[RPG] Fantasy

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

OOC: oeeee nieuwe banner! Like!

Afbeelding

Mel draait zich naar het meisje met de donkere haren toe. Terwijl ze haar vragen stelt, bekijkt Mel haar nieuwsgierig en wordt haar glimlach wat groter. Automatisch schudt ze haar hoofd bij de laatste opmerking; als ze ergens een hekel aan was, was het wel het idee dat een vrouw iets beter niet kon doen, en een man wel. Ze wilt juist een stap naar het meisje toe doen, als de man plotseling begint te lachen. Melody kijkt hem even verbaasd aan maar er verschijnt dan een lach op haar gezicht. Nee, ze ging vandaag vast nog niet dood.

"Ik ben Mel," Zegt ze terwijl ze dan toch een pas in de richting van het meisje doet. "En als er een andere route naar Kalne geweest was had ik die wel genomen.."

Ze bekijkt de groep nogmaals en beseft dat ze er gemengde gevoelens van krijgt. Het meisje voor haar straalde iets uit wat ze meteen vertrouwde, maar ze zag ook wel minstens één iemand bij wie ze dat gevoel absoluut niet had. Haar gezicht betrekt wat bij de man die een stap in de richting doet van haar lachende obstakel, maar richt zich dan weer tot het meisje.

"En wie ben jij?" Vraagt ze dan aan haar.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh trekt lichtelijk haar wenkbrauw op als Luc begint te lachen, maar dan richt ze zich weer op de jonge vrouw. Ze stelt zich voor als Mel en Caleigh gokt dat het een afkorting is van een naam als Melanie of Melody. Ze vertelt dat ze geen andere route kent dan deze naar Kalne toe. Ah Kalne. Was ze misschien ook geinteresseerd in het gerucht rond het boek, of was dit gewoon puur toeval? Ze gokt het tweede, er kunnen honderden redenen zijn waarom Mel naar Kalne zou reizen. Dan wordt haar vraag teruggekaatst en even twijfelt ze. Maar Caleigh heeft geen vijanden in de Dolheuvels en als Mel al bij een bende hoorden, dan zou het niet uitmaken of ze haar naam wel of niet zou geven.

"Ik ben Caleigh," zegt ze dan.

Ze kijkt de groep even rond en ze weet niet zeker of ze het zal opperen. Dan besluit ze dat ze het idee bij de groep en Mel zal neerleggen.

"We gaan de Dolheuvels in, richting Kalne..." zegt ze dan en ze haalt een hand door haar haren heen, "Als de rest van de groep het ermee eens is en jij het ermee eens bent, kun je meereizen. Maar zoals ik zei, ik weet niet of de rest van de groep het eens is met dit voorstel."

Ze kijkt de rest van de groep wat afwachtend aan. Caleigh vind het niet erg om Mel mee te laten reizen, maar als de rest van de groep erop tegen is kan ze weinig doen. En de belangrijkste vraag is of Mel wel met hun mee wilt reizen. Voor hetzelfde geld vond ze hun maar een stel freaks die ze niet vertrouwde...

OOC:: We vinden vast wel dat Mel mee mag reizen [A] Zo zielig als ze alleen moet reizen (;

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra had de afgelopen dagen voornamelijk in stilte voorop gereden. Er was nogal wat om over na te denken, niet in de laatste plaats over wat er zou gebeuren als ze in Kalne aan zouden komen. Verder voelde ze zich hier, zo dicht bij de Dolheuvels in de buurt, niet echt op haar gemak.

Tijdens de rustpauze klimt Isra met gemak van Vaskurs rug af en klopt het paard dankbaar op de hals. Ze laat hem wat grazen en strekt haar benen. Ze haalt haar wand uit haar broekzak en checkt het ding op eventuele krassen of andere onzuiverheden.

Dan ontstaat er plotseling opschudding en verschijnt er een onbekende jonge vrouw uit de bosjes. Isra richt zonder verder commentaar haar wand op de vrouw, maar als blijkt dat er waarschijnlijk niets aan de hand is laat ze langzaam haar hand zakken. Tot Isra's verbazing is Caleigh voor haar doen vreselijk gastvrij en vraagt ze het meisje praktisch mee op reis. Isra trekt haar wenkbrauwen op.

