Chase Alessia

Chase trekt even zijn neus op, tot twee dagen geleden had hij zich anders prima aan zijn trouwbeloftes gehouden. Was ze vergeten dat hij als een soort kluizenaar in het bos woonde. Gelukkig trekt ze dan wel de jas aan, wat hem weer goed gezind stelt. “Nee, optie b was om je gewoon zo naar beneden te dragen” hij knikt even richting haar ochtendjas en grijns “Dat had ook wel zijn charme gehad.” Geduldig vouwt hij zijn armen voor zich en wacht hij tot ze ook haar laarzen aan heeft getrokken. Hij glimlacht “Ooh, ik weet zeker dat je zo nu en dan nog wel leuke dingen doet. Al is het inderdaad moeilijk te geloven. Gelukkig dient de nacht in de wijnkelder, waar ik me verder niks meer van kan herinneren, als bewijs.” Plaagt hij haar.

Beleefd houdt hij de deur voor haar open, waar de drukte op de gang al hoorbaar is. Blijkbaar hadden de jongelui ook de sneeuw ontdekt. Voordat hij de deur achter haar sluit schuift hij nog even snel een muts op haar hoofd om het plaatje af te maken. Uit de deur naast hem stapt een jonge vrouw die met een vriendelijke goedemorgen Chase een haarborstel terug geeft. Die hij vervolgens vreselijk nonchalant nog even op Leah haar bed gooit voordat hij de deur definitief dicht trekt. “Klaar?” glimlacht hij.



Noah Taylor

Noah hangt verveeld tegen de deurpost aan. Wat heeft Jarrod een noten op zijn zang, pfoe. “Als je dan helpt geef ik je wel wat kleding” als het past, maar goed als Jarrod dan mee werkt. Zijn wenkbrauwen schieten even iets omhoog als Dominic de deur wat verder open trekt. Sowieso is hij enigszins verbaasd om hem hier te zijn en omdat ook hij duidelijk wel wat extra kleding kan gebruiken. Gelukkig is zijn irritante grijns voldoende afleiding om niet de gewenste reactie te geven. Nors kijkt hij de jongen aan, niet van plan ook maar enigszins onder de indruk te zijn van het feit dat hij geen kleding aan heeft. Misschien heeft dat ook te maken met het feit dat Noah erg trots is op zichzelf en Dominic maar weinig indruk maakt. Sowieso is het hele vertoon vrij sneu. “Nee dankje, ik heb jouw hulp niet nodig” slaat hij het aanbod arrogant af. Hij rolt even met zijn ogen als hij ook de twee zusjes aanspreekt en mompelt iets onverstaanbaars.
Dat Dominic vervolgens met hem spot terwijl hij zich in feite vrij kwetsbaar bij de deur heeft opgesteld, gaat hem net even iets te ver. Daarbij is Dominic nu in het nadeel. Hij glimlacht even “Je hebt helemaal gelijk Dominic, dit is inderdaad een van de beste dagen van mijn leven.” Met die woorden en een triomfantelijke grijns duwt hij Jarrod zachtjes iets aan de kant en haalt hij flink uit. Die kreeg de sukkel sowieso nog te goed. “Ik zou even wat ijs op je wang doen” voegt hij er zoetjes aan toe “er is genoeg” Hoofdschuddend pakt hij de bijl die hij tegen de deurpost had gezet op en loopt hij de gang uit naar buiten. Hij mag blij zijn dat hij de jongen niet met de bijl was achterna gegaan. Eenmaal buiten staan de zusjes van het natuurschoon te genieten en raapt hij wat sneeuw op. Niet om een sneeuwbal te gooien maar om het even tegen zijn hand te houden, hij had wel met erg veel overgave een klap gegeven. “Goedemorgen” glimlacht hij flauwtjes.

Noah Taylor

“Een mooie kerstboom zoeken” glimlacht hij lichtjes als Daisy vraagt wat hij met de bijl gaat doen. Hij heeft geen zin om terug te gaan naar Jarrod zijn kamer, omdat Jarrod blijkbaar samen gaat met Dominic. Bij Jarrod krijg je Dominic er gratis bij. Dan hakt hij desnoods die boom alleen om, gewoon aan Dominic denken en dan komt het vast wel goed. Hij laat zijn blik even over de sneeuwengelen, Rose en Daisy, glijden en legt de zware bijl dan even neer. Hij wil net iets zeggen als Rose hem ergens op wil attenderen. Een pijnlijke scheut pijn schiet door zijn achterhoofd als daar iets met volle vaart tegenaan komt. Zijn hand schiet dan ook automatisch naar de getroffen plek. Kwaad draait hij zich om richting Dominic zijn stem geluid. “Is dat alles?” hij kijkt Dominic even spottend aan, maar behoudt zijn positie. Rustig klopt hij wat sneeuw van zijn jas, hoewel zijn ogen een stuk minder hartelijk staan dan zojuist. IJzig kijkt hij Dominic weer aan “Ik zou maar naar binnen gaan voor je onderkoeld raakt.” Het is geen vriendelijk bezorgd verzoek, maar eerder een bevel. Zijn lippen krullen iets naar boven in een valse grijns "Voordat er straks helemaal niks meer van over blijft" hij knikt even naar zijn broek, had hij maar niet zo moeten pronken zojuist.


