[RPG] Fantasy

Tengaar · Schoolhoofd

Luc lacht om het antwoord dat Caleigh geeft.
"Wat een diplomatiek antwoord geeft je daar." Als ze vervolgens zegt dat het te zien is dat hij ook aardig wat gedronken had gisteren haalt hij zijn schouders op.

"Ach ja, voor sommige gelegenheden maak ik een uitzondering." Hij dacht terug aan gisteren en aan Medea. Het herinnerde hem hoe hulpeloos hij nog steeds is ondanks alle jaren van ervaring in de wereld die hij nu heeft.

Isa komt hun gezelschap abrupt binnenvallen en negeert Luc volledig, kort haalt hij zijn wenkbrauw ervan op. Het was niet alsof hij haar toch iets aan had aangedaan gisteren zonder het te weten? Ze begint over Kalne en het Boek der Gevallene. Ah, de woorden die Luc eerder heeft gehoord beginnen nu eindelijk een betekenis te krijgen. Eén voor éen druppelen de andere groepsnoten naar beneden en voegen zich toe aan de hoek van de herberg die ooit begonnen was als rustig. Met genot kijkt hij toe hoe Eric en Caleigh blikken wisselen en te gelijk elkaar negeren. Een kat en muis spel dat nergens op sloeg.

De groep is het er unaniem over eens dat zij naar Kalne moeten. Luc slaat zijn sjaal om zijn gezicht zoals hij die altijd droeg onderweg en staat op.

"Laten we onze spullen pakken dan en gaan. Ik denk niet dat we veel tijd te verliezen hebben, willen we er nog iets vinden." Met dat gezegd gaat hij van tafel en loopt de trap op om zijn laatste spullen bij elkaar te pakken.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kan een geamuseerde glimlach niet onderdrukken als de gehele groep het ermee eens is dat ze naar Kalne moeten. De groep is nog nooit zo eensgezind geweest als nu. Luc is zelfs zo positief erover dat hij al opstaat en zijn spullen gaat pakken.

"Dit is de snelste beslissing die we ooit genomen hebben," zegt ze dan, "Luc heeft gelijk, we moeten snel zijn als we nog op tijd willen zijn. We besparen tijd als een rechtstreekse route nemen naar Kalne. Door de Dolheuvels, gevaarlijker, maar het bespaart ons heel veel tijd."

Ze staat op en haalt een hand door haar haren heen.

"De route kunnen we onder het reizen nog bespreken, maar laten we Luc zijn voorbeeld maar volgen. Dan kunnen we binnen een kwartier vertrekken..."

[[...]]

Een klein kwartier later staat Caleigh buiten met haar merrie, te wachten op de rest van de groep. Ze heeft geen idee hoe de reis zal verlopen, maar ze weet dat het niet veilig zal zijn. En dan was de vraag of Kalne veilig zou zijn. Wat als dit gerucht was verzonnen om de groep naar Kalne te krijgen en daar te vermoorden? 'Met dit gerucht brengen we onszelf in gevaar, ik ben benieuwd wat het ons op gaat leveren...' bedenkt ze in zichzelf.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric kijkt op als Jessa naast hem komt staan en hij glimlacht naar haar. Ze reageert vrij heftig bij de woorden over het boek, maar is blij als ze zijn mening deelt en ook naar Kalne toe wilt. Ze had gelijk om te schrikken, het was geen stad om te onderschatten. Maar als het het echte boek was..
Luc is de eerste die opstaat, en Furie volgt hem vrij snel. Des te meer reden om voor Eric eerst zijn koffie op te drinken. Pas als hij zijn beker leeg heeft, zet hij deze op tafel en loopt ook naar boven om zijn spullen te verzamelen.

[...]

