Noah Taylor

Noah slaakt een vermoeide zucht als Jarrod zich aan zijn mouw omhoog heist. De enige reden dat Noah inderdaad zoveel geduld heeft is omdat het Jarrod is. Verveeld neemt hij een slok uit zijn glas om bij het naar binnen gieten ervan op te merken dat Jarrod zijn lippen op die van Rose heeft weten te plaatsen. Ontzet spuugt hij de inhoud van zijn mond leeg. Hij weet zijn hoofd nog net weg te draaien zodat Rose en Jarrod niet de nevel aan drank over zich heen krijgen.  

Dat geeft Jarrod de kans om tot zichzelf te komen, of eigenlijk verward te raken, terwijl Noah proestend zijn drankje weg zet en zijn mond af veegt met een servet.  Wanneer hij zich weer omdraait staat Jarrod weer op de toegestane afstand en kijkt hij hem hopeloos aan. "Sukkel" mompelt hij, niet in staat om veel bozer te worden dat dat. Twijfelachtig wiebelt hij wat van het ene been op het andere, waarna hij Jarrod toch een strenge oorvijg geeft.

Noah Taylor

Noah snuift even extra arrogant, Jarrod had het verdient. Rose is hem echter minder dankbaar, wat vreemd is want vond ze het dan prettig om door Jarrod gekust te worden. Bovendien was het een vrij milde tik, Dominic had hij een veel hardere draai om zijn oren gegeven. Nog steeds een beetje boos kijkt hij in de vragende ogen van Rose. Overdreven? "Oh" verlaat het hardop zijn mond. Misschien was het toch iets te overdreven. Rose mocht zoenen met wie ze zelf wilde. Alsof het hem iets kan schelen pff. Ze waren gewoon vrienden, ja dat was het. Ze was als een zusje voor hem en grote broers moesten hun zusjes beschermen nietwaar? Zijn reactie is dus volledig te rechtvaardigen. Het sust zijn eigen geweten in elk geval wel wat. "Het was goed bedoeld" mompelt hij, niet wetend wat hij er verder op moet zeggen. Zodra Rose haar blik even van hem los scheurt zucht hij diep en dwalen zijn ogen wat af. Bij dit besef bijt hij op zijn lip en schudt hij even zijn hoofd. Geen zusje! Deze blik was niet voor zusjes bedoeld.  Hij was jaloers, in het openbaar! Zoekend kijkt hij om zich heen naar Sam, dat deed hij wel vaker als zijn gedachten teveel gevuld werden met Rose. Rose is verboden terrein, ze is te perfect en onbereikbaar. Om nog maar te zwijgen over de verdere schande die zijn gevoelens met hem mee brengen. Sam zit echter nog met Dominic en dat weerhoudt hem ervan zich bij haar te voegen. 

"Jarrod!" roept hij in een eureka moment. "Ik zal het je uitleggen, terwijl Rose wat te eten en drinken regelt zonder chemische effecten" Nogal dwingend pakt hij Jarrod zijn arm beet en sleurt hij hij de arme jongen mee. Hij kijkt nog even achterom om er zeker van te zijn dat Rose hem niet volgt "we zijn zo terug, geen zorgen!" 

Op een stille, donkere plek in het bos op een veilige afstand van de feestvierders houdt Noah halt. Hij is helemaal niet van plan om Jarrod uit te leggen wat er gebeurd is. Sterker nog, wat Noah nu gaat doen is vrij zeldzaam en ongewoon. "Ik moet je iets vertellen" een diepe zucht volgt "Want ik moet het iemand vertellen en Thomas is er niet en Dominic is een eikel en dan blijf jij over" ratelt hij verder.  Gefrustreerd haalt hij zijn handen door zijn haar "Ik ga het je vertellen" zenuwachtig begint hij te ijsberen "ik kan het niet" murmelt hij in zichzelf "ik kan het wel, niet...wel.." Hij laat zijn rug even tegen een boom aan rusten en haalt even diep adem "Ik ben verliefd" Wacht even, dit was Jarrod. Onbewust dwingt dit hem de naam uit te spreken, om verdere verwarring te voorkomen "op rose" piept hij er zacht achteraan. Meteen zet hij zich weer af van de boom en begint hij weer heen en weer te lopen "Rose was Thomas zijn vriendinnetje, het is fout. We zijn vrienden, ik verpest alles hiermee. En het erge is nog, omdat we vrienden zijn omhelst ze me steeds. Ik haat knuffelen!" Niet waar. "Ik wil ook gewoon vrienden zijn. Alleen vrienden." Again, niet waar. "Jarrod..." zijn enigszins hysterische stemgeluid vloeit nu over naar een hele serieuze. "Dit blijft tussen ons"

Jarrod Michaelis

Jarrod piept van schrik wanneer hij een 'corrigerende tik' krijgt van Noah. "Au! Ik zei al dat het me spijt!" Brengt hij zielig uit. Wat maakte het Noah verder uit als Jarrod Rose een kus gaf? Beschaamd staart hij naar de bosgrond. Zeggen dat Rose zijn type niet is, zou misschien beledigend over komen. Maar de uitgebreidde uitleg was weer te persoonlijk en brengt slechte herinneringen omhoog van de laatste keer dat Noah en hij met het onderwerp in aanraking kwamen. Zeker omdat hij nog niet helemaal over de prins heen is.