Chase Alessia

Geamuseerd loopt Chase met Leah mee richting de voordeur. “Stella zou sowieso niet goed om kunnen gaan met al deze gasten over de vloer. Laat staan als ze erachter komt dat ik jou haar suite heb gegeven.” Hij grijnst even kwajongensachtig en lacht “Dat was een grapje. Ik zou je leven niet riskeren voor een kamer.” Terug naar de actualiteit, Dominic stormde zojuist in slechts een broek door de gang. Nu hoort hij hem ook roepen. “Zei hij Noah?” hij besluit zijn pas te versnellen nu hij onraad ruikt. Hij voelde zich verplicht een beetje op de jongen te letten, alhoewel hij Noah mogelijk een nog grotere zorg vond dan Stella destijds was. Het is niet zo dat de jongen niet voor zichzelf zou kunnen opkomen, hij maakt zich momenteel meer zorgen voor wanneer hij dat wel doet. Eenmaal buiten staan de twee vechtersbaasjes lijnrecht tegenover elkaar. Met een zucht kijkt hij even achterom naar Leah, inplaats van ertussen te springen stapt hij weer terug naar binnen. Veilig buiten het zicht van de anderen trekt hij Leah mee de hoek om. "Jij bent een moeder en een vrouw" hij glimlacht even schaapachtig "misschien kun jij er beter iets van zeggen."

Noah Taylor

De zusjes zijn een welkome afleiding, alhoewel hij waaks blijft zolang Dominic nog in een straal van 10 meter is. Dat Daisy instemt om met hem mee te gaan stemt hem dan ook tevreden. Beter iets dan niets. Alhoewel hij er stiekem weinig voor voelt om nu een super grote boom uit te kiezen. Als Rose ook nog aan zijn arm trekt scheurt hij eindelijk zijn blik los van Dominic. Hij glimlacht even en kijkt nog een laatste maal achterom voor hij met de twee mee begint te lopen richting de bosrand. “Ik denk erover om Dominic in de kerstboom te hangen.” Moppert hij nog even “Ik geef zonder blikken of blozen toe dat ik aardig tevreden over mezelf ben, maar Dominic trekt het naar een heel nieuw level.” Hij snuift en trekt zijn kraag wat verder dicht “Mafketel” Einde Dominic woede, het sterft weg met de passen in de sneeuw. Hij is even stil en laat zijn blik over diverse bomen glijden. Te groot, te lelijk, te klein, te kaal, te hoog. “Aah” glimlacht hij tevreden wanneer zijn oog op een mooie kerstboom valt. Niet te groot, vol van tak en dus perfect. “Dan mogen jullie de kerstboom versieren” hij tilt de bijl op en hakt even in op de boom “Dat kunnen jullie vast wel” hij grinnikt bij de dubbele ondertoon in zijn stem “Naja, Daisy wel.” Hij mocht Rose wel even pesten, daarbij zat er ook een kern van waarheid in. Daisy kon een flirt zijn, Rose had een soort eeuwige onschuld over zich heen. En het is een leuk onderwerp om haar mee te plagen.


Chase Alessia

Chase opent zijn mond om in het verweer te gaan en sluit deze met enig protest. “Je weet het maar nooit” mompelt hij beteuterd. Het ergste is nog dat ze ook een punt heeft. Hij was een waaghals, nog steeds, maar wel wanneer het in zijn voordeel was. “Ze weet in elk geval wel wat ze wil” gaat hij er dan kinderachtig op door. Een discussie die a jaren voort duurde en altijd terug keerde, Leah haar beslissingsvermogen.

Noah Taylor

Noah grijnst even voldaan als Rose zegt dat ze hem er van langs zal geven, theoretisch gesproken dan. Want hij heeft inderdaad een bijl, niet dat hij die zal gebruiken op Rose, maar voor nu was het voldoende. Dat Noah niet plotsklaps zijn empatisch vermogen heeft ontwikkeld blijkt wel als hij haar geluidloos imiteert. Uiteraard wel met zijn rug naar haar toe gedraaid. Met een zucht haalt hij zijn hand even langs zijn voorhoofd. Zo koud is het ineens niet meer. Hij stopt zijn imitatie zodra Rose over haar vader begint. Rose dwong net iets meer respect af dan haar jongere zusje. Bij gebrek aan beters gaat hij verder met het omkappen van de kerstboom. Met een zucht heft hij de bij nog eens op voor een stoere genade klap. Hij grijnst even achterom naar de zusjes “Bijna klaar” Als het nu niet lukt haalt hij er wel iemand bij, dit kost simpelweg teveel energie. Met een wilde zwaai hakt hij in op de stam van de boom. Het kost hem nog een aantal pogingen voordat de boom uiteindelijk om is gehakt. Hij is blij dat hij geen grotere heeft uitgezocht en dat het hierbij blijft. “Oke, dan kunnen we nu naar binnen.” Hij gooit de bijl achteloos neer naast de boom en fatsoeneert zijn haren. “Ik laat iemand anders de boom naar binnen brengen” zegt hij ter verduidelijking. Mooi niet dat hij de boom zelf ook nog eens naar binnen ging slepen.