'Ik kan me iets van voorzichtigheid en argwaan herinneren van de vorige keer dat er mensen met ons mee wilden reizen,' zegt ze, terwijl ze een stap naar voren doet. 'We hebben geen flauw idee wat we ons op de hals halen als we haar' - ze wijst op Melody - 'zomaar met ons mee laten reizen. Zeker op dit moment,' zegt ze, terwijl ze Caleigh aankijkt om die laatste zin te onderstrepen.

Afbeelding

Benicio laat zich moeizaam en met een kreun van de rug van de boerenknol afzakken en strekt met een grimas zijn benen.

'Eindelijk,' mompelt hij.

Hij wil net naar een paar bosjes toelopen om zijn behoefte te doen - hij moest al ongeveer een uur en op de rug van een paard zitten is nou niet bepaald bevorderlijk voor de blaas - wanneer er plotseling een jonge vrouw tevoorschijn springt. Benicio doet een paar passen achteruit.

Melody introduceert zich en tot Benicio's verbazing is de groep eigenlijk vrij aardig tegen haar. Hij kan zich net inhouden te knikken bij Isra's opmerking - hij herinnerde zich nog als de dag van gisteren de manier waarop Simon en hij verwelkomd waren. Dan bekijkt hij Melody nog eens van top tot teen en komt tot de conclusie dat het hem eigenlijk weinig kon schelen. Omringd zijn door vrouwen was nou niet bepaald zijn ergste nachtmerrie.

'Wat mij betreft kom je gezellig bij mij achterop zitten,' zegt hij met een grijns terwijl hij met een duim over zijn schouder naar het lompe paard wijst. 'Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.'

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric zijn mond valt nog net niet van verbazing open als Furie niet alleen aardig blijkt te kunnen doen, maar haar nieuwe vriendin meteen ook maar mee vraagt naar Kalne. Isra lijkt het met hem eens te zijn, maar de krullenbol biedt haar vrijwel meteen zijn paard aan. Hij schudt zijn hoofd en kijkt dan naar Luc. Aan de enorme lach die er op zijn gezicht geplakt zit, hoeft Eric er niet aan te twijfelen dat de chaotische nieuwe vriendin van Furie inderdaad mee zou reizen naar Kalne.

Eric trekt een wenkbauw op, maar loopt dan weer terug naar zijn paard. Hij hoefde hier geen woorden aan vuil te maken, hij was moe. Zonder zich verder nog druk te maken over of ze wel of niet mee zou reizen, zoekt hij in de tassen van Aeolus naar een appel en wat drinken.

Afbeelding

Mel haar ogen worden groter als Caleigh vertelt dat ze ook op reis waren naar Kalne en het aanbod om mee te mogen reizen doen haar ogen oplichten. Hoe kon ze een aanbod als dat afslaan in de positie van waar ze zich niet veel eerder in had weten te manoeuvreren. Ze had geen paard meer. En als ze eenmaal in Kalne aan zou komen, kon ze vast weer verder komen. Ja, Caleigh haar aanbod leek haar zo gek nog niet. Maar nog voor ze hierop kan reageren hoort ze een andere stem. Ze kijkt naar het kleine meisje met kort rossig haar die het duidelijk niet eens is met het voorstel van Caleigh. Als ze naar Mel wijst betrekt haar gezicht. Wat was er met Mel, en met dit moment? Ze laat haar schouders teleurgesteld wat zakken. Één van de mannen geeft haar toch weer hoop door haar een plek achterop zijn paard aan te bieden.

"Echt?" Vraagt ze glunderend als ze de jongen aankijkt.

Ze kijkt de groep nogmaals rond. Hoe beter ze de groep bekeek, hoe meer het haar duidelijk werd dat het niet echt een hechte groep vrienden leek te zijn. Mel glimlacht nogmaals naar Caleigh. Ze vond haar leuk, ze had haar mee gevraagd. Maar ze wilde niet dat ze door haar in de problemen zou komen. De woorden van het andere meisje klonken haar nog duidelijk in de oren. Wat ongemakkelijk verschuift ze van haar linker naar haar rechtervoet.

