Nieuwe dag! Nieuwe kansen! Erm, nee. Shawn opent langzaam zijn ogen en hij heeft weinig zin in vandaag. Feestjes zijn dramatisch op Beauxbatons, ja. Maar naar Shawn's mening is de aftermath altijd dramatischer. Dingen ontploffen op feestjes; en dag erop moet je naar buiten kijken en je realiseren dat alles overhoop ligt. Matt slaapt nog - en die zal waarschijnlijk waken met een kater van hier tot Tokyo. Alex slaapt ook nog. Shawn heeft hem niet gezien tijdens het feestje. Die is zeker bij Chris gebleven en daarna meteen naar bed gegaan. Wijze jongen. Dat had Shawn ook moeten doen. Sloom staat hij op.

[...]

Shawn loopt op zijn dooie gemak de kamer uit in zijn standaard Beauxbatons uniform. Hij heeft zijn blazer op zijn bed laten liggen, en draagt dus een witte blouse, een blauwe stropdas met het Beauxbatons-logo, en een donkerblauwe broek. Hij heeft altijd gevonden dat blauw écht zijn kleur is. Dus yay voor de Beauxbatons-kleuren! Maar zelfs deze hernieuwde realisatie maakt hem niet enthousiaster om de dag in te gaan.

Hij is van plan om iedereen zoveel mogelijk te vermijden. Dus hij wilt even snel langs het ontbijt om wat croissants mee te nemen, en dan rechtstreeks naar de ziekenzaal gaan. Hij opent het portret om naar buiten te stappen en WELL WELL WELL, kijk eens wie we daar hebben!

Shawn kan een grijnsje onmogelijk van zijn gezicht afvegen. "Moreau. What's up? Lekker geslapen?" Ze is hier vast om Thomas in zijn slaap te vermoorden, nu hij nog in dromenland is. Jammer dat hij er net vandoor gaat - hij zou een Thomas/Naomi ruzie met veel plezier willen bekijken.

Dorian is al vroeg opgestaan. Hij zit al in de eetzaal met een dik boek voor zich en wat wafels. Met een zucht slaat hij nog een bladzijde om. Hij heeft slecht geslapen en veel liggen piekeren vannacht, wat hem nu een klein ochtendhumeur oplevert. Daarbij springt zijn haar steeds uit model. En dus moet hij steeds na het omslaan van een bladzijde steeds weer een pluk haar achter zijn oor duwen.

Nadat Naomi over haar schrik heen is, neemt ze een wat afstandelijke houding aan. Ze laat hem weten dat ze goed heeft geslapen en begint vervolgens over wat er de nacht ervoor is gebeurd tussen hen. Of juist niet is gebeurd. Als ze uitgepraat is, trekt Shawn een wenkbrauw op. De dingen die ze de nacht ervoor had gezegd... het klonk niet als het gebazel van een dronkaard. Granted, ze was niet nuchter. Maar om nou alles af te schuiven op alcohol... En het feit dat ze het belangrijk acht om hem even in te lichten hierover, in de ochtend?

Een lichtelijk geamuseerde uitdrukking verschijnt op zijn gezicht. "Hey, als jij je daar comfortabel bij voelt..." Hij haalt quasi-onschuldig zijn schouders op. "Dan moet je dat vooral geloven." Hij is zelf nog niet echt uit over gisteren, maar het was vast niets. Kom op, dit is Naomi. En laten we eerlijk wezen: hij heeft belangrijkere dingen aan zijn hoofd momenteel. Dus hij is niet van plan om veel na te denken over het bijna-moment met Naomi. Naomi! Het stelde niets voor, en dat is dat.

Maar Naomi zit er klaarblijkelijk wel mee, en het is altijd leuk om haar te plagen. Het kan toch geen kwaad. "Misschien moet ik voortaan twee meter van je vandaan blijven, voor het geval dat de vonken overslaan?" Een zelfingenomen glimlacht hangt om zijn lippen. "Hmm?"