Terwijl Eric zijn paard zadelt, zijn zijn gedachten al in Kalne en de reis ernaartoe. De dolheuvels waren zijn minste zorgen. Sterker nog, deze gingen hem waarschijnlijk een goede gelegenheid bieden om zijn nieuwe wand te testen. Maar in Kalne zelf, waar ze het gerucht uit moesten zoeken, daar voorzag hij de grootste problemen. Eric schudt zijn hoofd en controleert nogmaals of alles goed vast zit. Als hij daarmee klaar is, leidt hij Aeolus naar buiten. Voor de stal klimt hij in het zadel en laat het paard langzaam naar de voorkant van de herberg lopen.
De laatste keer dat hij in Kalne was, was al jaren geleden. Maar de tijd heelde niet alle wonden.

Als Eric bij de voorkant aankomt ziet hij dat alleen Furie er pas staat. Hij laat zijn paard er een paar meter van vandaan stoppen. Even twijfelt hij, maar hij kan het dan uiteindelijk toch niet laten.

"Hopelijk heeft de Dame geen nagels gebroken gisteravond?"

Hij was er klaar mee haar te negeren. Die lol gunde hij haar na gisteravond niet meer. Hij hoefde er schijnbaar maar weinig voor te doen om haar tot ontploffen te brengen of een aanval uit te lokken. Hij had geen idee waardoor het zo was, maar het was vanaf het eerste moment wel zo geweest. Maar hij hoefde haar niet noodzakelijk tot ontploffing te brengen hier op het plein.

"De dolheuvels lijken me ook de beste optie." Vervolgt hij daarom op serieuze toon en glijdt zijn blik naar de herberg om te kijken of de rest volgt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh hoort iemand aankomen en als ze omkijkt ziet ze dat Eric met zijn paard een paar meter verderop van haar staat. Ze kijkt even naar de deur van de herberg, in de hoop dat er nog iemand naar buiten komt. Als dan de eerste opmerking van Eric komt wilt ze als eerste een kwade reactie geven. Maar ze houdt haar mond. Ze heeft nu geen zin in ruzie. Dan draait ze haar hoofd naar hem toe en glimlacht liefjes.

"Wat lief van je dat je je zorgen maakt over mijn nagels, maar ik verzeker je, je hoeft je geen zorgen te maken over mijn nagels of over mij."

Ze draait haar hoofd weer weg en haar oog valt op de persoon die verderop in de straat staat. Ze slikt even. Hij zou het nooit durven om nu wat te doen, er zijn teveel mensen om hun heen. Als Eric dan opmerkt dat hem de Dolheuvels ook de beste optie lijken kijkt ze hem weer aan. Ze weet niet zeker of hij hier wat mee bedoelt, maar ze wilt er eigenlijk niet overna denken.

"Het is sowieso de snelste route," zegt ze dan, "En veel tijd hebben we nu niet."

Ze voelt de ogen in haar rug branden, maar ze weet zeker dat hij nu niets zou doen. Gisteren was hij er ook vanoor gegaan toen Isra eraan kwam. Het voelt raar om te weten dat hij aan 't einde van de straat staat, terwijl Eric zo dichtbij is en ze hoopt dat Eric het niet doorheeft. Als hij nu een opmerking zou maken over iemand die naar haar staarde, zou ze niet weten hoe ze moest reageren.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Met haar grote tas over haar schouder loopt Jessa naar buiten. Ze is nogal diep in gedachten, hoe kon dat boek nou in godsnaam gevonden zijn? Het was jarenlang verborgen gebleven, hoe kon iemand het zomaar vinden zonder enige aanleiding? Ze bijt even op haar lip, ze kon haar gedachten niet delen met de groep.

Uit automatisme wilt ze richting Eric lopen, maar ze ziet dat Caleigh erbij staat. Ze had echt geen zin in gedoe, caleigh had waarschijnlijk geen zin in haar, dus het was het beste haar nu te mijden... Vertwijfelt blijft ze in de buurt van de deur staan...

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric's wenkbrauw trekt licht op bij de opmerking van Furie. Zoals hij al had geconcludeerd, hij had er nu geen waarde bij haar verder te doen laten ontploffen. Daarom reageert hij verder niet op de opmerking.