"Als het kan, graag.. Maar ik wil jullie niet tot last zijn. Ik kan Kalne wel vinden."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa fronst even, deze Mel werd wel heel makkelijk in de groep opgenomen. Ze werpt even een blik op Eric, dacht hij hetzelfde als zij? Dan gaan aan ogen naar Benicio, die maar wat blij lijkt te zijn met het nieuwe meisje in de groep. Isra mompelt iets, maar Jessa kan haar niet verstaan.

Ze kijkt weer naar Eric. Hij lijkt niet zo heel blij te zijn met het nieuwe gezelschap. Jessa twijfelt even, normaal zou ze niet moeilijk doen over een nieuw groepslid, immers Simon en Benicio waren ook te vertrouwen. Maar nu het boek zo dichtbij was...

Ze bijt op haar lip maar besluit haar mond te houden.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh trekt lichtelijk haar wenkbrauw op als Isra tegen haar ingaat en begint over argwaan en voorzichtigheid. Natuurlijk vertrouwde ze Benicio en Simon niet, die twee kwamen binnenrollen tijdens een gevecht en hadden ervoor gezorgd dat sommige van hun bijna waren geraakt. Daarnaast, het waren mannen. En natuurlijk wisten ze niet wat er zou gebeuren als ze haar mee zouden nemen. Benicio lijkt het echter geweldig te vinden en bied haar natuurlijk een plek achterop aan. Tot haar verbazing blijven zowel Eric als Jessa stil. Simon vind het niet erg dat ze meegaat.

"We weten ook niet wat er gebeurd als we haar niet meenemen en het is alleen door de Dolheuvels," zegt ze dan, "Daarnaast, als ze bij een groep uit de Dolheuvels hoort, dan hebben we juist nog een extra kaart achter de hand als er iets gebeurd."

Ze haalt een hand door haar haren heen. Ze weet eigenlijk niet zo goed waarom ze Mel wilt meenemen, maar iets zegt haar dat ze misschien nog wel te pas zou komen in de Dolheuvels. Kort kijkt naar de lucht toe en die begint langzaam grijs te worden. Er is storm op komst.

"En als ze hier echt alleen is, dan is een extra wand altijd handig in de Dolheuvels."

OOC:: Ik heb gedaan dat Simon het ermee eens is dat ze meegaat. Aangezien Simon nu toch verdoemd is om te sterven [A]

Tengaar · Schoolhoofd

Luc loopt een stuk weg van de groep om zich weer te herpakken. Als hij weer terug komt is hij weer volledig rustig zoals ze van hem gewent zijn. De groep is blijkbaar aan het discussiëren geweest of Mel met hun mee kan reizen. Hij pakt een wat wisselende stemming op, maar de dame lijkt de strijd te winnen. Luc heeft al geconcludeerd dat ze gek is, maar dat kan twee kanten op en één daarvan kan behoorlijk gevaarlijk zijn. Met een rustige onopvallende pas gaat Luc achter haar staan.

"Als je je plaats maar weet" zegt hij tegen haar met een rustig en beheerde toon. Hij hoopt dat het voor haar op deze manier duidelijk is dat als er ook maar iets fout gaat dat ze geen poot heeft om op te staan. Als Caleigh zegt dat een extra wand nooit verkeerd is knikt Luc instemmend.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Melody kijkt nogmaals naar het meisje met de rode haren. Ze leek erg zenuwachtig, maar had samen met de man naast haar als enige nog geen duidelijke mening op het voorstel van Caleigh gegeven. Dat wat de man vond vond Mel niet zo interessant, maar om de een of andere reden vond ze het wel belangrijk dat het meisje het goed zou vinden. Maar het meisje leek erg zenuwachtig. Mel probeert in haar hoofd verschillende zinnen om te laten merken dat ze echt geen kwaad in de zin had, maar ze klonken stuk voor stuk niet heel overtuigend of juist zo dat ze helemaal niet te vertrouwen was.

Mel schrikt op als er plotseling iemand vlak achter haar staat en wat tegen haar zegt. Ze draait zich om en ziet haar obstakel, die zijn lachbui weer heeft overwonnen.

"Ja baas." Zegt ze. Ze trekt een wenkbrauw op als ze de vreemde woorden nogmaals in haar hoofd afspeelt.

