
Dorian strekt zijn hand uit en grist zijn wand onder zijn kussen vandaan. Er is veel herrie te horen en het kan nog lang niet tijd zijn om op te staan. Zijn wand licht even op waarbij hij slaperig een blik op zijn horloge werpt. Hij kreunt even klagelijk en laat zijn hoofd terug op het kussen zakken. Was dat Shawn? Well, natuurlijk is het Shawn. Zelfs rond 5 uur in de ochtend moet hij een show opvoeren. Door de dekens hoog op te trekken hoopt hij de geluiden van buiten te kunnen uitsluiten. Maar nee, Matt gilt nu de longen uit zijn lijf. En hoewel hij de woorden niet letterlijk kan verstaan is er duidelijk iets loos. Inmiddels klaar wakker schuift hij zijn klamboe open en blijft hij nog even duf op de rand van zijn bed zitten.
Niet veel later ritst hij zachtjes de tent open, hij wil Thomas niet wakker maken als hij dat al niet is van Matt zijn gegil. Ondanks dat het vroeg is, erg vroeg, zijn er blijkbaar meer mensen die zo vroeg gewekt zijn. "
Goedemorgen" knikt hij zachtjes voor hij bij Lea plaats neemt. Niet te dichtbij, niet te afstandelijk. Hij legt zijn wand keurig naast zich en maakt zijn tas open. Ook Dorian is natuurlijk voorbereid. Zie je hem al achter een wild zwijn aan rennen of eieren zoeken? Nee. Dus komt er een theekan tevoorschijn, een bekertje, nog net geen bestek en een stapeltje boterhammen die in een eigenaardig zakje lijken te zitten. Zo vers mogelijk allemaal. Trots kijkt hij naar zijn ontbijtje en dan naar dat van Lea. "
Wil je ook thee?" iemand moet toch kunnen genieten van het feit dat hij er aan gedacht heeft thee mee te nemen. Dan liever Lea dan Matt of Shawn. De herrieschoppers lijken inmiddels weer verdwenen te zijn.
"Ook wakker geworden van Matt en Shawn?"