Er is behoorlijk wat beweging op het plein en het valt hem daarom op dat er een stuk verderop iemand wel stilstaat. Het valt voornamelijk op doordat de persoon alleen is en strak hun kant op lijkt te kijken. Of, voornamelijk naar Furie. Eric's ogen knijpen wat samen als hij een duidelijker zicht probeert te creëren, maar wordt snel afgeleid als hij vanuit zijn ooghoek iets roods ziet. Hij draait zich om en ziet Jessa buiten bij de herberg staan. Automatisch trekt hij aan de teugels van Aeolus, rijdt haar kant op en stapt vlak bij haar af.

"Mag ik uw bagage overnemen, Dame?" Vraagt hij met een glimlach en steekt zijn hand uit om de tas aan te nemen.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra werpt Benicio een vernietigende blik toe bij zijn opmerking over een liefje in Kalne. Om eerlijk te zijn was Isra niet erg gelukkig met het feit dat ze die kant op moest reizen. Het bracht hen wel erg dicht bij die plek... Maar Kalne op zich moest te doen zijn.

Ze is blij dat de groep het voor het eerst ergens eens over lijkt te zijn - daar gingen de zaken een stuk sneller door. Ze was al bang geweest voor eindeloze discussies maar hier zat tenminste tempo in. Er verschijnt bijna iets van een glimlach op haar gezicht en bij Caleighs opmerking rent ze de trap op om haar spullen te halen.

[...]

Isra stuurt Vaskur in de richting van de rest van de groep en blijft op een kleine afstand van Caleigh en Eric stilstaan. Ze heeft geen zin om zich in hun gesprek te mengen maar ze ziet Caleigh kijken. Isra ziet de man van de dag ervoor een eind verderop staan en voor een seconde heeft ze de neiging Vaskur op volle kracht zijn kant op te sturen, maar ze houdt zich in. Als Caleigh geen behoefte had hier wat aan te doen moest Isra zich hier verder niet mee bemoeien. Ze klopt Vaskur wat op zijn nek en wacht tot de groep compleet is.

Afbeelding

Benicio grijnst terug naar Isra en richt zich dan weer op het gesprek. Tot zijn verbazing is een beslissing verrassend snel genomen en terwijl Benicio nog eens flink gaapt is de helft van de groep al vertrokken om spullen te pakken. Hij kijkt Simon wat verbaasd aan.

'Hopelijk wordt er deze keer niemand opgegeten door reusachtige reptielen,' zegt hij dan, terwijl hij opstaat.

Hij loopt de trap op en pakt zijn spullen, waarna hij zichzelf naar de stallen sleept. De boerenknol dat voor zijn transport zou zorgen stond hem met een chagrijnige blik en kauwend op een halve wortel op te wachten.

'Vooruit, hortsik... beweeg,' probeert Benicio terwijl hij de staldeur open zet.

Het beest weigert in beweging te komen en het kost Benicio en drie stalknechten uiteindelijk bijna de armen bij het naar buiten duwen van het koppige beest. Benicio hijst zichzelf op de rug van het paard en trekt wat ruw aan de teugels. Het paard hinnikt verontwaardigd maar begrijpt wat de bedoeling is en begint op z'n dooie gemak naar de andere paarden te lopen.

Tengaar · Schoolhoofd

Al ging Luc als eerste naar boven, bleef hij langer in de kamer dan Eric. Gelukkig stelde hij geen vragen en is hij snel naar beneden vertrokken. Luc staat nog boven in de badkamer van hun kamer en kijkt in de spiegel naar het vage beeld dat terug staarde. Hij wreef even in zijn ogen en glimlacht vervolgens naar zichzelf. Als het waar is dat het boek gevonden is, dan is ook hij misschien weer een stukje verder.

Als Luc de herberg uitstapt ziet hij dat een aantal van zijn groepsgenoten al klaar staan om te gaan. In zijn gewoonlijke ingepakte staat sluit hij on opgemerkt aan bij de groep en wacht rustig af tot de groep zou vertrekken.
Zachtjes vraagt hij zich af bij welk verschrikkelijk paard hij dit keer achterop mag.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

[...]