Afbeelding

Eric neemt een hap uit zijn appel en blijft het hele gebeuren gade slaan. Hij knikt naar Jessa als ze een veelbetekenende blik op hem werpt. Jessa leek het er niet mee eens te zijn. En hoewel het hem enigszins verbaasde, hij was het met haar eens. Maar Eric had zich voorgenomen om Furie niet bewust meer de kast op te jagen en hij had het gevoel dat als hij nu zijn mening over deze kwestie zou uitspreken, dit wel zou gebeuren. Daarom schudt hij slechts zijn hoofd en slikt zijn appel door.

Hij glimlacht even wrang als hij Luc weer terug ziet komen en hoort wat hij zegt.

"Luc, dat lijkt me de perfecte taak voor jou, om dat in de gaten te houden, of ze die plaats weet."

Eric draait zich dan om en loopt naar de boom toe waar hij zijn paard aan had vastgebonden. Hij gaat met zijn rug tegen de boom aan zitten en eet zijn appel verder op.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Als blijkt dat Isra de enige is die iets van bezwaren uit bij het voorstel om Mel mee te laten reizen naar Kalne, gooit ze gefrustreerd haar armen in de lucht.

'Laat maar,' gromt ze dan. 'Welkom,' bijt ze Mel toe.

Ze draait zich om en loopt naar Vaskur toe. Ze haalt een stuk brood en een waterzak uit een van de tassen, gaat naast het paard op de grond zitten en neemt een hap van het brood.

Afbeelding

Terwijl de rest van de groep een gezellig gesprek aan het houden was over het wel of niet mee laten reizen van het nieuwe meisje is Benicio even achter de struik gaan staan om zijn blaas te legen. Wanneer hij, zijn broek dichtknopend, weer achter de bosjes vandaan komt ziet hij net Isra chagrijnig naar haar paard lopen. Gesprek blijkbaar afgelopen... Hij loopt naar Melody toe en klopt haar amicaal op de schouder.

'Precies - bij mij achterop,' zegt hij, met zijn wenkbrauwen opgetrokken, als reactie op Lucs opmerking. 'Maar nu eerst pauze.' Hij gebaart naar een van de tassen die zijn paard met zich meedraagt. 'Wil je ook een stukje gedroogd vlees?' vraagt hij aan Melody.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh trekt zich weinig aan vand e reactie van isra en als Benicio zich over Mel ontfermt, draait ze zich naar haar merrie toe. Ze is maar al te blij dat Benicio zich niet zo naar haar gedroeg, ze zou hem waarschijnlijk gelijk slaan. En hoewel de groep verdeeld is of Mel mee mag reizen deert het Caleigh weinig, sommige besloten zich er niet eens in te mengen en als ze dat niet deden, dan stemden ze gewoon toe. Ze haalt wat drinken tevoorschijn en neemt een slok terwijl ze nog eens naar de lucht kijkt. De donkere lucht die er aan kwam kon nooit veel goeds betekenen.

[[...Enkele uren later...]]

Caleigh haar voorgevoel heeft gelijk gekregen. De donkere lucht had zich ontwikkeld tot een grote storm en de groep komt amper vooruit op hun paarden. De wind is krachtig en om de minuut was er een luide donder te horen. En tussen de heuvels waren de donderknallen nog harder dan normaal. Caleigh kijkt even om, ondanks dat de groep dicht bij elkaar loopt kan ze lang niet onderscheiden wie wie is. Ze weet dat Eric en Jessa vlak achter haar lopen, maar van de rest van de groep heeft ze geen idee wie waar loopt. Een felle lichtflits verlicht de hemel en even kan ze de groep beter zien. Een keiharde donder volgt en Caleigh moet Marie stevig vasthouden. Als ze nu haar merrie kwijt zou raken zou ze haar nooit terugvinden. Ze kijkt weer voor zich, proberend zo goed mogelijk het pad te vinden als er plotseling een kleine lichtbol op hun af komt. Ze draait zich om naar de groep.

"Er komt iemand aan!" roept ze, in de hoop dat in ieder geval iemand het hoort.

De lichtbol komt steeds dichterbij en nu pas kan Caleigh een oude man met een stok onderscheiden. In zijn vrije hand hefet hij zijn Wand en die gebruikt hij als lichtpunt. Ze heeft geen idee wat ze van deze man moet verwachten.