Dorian slaat zijn ogen even ten hemel als Alois naast hem neer ploft. Is het niet duidelijk dat hij geen zin heeft in een gezellig gezamenlijk ontbijt. Sommige mensen hebben echt totaal geen sociale vaardigheden. Dorian heeft die natuurlijk wel, ahum. Hij kijkt even schuin op uit zijn boek als Alois een wafel pikt. Zijn reactie die daarop volgt is beduidend sneller. Een ferme corrigerende tik op de vingers met zijn wand. Niet te hard, maar wel voelbaar genoeg om hem niet nog eens de fout in te laten gaan. Niet aan mijn wafels zitten! Alsof er niets gebeurd is richt hij zich kalm weer tot zijn boek “hmm..” humt hij als Alois tegen hem begin te praten “Ja, jullie sliepen nog.” Serieus? KSsshhh!! Oke vergeet het maar. Hij klapt zijn boek dicht en bergt deze op in zijn tas, als Enora aanschuift is wel duidelijk dat daar niks meer van terecht komt.

“…Mnee?” waarom vroeg ze dat!? Was er iets mis met zijn haar, moest het kort? Ging Matt een prank met hem uithalen en hem kaal scheren. Hij glimlacht zenuwachtig en weet zich geen houding te geven. De neiging om nu juist aan zijn haar te plukken wordt na deze opmerking alleen nog maar groter. Hij roert wat in zijn koffie, pakt een servet en schuift zijn bestek wat heen en weer. Niet aan je haar zitten! Hij kijkt bijna scheel als een plukje haar voor zijn ogen zakt. Niet aan je haar- in een snelle veeg duwt hij de pluk terug op zijn plek. Oke misschien was het iets te lang aan het worden. Hij zou het wel bijpunten. “Het wordt iets te lang” glimlacht hij schaapachtig. Gewoon de puntjes eraf, niks drastisch. Hij houdt niet van drastische veranderingen, daar kan hij niet goed tegen.

“heb jij ooit je haar kort gehad?” vraagt hij in een hopeloze poging het gesprek een andere richting op te sturen.

Zijn glimlach wordt alleen groter als Naomi nogal haar best doet om te bewijzen dat ze zijn charmes~ kan weerstaan. Maar woorden zijn leeg - iedereen zegt altijd van alles. Hij wilt net zeggen dat hij op weg is naar ze ziekenzaal en dat ze gerust mee mag lopen, maar plotseling komt ze wel heel dicht bij hem staan. Heel, heel dichtbij. Shawn verstart. Hij staart terug in haar ogen en hij wilt aflezen wat haar intenties zijn en wat ze wilt, maar hij heeft geen idee. Zij denkt misschien dat ze hiermee bewijst hoe ze niets met hem te maken wilt hebben fysiek, maar come on. Iemand zoals Cam, die echt niets van hem moet, zou zichzelf liever verzuipen dan op kus-afstand van hem te gaan staan.

De seconden tikken voorbij. In zijn hoofd zit hij te bedenken of hij deze uitdaging moet aannemen of niet. Als ze allebei single waren geweest, had hij het een stapje verder genomen. Alleen om haar uit te dagen - om te kijken wat ze zou doen. Maar hij is met Enora, wat overigens al dramatisch genoeg is zonder een Naomi-betrekking, en zij is met Thomas. Hij haalt lichtjes zijn schouders op en stapt naar achteren zodat er weer voldoende ruimte tussen hen is.

"Well, sweetheart," zegt hij. "Was dat alles wat je wilde dat het was? Of had je meer gewild?" Hij steekt zijn handen in zijn broekzakken. Het is voor hem nogal duidelijk dat er een fysieke aantrekking is tussen hen, maar daar valt toch niets mee te doen. Niet alleen zijn ze allebei betrokken met anderen, maar bovendien zou alles Naomi/Shawn-related tot een ramp leiden. En Naomi mag dat best ontkennen, als ze zich daar prettig bij voelt.

Hij blijft haar even stil aankijken. "Hey, luister," begint hij plotseling serieus. "Van gisteren - al die dingen die je zei... Je was overstuur. En inderdaad bezopen. Ik hou het voor me."

Zo. Nu is dat ook gezegd. "Ik ga langs de ziekenzaal - zin om mee te gaan, of...?" Want het is wel Christine die daar ligt, en het is nou niet zo dat Naomi en Chris BFF's zijn. Ze zijn eerder WEF. Worst Enemies Forever. Maar na dit alles heeft hij een beetje meer sympathie voor Naomi, en je weet maar nooit D: Misschien worden Chris en Naomi wel vriendjes en is alles goed in de wereld.