[RPG] Fantasy

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio grijnst waarderend naar de kleine vrouw die de man die achter hem stond vakkundig uit de weg werkt en wil zelf weer aan de slag gaan wanneer hij zich realiseert dat alle bad guys al uitgeschakeld zijn. Behalve eentje. De vrouw waar hij eerder naar knipoogde bindt de man vast met touwen en Benicio hoort hem smeken voor zijn leven.

Wanneer de vrouw vervolgens de groep rondkijkt en vraagt wat er moet gebeuren, houdt hij wijselijk zijn mond, hoewel een bijdehante opmerking op het puntje van zijn tong ligt. Simon en hij mochten dan de groep gevonden hebben, maar dat betekende nog niet dat ze er deel van uitmaakten. Hij wacht lichtelijk ongeduldig af tot er een beslissing wordt genomen, zodat Simon en hij zich kunnen introduceren en ze allemaal gezellig een drankje konden doen aan de bar.

Afbeelding

Isra kijkt verbaasd op wanneer het gevecht even plotseling afgelopen is als het begon, maar zet dan tevreden haar voet op de schouder van de man die voor haar op de grond ligt, bewusteloos. Dan kijkt ze naar de man die smeekt voor zijn leven. Na Caleighs vraag zet ze onmiddellijk een stap naar voren.

'Laat hem in leven,' zegt ze op een emotieloze toon.

Ze staart naar de man en ontwijkt Caleighs blik. Het is niet zozeer dat ze zoveel om deze onbekende geeft - sterker nog, ze verafschuwt hem met haar hele bestaan vanwege zijn slappe excuus hen aan te vallen - maar ze weet niet zeker of ze zichzelf kan beheersen als er nu voor haar neus een Onvergeeflijke Vloek zou worden gebruikt.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Tot zijn opluchting voelt Simon al snel dat de man van hem af is. Hij grijnst een beetje opgelaten en krabbelt dan overeind, zonder de hand van Eric te pakken. Wanneer hij zijn wand heeft gepakt kijkt hij om zich heen, terwijl een nogal klein uitgevallen meisje net met de laatste man af rekent. Als de vrouw vraagt wat er met de man moet gebeuren schiet zijn blik naar Benicio.

Dan neemt Simon de tijd om de situatie even in zich op te nemen. Twee mensen had hij vandaag naar de andere kant gestuurd. Een derde ligt versteend, met een nogal bloederig been, op de grond. Onwillekeurig grijnst hij opnieuw. Niet slecht, al zeg ik het zelf... Met moeite dringt hij een herinnering weg, dan beweegt hij zich langzaam naar Benicio, om naast hem te gaan staan. Hij had de groep aan het werk gezien en zolang ze nog niet 'toegelaten' waren lijkt het hem toch verstandig een beetje op zijn hoede te blijven.

Verlangend gaat zijn blik dan naar de bar. Simon heeft wel zin in een drankje. En ze moeten nog een kamer regelen... Maar iets zegt hem dat hij daar nog wel even op moet wachten.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric trekt zijn wenkbrauw op als de man hem verder negeert, draait zich om en stopt zijn wand weg. Hij loopt naar de bar en luistert naar het gejammer van de laatste man welke Furie onder schot houdt. Het gejammer van de man doet hem weinig en hij wenkt de barman voor een sterke borrel. Als hij zijn glas in de hand heeft, gaat hij op een kruk zitten en kijkt om naar Furie. Sinds wanneer was zij van het overleggen en democratische beleid? En waarom had ze na haar relaas en haar duidleijke mening over hem in de grotten, hem zojuist geholpen?
Eric haalt zijn schouders op en neemt een slok. De informatie waar de man over sprak was niets nieuws, deze groep was beroemd en berucht. Het leven van de man interesseerde hem niet, maar Isra had haar mening al uitgesproken. En om met haar in discussie te gaan, daar voelde Eric ook weinig voor.

"Prima." Antwoordt hij daarom met een knik naar Isra.

Dan draait hij zich weer terug naar de bar en verdiept zich in zijn glas. Het feit dat Furie hem zo bezig leek te houden interesseerde hem meer, hoewel hij het liever niet had. Met een frons neemt Eric nog een slok van zijn Whiskey.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Ooc: Mag Yvaine ook nog even? (a)

Yvaine wordt achtergelaten door Luc in de slaapkamer. Een paar minuten blijft ze zitten, bezorgd luisterend naar de herrie beneden. Voordat ze kan beslissen of ze moet helpen, of de raar van Luc moet opvolgen wordt de deur open gegooid. In de opening staan twee onfrisse mannen.
Yvaine staat op en vastberadenheid maakt zich meester van haar. Ze pakt haar wand steviger vast. De mannen grijnzen naar elkaar en heffen hun wand op, klaar om haar te vervloeken.