"Jullie hebben een plek nodig om te schuilen! Mijn stallen zijn groot genoeg voor jullie groep!" roept hij naar de jonge vrouw die vooraan loopt.

Caleigh heeft geen idee wat ze moet doen of moet zeggen als de man tegen haar praat. Kunnen ze deze man vertrouwen? Maar wat moesten ze anders? Ze konden niet in deze storm blijven lopen. Uiteindelijk volgt ze de man, niet wetende of dit de juiste keuze is. Na een klein kwartier komen ze bij het huis aan, een groot huis op een plat stuk tegen de heuvels aan. De oude man duwt de deuren van de stal open en als Caleigh naar binnen stapt is de hele stal verlaten. Toch woelt er iets onrustigs in haar maag. Haar ene hand legt ze op haar Wand voor het geval dat. Als de hele groep binnen in sluit de oude man de deuren weer en leunt wat op zijn stok.

"Wat fijn om weer eens bezoek te hebben," begint hij vrolijk, "Weken geleden dat hier iemand is geweest, allemaal erg eenzaam. Maar jullie zullen wel moe zijn na die storm. Willen jullie soep? Ik heb genoeg klaargemaakt en ik kan wel delen. Maak ik morgen weer nieuwe! En ik heb thee en wijn. En jullie kunnen hier de nacht doorbrengen of totdat de storm is opgehouden. Hier zitten jullie droog en warm en jullie paarden kunnen ook wat eten." De man blijft doorratelen en ziet er totaal ongevaarlijk uit. Hij ziet eruit als iemand die gewoon blij is om wat gezelschap te hebben en tegenaan te praten. "Wie wil er lekker warme soep?" vraagt hij enthousiast.

OOC:: Dus, deze eenzame man is heel blij met hun gezelschap (: De groep is dus in de Dolheuvels en het stormt enorm waardoor ze eigenlijk niet vooruit kwamen. De man is totaal ongevaarlijk (: Althans, ik denk dat ze een oude man wel aankunnen met zijn allen :') Dus laten we gezellig soep gaan drinken/eten [A]

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Hoewel de donkere lucht er dreigend uit had gezien, had de storm zelf hem overvallen. Door de harde wind, de vele regen en het slechte zicht was hij een tijd geleden al van Aeolus afgestapt en begeleide hij het paard met de teugels stevig in zijn hand het pad verder door. Zijn ogen vernauwen zich iets, en hij zet een hand boven zijn ogen om beter te zien. Vanuit een reflex trekt hij zijn wand. Wat de lichtbron ook was, het kon niet veel goeds betekenen.
Als hij de oude man ziet, is er geen moment waarop hij twijfelt zijn wand te laten zakken. Als Eric iets had geleerd was het, dat je je niet om de tuin moest laten leiden door iets onbenulligs als uiterlijk vertoon. En hoewel het op niets gebaseerd was, had Eric het gevoel dat de man niets was van wat hij leek te zijn.

Eric probeert de woorden van de oude man op te vangen die hij naar Furie schreeuwt. De flarden die hij opvangt, wilt hij liever negeren. Stallen, in de Dolheuvels, zelfs van een oude man, daar wenste hij niets te zoeken. Zelfs niet met een storm als deze.
Maar Furie volgt de man, en Eric vloekt binnensmonds. Hij kijkt om naar Jessa en beseft dan dat ze inderdaad misschien maar beter een plek op kunnen zoeken om te schuilen. Hij trekt aan de teugels en zorgt dat hij vlak in de buurt van Furie blijft, mocht de man zijn ware aard besluiten te tonen..

Vlak na Furie stapt Eric de stal binnen, met zijn wand nog steeds in zijn hand. Hij probeert met zijn vrije hand zijn haren wat droog te schudden, maar draait zich om naar de man als deze over soep, thee en wijn begint. Geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om ook maar iets hier te nuttigen. Nu hij de man in het licht zag, verdween zo mogelijk het laatste restje van vertrouwen. Die paste hier prima in de Dolheuvels. Maar nog voor Eric zijn mond open kan doen reageert Furies nieuwe vriendin en besluit Eric dat het verstandiger is om zijn wantrouwen voor zich te houden.