Als Noah vervolgens zegt dat hij het uit zal leggen - en hem mee sleept naar een stuk stil en donker bos - kan Jarrod niet veel anders doen dan zich mee laten slepen. Een beetje ongemakkelijk blijft hij tegenover Noah staan en kijkt hij een beetje verward toe hoe de ander heen en weer loopt.

Wanneer Noah dan begint met praten, slaat zijn hart een slag over. Noah heeft het licht gezien! Nu was het niet meer awkward om bij hem in de buurt te zijn! Hij wil net zijn mond open trekken, of gewoon Noah omhelzen of zoenen, wat dan ook, als de prins er een naam achteraan gooit. Jarrod kan zijn hart zo'n beetje voelen breken. Op Rose. De twee woorden blijven door zijn hoofd dreunen. Oké.

Hij knikt maar een beetje en probeert te zoeken naar iets gepast om te zeggen, maar zijn hoofd werkt niet mee. Hij slikt een beetje moeilijk. "Ik zal het niemand vertellen." Mompelt hij uiteindelijk met een licht overslaande stem. Er gaat een rilling door zijn lichaam. Damnit. Hij wil zich er niets van aantrekken! "Het spijt me dat ik- Mijn gedrag- Ik weet niet- Ik wilde haar niet zoenen. Ik hou niet eens van vrouwen. Rose is voor mij ook een vriendin!" Hij slikt even en voegt er dan zachter aan toe: "Thomas is verongelukt. Zowel jij als Rose moeten verder. Misschien is het heel vreemd aan het begin, maar je steelt haar niet van je broer. Ik weet zeker dat Thomas enkel wil dat jullie beiden gelukkig worden."

OOC: Jarrod is zo lief <3 En als er fouten in deze post staan die ik niet heb opgemerkt, komt het door de auto-correctie van mijn iPod xD

Noah Taylor

In het begin luistert Noah niet eens echt naar Jarrod. Hij knikt wel, maar Jarrod zijn woorden zijn nog maar een flauwe ruis op de achtergrond. Want nu hij het zelf niet langer ontkent en hardop uitspreekt zorgt dat niet voor opluchting maar stress. Hij kijkt Jarrod even aan bij het tweede gedeelte van zijn verhaal. "Begin?" hij schudt heftig zijn hoofd, toch nog gedeeltelijk in ontkenning  "er is geen sprake van een begin. Je begrijpt het niet, ik wil vrienden zijn, niets meer en niets minder." Even is hij stil  "Ze is te llief en zo zorgzaam. Ze geeft en bekommert zich om alles in het leven. En ze is betrouwbaar, maar niet naïef." verzucht hij zachtjes, hij leunt even zwijmelend  tegen de boom naast hun  "Zij zorgt ervoor dat ik een goed mens wil zijn." Er valt nog een moment van stilte en Noah zijn blik dwaalt af het donker in. " Pff ze is te perfect. Niets voor mij. Sam is veel leuker, die is stoer en ruig.." en onbetrouwbaar en een slechte invloed. " Ik zit vast in een fase. Een rouw fase. En daarom vind ik ineens het vriendinnetje van Thomas leuk. Niet dat ik haar daarvoor stom vond. Onze liefde voor haar was vast een verschil van slechts minuten. Thomas past bij haar." Hij knikt zo zelfverzekerd mogelijk en grijnst flauwtjes richting Jarrod. Stilte. Hij pruilt triest  "Ik wil een marshmallow, ik haat de liefde" gaat hij toch op zeurderige toon verder.  Met een kreun zet hij zich af van de boom " Laten we terug gaan gaan voor ze achterdochtig worden"

Terwijl hij terug wandelt en het feestje langzaam in zicht komt port hij Jarrod "kijk Flynn nou, hopeloos op zoek naar zijn liefje. Bah, zo willen we toch ook helemaal niet zijn." een lichte grijns komt nu bij hem naar boven. Verderop zitten Romy en Rose die in gesprek zijn geraakt "Ontspan en doe normaal" spreekt hij Jarrod nog even stoer toe. Ondanks zijn eigen woorden haalt hij zelf zenuwachtig een hand door zijn haar. Zouden ze iets vermoeden?

Noah Taylor tijdelijk bannerloos en kleurloos

Noah glimlacht flauwtjes als Rose zich direct weer bij hen voegt met de gevraagde drankjes. Dankbaar neemt hij zijn drankje aan en draait hij dat even tussen zijn vingers rond. Gelukkig gaat het gesprek de vrouwelijke kant op en over haarproducten, dat geeft Noah even de kans om weer bij zinnen te komen. Zo subtiel mogelijk laat hij zijn blik even over onderzoekend over Rose heen gaan. Op zoek naar die ene enorme afknapper waardoor hij weer normaal kon functioneren. Hij glimlacht even waterig naar haar als ze vraagt of ze er weer bij komen zitten. Ze was perfect. Verdorie! Hij neemt een flinke slok en ploft dan naast Flynn en Romy neer op de boomstam. Zijn blik verplaatst zich even kort naar Sam, maar daar wordt hij niet bepaald vrolijker van. Dominic was een stomme hersenloze paddestoel. Hij snuift even en richt zijn blik dan weer op het enorme vuur voor hun waar vrolijk omheen gedanst wordt.

"Ik dacht dat jullie soort wildere feestjes hadden dan die van ons. Daar is anders weinig van te merken" moppert hij verwend, doelend op het feit dat ze allemaal zitten. Als de muziek op dat moment wat luider en vrolijker wordt staat Noah op en gooit hij zijn drankje achteloos over zijn schouder "Laten we dansen!" aanmoedigend steekt hij zijn hand uit naar Romy.