Caleigh mindert langzaam vaart terwijl ze voor zich uit kijkt. Ze waren bijna bij de Dolheuvels, misschien nog maar twee uur reizen en dan zouden ze er zijn. Maar iedereen ziet er moe uit en zelf kan ze ook wel wat rust gebruiken. Eerder was al besloten dat rusten voor de Dolheuvels een goede optie zou zijn. Op een wat beschutte plek stopt ze en stapt ze af. Hoewel ze het niet toe wilt geven merkt ze dat het constante reizen haar moe heeft gemaakt. Als de rest van de groep bij haar is en ook afstapt kijkt ze even rond.

Ze heeft niet de behoefte om wat te zeggen. Dit omdat de meeste woorden zinloos lijken om nu te zeggen. Ze pakt haar zadeltas en haalt er een stuk brood uit. Het was nog niet heel erg oud geworden en daar is ze dankbaar voor. Ze breekt een stuk af en stopt het, wat afwezig in haar mond.

OOC:: Ik heb mijn post zo neutraal mogelijk gehouden. Ik denk dat 4 dagen wel een goede reistijd is vanaf Cinn naar de Dolheuvels op een hoog tempo. Ik heb ook geen idee of we willen dat het ochtend/middag/avond is. Maar nu kan onze nieuwe aanwinst wel de groep binnenrollen (:

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

De afgelopen dagen leken als een grote raas voorbij te zijn getrokken. Het was duidelijk het belangrijkste dat ze zo snel mogelijk in Kalne aan zouden komen. En hoewel het hem eigenlijk stoort dat ze waarschijnlijk niet op tijd zouden zijn, hoopt Eric dat hij het fout heeft en ze daadwerkelijk het boek zullen vinden.

Hij laat Aeolus stoppen vlak achter Furie, stapt af en bindt de teugels vast. Zijn blik glijdt even over de groep en het is duidelijk te zien dat de afgelopen vier dagen de nodige energie hebben gekost. Eric glimlacht even wrang als hij beseft dat hij moe is. Hij draait zich terug naar zijn paard en biedt Jessa een hand aan om te helpen met afstappen.

Afbeelding

Buiten adem vervloekt Melody zichzelf terwijl ze zo hard mogelijk door het bos heen blijft rennen. Waarom had ze niet kunnen wachten en moest ze perse meteen op pad toen ze het gerucht over het boek had gehoord?
Ze springt over een omgevallen boom heen en probeert een inschatting te maken. Ze had voor zichzelf minstens een kwartier afgesproken, waarschijnlijk had ze er nu tien van gehad.

Zonder een moment te twijfelen of er een tweede keer over na te denken, had Mel bij het nieuws dat het boek der Gevallene gevonden was, haar paard gepakt en was ze richting Kalne vertrokken. Ze was wel vaker alleen op pad geweest, en dat was tot nog toe ook altijd goed verlopen. Oke, tot vandaag aan toe dan. Zojuist was ze op drie vervelende te breed gespierde mannen ingereden. De hoeveelheid spieren hadden een duidelijke invloed op hun hersencapaciteit, die beduidend een stuk kleiner was, gelukkig. Ze was dan wel haar paard kwijt, maar terwijl de grote leeghoofden over onzinnige details aan het discussiëren waren, kon Mel zich vrij gemakkelijk los maken en het op een rennen zetten. Hier had ze voor zichzelf afgesproken dat ze een kwartier zou doorrennen nadat de laatste vervloeking haar voorbij zou zijn geraasd.

In volle vaart rent ze door een wat dichtbegroeide struik heen, maar komt dan met een vrij harde klap met iets in aanraking en hierdoor tot stilstand. Buiten adem doet ze verbaasd een stap naar achteren als ze ziet wat haar tot stilstand heeft gebracht. Een man, met zijn gezicht half bedekt in een sjaal.

"Oh.." Piept ze door haar zware ademhalen heen. "Hallo..."