Afbeelding

Mel haatte regen. En storm. En wind. En vooral het doorweekt zijn en door en door koud hebben wat daaruit voor komt. Ze volgde Benicio op de voet en probeerde zo goed als mogelijk het pad met haar wand te verlichten. Ze had liever nog gewoon achterop dat paard gezeten, maar door die vervelende storm was dat niet mogelijk.

Na een tijdje heeft Mel in de gaten dat ze van het pad afwijken en iemand volgen en als ze in de verte licht van een huis ziet pakt ze enthousiast de mouw van Benicio vast.

"Jullie zijn geweldig!" Schreeuwt ze naar hem, in de volste overtuiging dat het iemand bekends is en dat ze deze plek al hadden geregeld. Meteen deren haar ijskoude voeten en zo goed als bevroren vingertoppen niet meer; ze waren zo binnen en daar zou het warm zijn!

Ze stapt de stal binnen en hoort de man nog iets over bezoek en eenzaamheid zeggen. Nou ja, misschien was het dan niet een vooropgezette overnachting. Ze glimlacht even en haalt haar schouders op naar Benicio. Geweldig, of gewoon geluk hebben, het verschil was haar nu even om het even.

"Soep, wat heerlijk!" Flapt ze er vrijwel meteen na de oude man uit.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa heeft haar mantel stevig om zich heel geslagen en haar capuchon op gedaan, in de hoop het nog een beetje warm te hebben, maar veel helpt het niet nu deze kletsnat is. Rillend en doorweekt zich ze op rug van Aeolus en houdt ze haar wand op om de groep nog iets van licht te geven.

Een man roept iets in hun richting. Jessa richt haar wand op hem en ziet dat hij behoorlijk oud is... Maar gevaarlijk lijkt hij niet. Eric trekt het paard de stallen in, waar het nieuwe meisje gelijk enthousiast reageert op de soep. Jessa kijkt even, ze merkt dat ze echt enorme honger heeft, maar warm worden was nu aan eerder prioriteit.

Ze stapt van het paard af en doet haar mantel af. Ook haar jurk is behoorlijk doorweekt, net als haar haar. Ze kijkt de stal rond, op zoek naar een prive plekje waar ze zich kan omkleden zonder dat iemand haar kan zien. Verderop ziet ze een oude grote kar staan en zo te zien zou niemand haar zien als ze er achter zou gaan staan. "Ik ga me even omkleden en iets warms aantrekken..." zegt ze zachtjes tegen Eric en ze gebaart even richting de kar. Ze pakt haar tas en neemt deze mee richting de kar. Op haar knieën rommelt ze in haar tas en als ze een droge jurk heeft gevonden, begint ze zich om te kleden.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Ooc: Ik moet nu echt weer eens posten...

Afbeelding

Yvaine laat zich dankbaar van haar paard zakken en loopt naar het vuur om zich wat te warmen. Ze was redelijk droog gebleven in haar mantel maar de wind had snijdend tegen haar gezicht geblazen. Gelukkig had ze haar handschoenen aangedaan anders waren die nu zeker gevoelloos geweest.
Ze wrijft haar gezicht weer warm en trekt haar mantel uit.
De man biedt haar een kom soep aan en die neemt ze dankbaar aan.
Ze zoekt een plekje om te zitten en haar soep te eten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh luistert naar de woorden die de man doorratelt, maar het onrustige gevoel in haar maag wordt alleen maar groter als hij vraagt wie er soep wilt. Meerdere mensen stemmen ermee in, maar ondanks de honger, vertrouwd Caleigh de hele situatie niet. Het voelt alsof ze een grote fout heeft gemaakt om de man te volgen. Jessa gaat richting een kar en Caleigh heeft geen idee wat ze gaat doen. Ze kijkt de groep even rond en iedereen is doorweekt. Ondanks dat het voelt als een vergissing, is ze blij dat ze droog staan en niet meer in de kou van storm lopen. Ze haalt haar wand tevoorschijn en met een korte beweging droogt ze haar haren. Daarna droogt ze haar kleding. Ze mag het dan nog koud hebben, maar het is beter dan in natte kleding rond blijven lopen.