Hij prikt beide dames ter aanmoediging in hun zij en legt zijn armen dan over hun schouders. Hij heeft het voorlopig niet koud, dat is wel te zien aan de kleur op zijn wangen door de zojuist geleverde inspanning. “Willen jullie warme chocomel?”


Chase Alessia

Chase kijkt schattend van de sneeuwbal in haar hand naar haar ogen. “Ik dacht wel aan sneeuw…” zijn lippen krullen zich nu tot een grijns “Je beseft wel dat als jij die sneeuwbal naar mij toe gooit je daarmee een sneeuwballen gevecht ontketend. Dan zal ik je helaas moeten insoppen. “ Hij vouwt zijn armen afwachtend maar uitdagend over elkaar en blijft voor haar staan “Of dacht jij aan een koud douche voor het ontbijt?”

Chase Alessia

Chase draait zijn lichaam iets weg van de sneeuwbal en voelt het koude ijs zijn nek in druppelen. “Laat me raden, de sneeuwbal gleed uit je handen en je kon er niks aan doen.” Hij grijnst brutaal en rent dan naar haar toe. Omdat ze zo lekker klein is schept hij haar in een beweging van de grond en gooit hij haar over zijn schouder. “Nu ga je in bad” lacht hij. Door de sneeuw rennen gaat minder makkelijk dan haar optillen. Dat komt zijn hele act wel ten goede als hij eenmaal dieper in het bos zich met haar in een berg sneeuw laat vallen. Dat was wel erg koud! Lachend schuift hij nog wat sneeuw op haar haren. “Misschien had je toch eerst iets anders aan moeten trekken” lacht hij als hij toch wat sneeuw van haar benen veegt. Hij zal haar niet echt ruw in zepen. “Maar ik had een bad belooft” hij grijnst en klimt weer overeind. Grijnzend steekt hij zijn koude hand uit om haar overeind te helpen. “En het is direct de ultieme test om te zien hoe ‘volwassen ‘ je bent geworden. Of hoe saai dus.” Hij knikt opgewekt naar een meer schuin achter hun. Boven het meer drijven grote wolken stoom door de hitte die het meer af geeft “Het is een warm water bron” glimlacht hij en hij wrijft even in zijn handen. Zonder verdere aankondiging trekt hij zijn jas uit en gooit deze over een tak van een boom. Daar blijft het niet bij als ook de lagen daaronder snel worden uitgegooid. Bij het uitschoppen van zijn schoenen wiebelt hij met een van de kou vertrokken gezicht wat heen en weer. Nog even doorzetten en dan zal het water des te heerlijker aanvoelen. “Onze eigen spa in de achtertuin, door moedertje natuur zelf.” Ongegeneerd, maar niet zo patserig als Dominic, gaat ook de rest uit en ligt hij binnen een oogwenk in het meer. Het water is heerlijk warm en de kou van het winterse landschap is even niet voelbaar. “Kom op!” lacht hij terwijl hij zijn natte haar uit zijn gezicht veegt. Met zijn hoofd net boven het water dobbert hij wat heen en weer “Ik tel tot 10” wetend dat de kans klein is dat ze akkoord gaat zwemt hij even iets de andere kant uit en draait hij zich om. Met zijn gezicht de andere kant op gericht begint hij te tellen “ 10, 9, 8..”


Noah Taylor

“Met slagroom, komt in orde.” Hij heeft het nog niet gezegd of er komt al chocomel aan. Inclusief Samantha, wat een vreemde combinatie is en zijn wenkbrauwen even doen omhoog schieten. “Ja, we hadden het er net over” glimlacht hij, niet helemaal zeker wat hij met haar aan moet. Achterdochtig neemt hij een beker van haar aan, Samantha was nooit zomaar zonder reden zo hartelijk tegen iedereen. Haar opmerking tegen Rose laat dat al een beetje doorschemeren. “Mja, maar het geeft niet. Het duurde niet lang.” Onsubtiel voelt hij hoe Samantha zich tussen hem en Rose wringt. Typerend. “Gelukkig had ik wat hulp van Daisy en Rose. En ze helpen zo ook nog met het versieren van de boom.” Glimlacht hij. Als Samantha jaloers wilde zijn dan kon ze dat krijgen, dat vond hij wel leuk. “Ooh, trouwens we hebben een druk schema. Vanavond is het kerstbal. Dus jullie – “ hij knikt even naar de meiden “kunnen weer lekker tutten. En dan hebben we morgenochtend onze traditionele kerst jacht. Iets sportiefs en mannelijks. “