OOC: Nou, dan laat ik d'r maar gewoon met de deur in huis vallen (A)

Tengaar · Schoolhoofd

Na een lange tijd reizen is de groep niet ver meer van de Dolheuvels. De groep had besloten te rusten voordat ze aan dat deel van de reis zouden beginnen. Luc springt van het paard af en kijkt om zich heen. Hij is blij weer met beide benen op de grond staat. De groep lijkt moe en dat is duidelijk te merken doordat er niet veel gezegd wordt. Ook Luc heeft niet echt de behoefte om te praten.

Zijn aandacht wordt gegrepen door een ritselend geluid niet ver van hem vandaan. Hij kan het niet plaatsen, maar het komt duidelijk met hoge snelheid steeds dichterbij. Zijn blik glijdt naar de bosjes waar hij niet ver vandaan staat. Op een rustig tempo loopt hij er naar toe en zet zijn voeten stevig op de grond voor wat komen gaat, maar wat er uit de bosjes komt zetten had hij nooit kunnen voorspellen.

"Hi" zegt Luc met lichte verbazing die hij probeert te verbergen van het meisje. Luc had het niet verwacht dat een meisje uit de bosjes zou komen rennen, zeker niet met de volle vaart waarmee ze tegen hem aan was geknald. Als hij haar magere postuur bekijkt verbaast het hem nog meer dan ze nog steeds op haar beide benen staat. Haar uitstraling lijkt niet gevaarlijk, maar ergens vertrouwd hij het niet dat ze zomaar opkomt dagen. Heel vreemd is het niet, want wie rent hier nu in zijn ééntje rond, zo vlak bij de Dolheuvels.
Luc kijkt kort even over zijn schouder om een glimp van zijn groepsgenoten op te vangen en kijkt vervolgens het meisje weer aan.

"Mag ik vragen waar je ineens vandaag komt?" vraagt hij haar met een vrij neutrale toon. Hij wilde haar niet bang maken, maar zomaar welkom heten is weer een ander verhaal.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa heeft het grootste gedeelte van de reis leunend tegen de rug van Eric doorgebracht terwijl ze diep aan het peinzen was over het boek en nog minder zei dan gebruikelijk. Ze besloot dat ze het allemaal maar moest gaan zien. Even bijt ze op haar lip, wat als ze het boek al ergens anders naartoe hadden gebracht en ze het zouden mislopen?

Aangekomen bij de heuvels stapt Eric van zijn paard af. Ze bekijkt de heuvels, ze had gehoord dat ze gevaarlijk waren, maar niemand had haar ooit vertelt wat daar zou zitten. Rovers, wolven, nog meer slangen? Eric biedt haar een hand aan en ze stapt van het paard af. "Dank je..." zegt ze met een kleine glimlach.

Ze staat nog maar net met haar voeten op de grond staat hoort ze een doffe dreun. Een meisje loopt in volle vaart tegen Luc aan, volledig uit het niets. Met grote ogen kijkt Jessa het meisje aan.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Melody probeert haar adem weer in het wat beschaafdere versie te krijgen dan het horten en stoten zoals het er nu uit komt terwijl ze verbaasd ziet dat ze op een reisgezelschap is ingerend. Mel probeert iets van een glimlach te produceren naar het meisje met de rode haren die haar met grote ogen aanstaart. Ze richt zich snel weer tot haar obstakel vlak voor haar. De man was in ieder geval van een minder kaliber dan die van niet veel eerder.

"Van daar," zegt ze als ze naar achteren wijst "rennend voor m'n leven." Flapt ze er achteraan uit.

Dan beseft ze zich, zoals gewoonlijk weer te laat, dat ze in Sarth was, vlak bij de dolheuvels. Misschien had ze echt wel een doodswens.. Haar gezicht betrekt even wat terwijl ze beseft dat het een grote groep is en ze vrij weinig energie over had om nog een keer minstens een kwartier te rennen. Naast het meisje met de rode haren was er nog een man en verderop zag ze er nog twee. Dan flitst haar blik op een tweede vrouw met kort haar en niet ver daar vandaan een meisje met lange donkere haren. Onbewust ontstaat er een glimlach rond haar lippen. De hoeveelheid vrouwen in de groep geeft haar enige hoop dat het geluk haar nog niet helemaal op heeft gegeven.