De man glimlacht breed als verschillende mensen enthousiast reageren op het idee van warme soep en drinken. Hij loopt naar deur toe aan de andere kant van de stal en opent deze. "Iedereen die soep wilt of wat lekker warms te drinken mag hierheen komen. In zitkamer kunnen jullie allemaal weg zitten en het vuur is er lekker warm!" zegt hij enthousiast. En hij loopt door de deur heen. Die eerste die hem volgen zijn een jongeman en een blondine die al snel een kom soep aannemen en een plekje zoeken. "Is goede soep he?" rvaagt hij enthousiast aan de twee die al hebben.

Caleigh kijkt even de man na ens chud dan haar hoofd. Dan kijkt ze Marie aan, haar arme merrie is zeiknat en Caleigh begeleid haar naar een van de stallen. Het zijn simpele stallen met slechts een houten schot aan de zijkant en ervoor een touw om te zorgen dat de paarden niet weglopen. Uit haar zadeltas haalt ze wat te eten voor haar merrie en voert haar liefdevol. Als het fout ging, dan moest ze zorgen dat Marie op krachten was. Het onrustige egvoel in haar maag blijft en ze hoopt dat ze de juiste keuze heeft gemaakt door hierheen te gaan.

OOC:: Omdat er geen vuur in de stallen is (want ik weet zeker dat die man zijn huis niet wilt laten afbranden...) heb ik gedaan dat Yvaine hem volgt en dan de soep aanneemt, dan klopt je post nog enigzins. In de zitkamer zijn dus stoelen, banken en een open haard met een warm vuurtje. Ga vooral wat eten :')

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio kan niet geloven dat hij het denkt, maar op dit moment zou hij liever op de rug van die boerenknol zitten dan ernaast lopen. Wat een hondenweer... Hij vloekt hardop maar de wind is zo sterk dat niemand hem hoort. Met zijn wand probeert hij om de zoveel tijd zijn kleding te drogen maar de storm zorgt ervoor dat dit weinig zin heeft. Uiteindelijk geeft Benicio het op.

Hij kijkt op wanneer er van richting veranderd wordt. Vooraan ziet hij bij het licht van een bliksemflits dat Caleigh achter een onbekende man aanloopt en even fronst hij. Wanneer ze dan bij een hut met een stal aankomen en de man hen enthousiast begint te vertellen over vuur en soep en wijn, is Benicio meteen om. Hij bindt zijn paard zo snel mogelijk vast in de stallen en rent praktisch naar de warme woonkamer, waar hij dankbaar een kom soep aanneemt.

'Danku danku danku danku danku,' mompelt hij, terwijl hij een plekje bij het vuur zoekt en de kom soep zo dicht mogelijk tegen zich aandrukt.

Afbeelding

Oké, Isra zal de laatste persoon zijn om te zeggen dat dit een fijne manier van reizen was, maar de storm deed haar vastberadenheid niet verminderen - ze moesten door die Dolheuvels zien te komen zonder aangevallen te worden, zeker op een moment als deze, wanneer ze kwetsbaar zijn. Wanneer Caleigh dan achter een wildvreemde man aanloopt schiet dat bij Isra dan ook in het verkeerde keelgat. Het is dat ze door de storm niet naar Caleigh kan roepen dat dit niet een verstandige beslissing is.

Ze arriveren bij een huisje met een stal en iedereen lijkt zonder problemen onderdak en voedsel van een wildvreemde kerel aan te willen nemen. Hoe ongevaarlijk de beste man er ook uit mocht zien, Isra vertikt het om haar argwaan te laten gaan. Ze rolt haar ogen wanneer meerdere groepsleden met hoorbaar enthousiasme de soep accepteren. Isra blijft naast Vaskur staan in de stallen, zonder hem vast te binden, en ziet dan Caleigh die haar merrie voert.

'We moeten doorreizen,' zegt ze kortaf tegen Caleigh. 'Ik vertrouw geen onbekenden en ik vertrouw al helemaal geen onbekenden die in hun eentje midden in de Dolheuvels wonen.' Ze wringt de capuchon van haar mantel met een wat agressieve beweging uit. Dan kijkt ze Caleigh aan. 'En ik dacht dat jij het niet op mannen had. Wat is er met deze man zo anders? Voor het zelfde geld vermoordt hij ons in onze slaap.'

Ze blijft met Vaskurs teugels in de hand bij de uitgang van de stallen staan.

[RPG] Fantasy

Wie is er online