandelen. Hij laat zijn blik even onderzoekend over haar heen gaan. Ze zag er niet zo verzorgt en netjes uit als anders. Zijn wenkbrauwen schieten iets omhoog, er zaten takjes in haar haren.
"Mja" met een flauwe glimlach duwt hij de klamboe wat opzij zodat ze beter bij hem op bed kan zitten. Met een zucht klapt hij zijn boek dicht, van lezen kwam nu echt niks meer terecht. Hij kijkt Sam dan ook even spottend aan, was dat een grapje? "Mijn vader is gestoken door een enorme plant, Thomas is naar huis en heeft uberhaubt weinig tegen me gesproken sinds Percy dood is. Ohja, laten we DOminic vooral niet vergeten. Die heeft me geslagen, net zoals jij overigens en Jarrod is boos. Dan heb ik alles denk ik wel gehad." Hij grijnst even "geweldige dag" geeft hij sarcastisch antwoord op haar vraag.

Ohja ze hadden ruzie. Soort van dan. Noah had onaardige dingen over haar gezegd en zij over hem. Hij plukt even verveeld wat aan de takjes in haar haren en haalt ze er voorzichtig uit. Aan de ene kant wil hij haar uit zijn bed schoppen, maar aan de andere kant wil hij de dag ook nog een beetje positief proberen af te sluiten. Met een glimlachje stopt hij een plukje haar achter haar oor. "ooh, Dominic zijn bed is daar" hij wijst naar de andere kant van de kamer en kijkt haar even veelbetekend aan. Dominic was de aardsvijand, hij had nog liever dat ze met Flynn of Jarrod zou rommelen. Hij haalt zijn hand uit haar haren en brengt zijn gezicht dan dicht naar het hare toe. "Weltrusten" fluisterd hij plagend tegen haar lippen aan. Nu haar lippen de zijne bijna raken kan hij de verleiding simpelweg niet weerstaan. Er volgt een korte zoen voor hij zijn hoofd weer naar achteren beweegt. "Kssh" grinnikt hij waarna hij zich achterover laat zakken en demonstratief zijn ogen sluit. Uch ze was onuitstaanbaar, letterlijk en figuurlijk.

Noah Taylor

Bij Samantha haar aanrakingen krullen Noah zijn lippen zich even tot een tevreden grijns. Hij opent wantrouwend één oog als ze de kus alweer stopt. Als ze begint te praten opent hij ook zijn andere oog en laat hij zijn hoofd zuchtend iets verder weg in zijn kussen zakken. En dan gaat ze ook nog eens onwijs lopen treuzelen. Normaal gezien vind hij dit allemaal wel leuk, Noah is een jager. Vandaar waarschijnlijk dat hij het vriendinnetje van zijn broer zo leuk vind, onbereikbaarder kan bijna niet. Hij lacht even geamusseerd "Zegt het meisje dat Rose nog net niet in de haren vloog." hij steekt snel zijn vinger op "Nee, zeg nou niet dat je haar sowieso niet mag. Je zag groen van jaloezie." Grijnzend haalt hij zijn schouders op "Ik vond het wel schattig." hij draait even zijn hoofd richting de deur "op het slaan na dan" corrigeert hij zichzelf.

Tenzij je nog iets te zeggen hebt. "Doei?" grijnst hij vals. Zijn ogen twinkelen even als hij weer rechtop gaat zitten en zijn benen buiten het bed hangt. Hij schuift de klamboe iets opzij en tikt uitnodigend naast zich op het bed. "Sorry" pruilt hij overdreven zielig. "En je bent niet onaantrekkelijk, ik denk dat het de lichtval was" alsof hij een stoute puppy is kantelt hij nog even liefjes zijn hoofd. Thomas mocht dan heel aandoenlijk zijn, dat kon Noah van tijd tot tijd ook. "Zoals de goede oude tijden, wanneer je verstopt zat in mijn kast tot de lichten uit gingen" hij glimlacht, ach wat waren ze toen jong en schattig. Naja, niet altijd even schattig.

Noah Taylor

"In die goede oude tijden had je nog geen concurrentie" plaagt hij haar terug. Zijn gedachten schieten automatisch even naar zijn beste vriendinnetje. Hij laat zich dan ook gewillig aan zijn hand naar haar toe trekken en trekt zijn benen weer op het bed. "Hmm" mompelt hij als ze zegt dat hij nog wel hetzelfde is. Haar speelse blik beantwoord hij dan ook door haar achterover te duwen op het bed. Met een grijns laat hij zijn ogen even speels over haar heen gaan. "Jij bent op bepaalde vlakken toch wel anders" hij laat zijn hand even langs haar arm naar beneden glijden en plant dan plagend wat kussen in haar nek. Zijn lippen glijden langs haar kaaklijn omhoog om haar vervolgens passioneel te kussen. Dit keer een stuk langer dan de keer ervoor. Hij trekt haar dan ook weer iets overeid en laat zijn vingertoppen over haar rug gaan. "Ik begin de voordelen van de menselijke kleding in te zien" mompelt hij met een grijns. Geen korset, geen gedoe met kousen. Maar dus wel een rits. Afgeleid opent hij zijn ogen en prutst hij er wat aan. "Wat is dat?" vol afgrijzen breekt hij de kus af en buigt hij wat langs haar heen om de achterkant van haar jurk te bekijken.


Chase Alessia

Afgeleid kijkt Chase op als Flynn iets over muurtekeningen zegt. "Ooh.." is zijn niet al te enthousiaste reactie. Het kost hem moeite om even na te denken, hij had nog maar net de rol van Sammie op zich genomen. Wandschilderingen.. "Tuurlijk we kunnen wel even gaan kijken" glimlacht hij nu hij het op zich in heeft kunnen laten werken. Hij werpt even een blik op de donkere lucht "morgen, bij daglicht. Dan maken we er een leuke kleine expeditie van en kun jij ons naar die wandschilderingen leiden. Oke?" Ja, hij verzon wel iets leuks voor morgen om ze een beetje af te leiden. "De hut van de jongens is daar" hij wijst even naar de hut. "Sammie en Thomas zijn per boot richting huis vertrokken wegens een ongeluk in de jungle." verklaart hij dan tegen Sophia en Flynn de afwezigheid van die twee. "Dus tot ze terug keren neem ik het even van Sammie over." Hij grinnikt "wat inhoudt dat ik Sophia erop moet wijzen dat de hut waar de meisjes slapen aan de andere kant is" hij wijst. "Doe met die informatie wat jullie willen. Ik ben te moe om iedereen te gaan lopen controleren. Ik moet nog even wat dingen regelen, weltrusten" Met die woorden maakt hij zich weer uit de voeten. Natuurlijk werden er bedden gewisseld, dat had hij zelf ook gedaan. Hij heeft er dan ook absoluut geen zin in om de hutten te controleren.