Ze kijkt de man voor haar nogmaals aan en twijfelt. Misschien ging ze nog niet dood, maar het was wel een vreemd gezelschap. Zou het kunnen?

"Ik heb m'n kwartier niet gehaald, maar hoop dat ik ze heb afgeschud." Zegt ze en kijkt voor de zekerheid toch nog een keer over haar schouders. Ze trekt haar wenkbrauw op als ze haar woorden in haar hoofd herhaalt. Dat was ook lekker duidelijk. "M'n kwartier van die pindahoofden wegrennen bedoel ik."

Afbeelding

Eric kijkt verbaasd om als hij achter zich een doffe dreun hoort. Uit automatisme glijdt zijn hand naar zijn wand, maar als hij ziet wat er aan de hand is, laat hij zijn hand weer zakken. Luc moest één meisje wel aankunnen.

"Voor Luc vallen de vrouwen zelfs uit bosjes." Mompelt hij tegen Jessa.

Toch nieuwsgierig doet hij wel een pas in de richting van Luc, om te kunnen horen wat er wordt gezegd. Het meisje zag er op het eerste zicht niet heel gevaarlijk uit, eerder chaotisch. Maar ze waren vlakbij de Dolheuvels en je kon hier nooit voorzichtig genoeg zijn.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt op als ze plotseling geritsel hoort. Dan komt er een jonge vrouw tevoorschijn die hard tegen Luc aanbotst. De eerste reactie van Luc is de vraag waar ze vandaan komt en als ze antwoord dat ze van daar komt kan Caleigh een kleine glimlach niet onderdrukken. Een logischere antwoord dan dat was er niet voor de vraag van Luc. De jonge vrouw kijkt rond en als ze Caleigh aankijkt is de glimlach nog niet verdwenen. Caleigh kijkt even achter de vrouw als ze het over afschudden heeft, maar ze ziet niemand aankomen. Maar als het geen grote groep was, dan zouden ze zich waarschijnlijk wel bedenken als ze deze groep zag.

"Het is dus duidelijk waar je vandaan komt en waarom je er zo verwilderd uitziet," zegt ze dan, "Maar wie je bent en wat je hier, alleen doet zijn vragen die overblijven. Zo dichtbij de Dolheuvels is het vreemd om alleen te reizen, zeker als vrouw..."

Caleigh weet dat het niet verstandig is, maar ze ziet weinig slechts in deze jonge vrouw. Ze ziet er niet gevaarlijk uit, maar Caleigh weet uit ervaring dat uiterlijk weinig zegt over een persoon, ze is zelf het perfecte voorbeeld daarvan. Ze blijft haar aankijken, eigenlijk wel nieuwsgierig naar de rest van haar verhaal.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc werpt Eric een geamuseerde blik toe als hij zijn wat mompelde woorden hoort. Het duurt niet lang voordat het meisje antwoord geeft op zijn eerdere vraag. Hij haalt een wenkbrauw op als ze letterlijk wijst waar ze vandaan komt. Deze vrouw is gek, dacht hij bij zichzelf. Hij bestudeerd de vrouw een beetje als ze op een wat zenuwachtige manier de groep rond kijkt.

Ze begint wat te ratelen over iets met afschudden en 15 minuten rennen. Wie bindt er nou tijd aan veilig wegkomen. Wanneer ze het woord pindahoofden laat vallen heeft Luc moeite zijn lach te onderdrukken. Als Caleigh vervolgens the obvious state houdt hij het niet meer en barst in lachen uit. De vermoeidheid van de reis deed alle maskers en barrières doen verzwakken en kan Luc het niet helpen keihard te lachen om deze vrouw. Ze is gestoord, dat kan niet anders.

ooc: tijd voor een nieuwe banner ^^

[RPG] Fantasy

Wie is er online