Yvaine duikt weg voor de eerste spreuk en vuurt er op haar beurt één af. Helaas mikt ze te hoog. Het muurlampje spat uit elkaar en de mannen en Yvaine beschermen zich tegen het rond spattende glas. Voordat ze zich kan herstellen vuurt één van de mannen een bindspreuk op haar af. Te laat pareert ze en ze wordt door touwen vastgebonden. Tevergeefs vecht ze tegen haar boeien. Dan kijkt ze angstig naar de mannen.

Die kijken grijnzend naar hun gevangen prooi en speculeren over vunzige dingen. Dan beginnen ze ruzie te maken over wie het eerst mag. De ene man vuurt een spreuk op de ander af en loopt dan grijnzend naar Yvaine toe. Ze deinst terug tegen de muur.

Dan besluit de man dat het makkelijker gaat zonder touwen en hij maakt ze los. Yvaine maakt snel haar armen los. 'Dat mijn vriend, was een hele stomme beslissing.' De man kijkt haar verbaasd aan als ze hem een flinke elleboogstoot geeft in zijn maag. Hij schreeuwt van pijn en als Yvaine hem dan ook nog een knietje geeft valt hij om. Snel loopt ze om hem heen, pakt haar wand op en vervloekt hem nog even een keer met een verlammingsspreuk.
Voor ze de deur uitloopt steekt ze haar tong nog even naar hen uit. 'Dat zal jullie leren. En de volgende keer netjes met dames omgaan.'

Snel loopt Yvaine naar beneden. Daar is het gevecht onder controle. Caleigh heeft een man onder schot en een aantal andere staan/zitten bij de bar. Ze loopt erheen om te kijken wat er aan de hand is.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

De eerste reactie die Caleigh krijgt is die van Isra die duidelijk haar mening geeft over de man. Toch ontwijkt Isra de ogen van Caleigh en even trekt ze haar wenkbrauw kort op. Eric stemt in met Isra en de rest geeft nog geen reactie. Ze besluit niet langer te wachten op de reactie van de anderen. De touwen verdwijnen, maar voordat de man kan opspringen of wat dan ook ligt hij al te slapen op de grond door haar doen. Ze richt haar wand.

"Obliviate," zegt ze dan.

Ze haalt even diep adem en stopt dan haar wand weg. Blijkbaar had niemand interesse in meer informatie over wat de man had verteld.

"Aangezien niemand verder is geinteresseerd in wat hij vertelde en hij niet meer leek te weten, hoeft hij zich niets te herinneren van ons tegenkomen," zegt ze dan, "Als het waar is wat hij vertelde, dan hebben ze niets meer aan hem."

Meer heeft Caleigh er niet over te zeggen, ze negeert de ravage in de herberg en loopt naar de bar toe waar ze een whisky besteld. Haar schouder doet nog steeds pijn van de man die haar geraakt heeft, maar ze wilt er geen aandacht aan besteden. Eerst dat gedoe met Luc en nu dit. Ze vraagt zich af of deze groep alleen maar voor problemen kan zorgen. Ze pakt haar glas op en neemt een kleine slok. Achter haar begint het personeel van de herberg de ramen te maken, de deur terug te plaatsen en alle rotzooi op te ruimen alsof er niets is gebeurd.

OOC:: Dus, het personeel begint de rotzooi op te ruimen [A] En Caleigh zit zo'n meter naast Eric, want ik geloof dat de bar ook wel is toegetakeld en 't daar een zooitje is XD

Tengaar · Schoolhoofd

Tot zijn eigen verbazing had Luc er nog niet aan gedacht om magie te gebruiken om de kolos van de boogschutter af te halen. Hij bekijkt het lichaam na als het door de kamer vliegt.

"Nice" zegt hij kortaf tegen Eric. Luc hoort de man, die Caleigh onder schot heeft praten en hij draait zich om naar het gebeuren. De man lijkt niet veel trots meer over te hebben en smeekt voor zijn leven. Fair enough, wat had de man nog aan zijn trots als hij dood was. Hij luistert het gedoe nog even aan, vrouw en kinderen bla bla, juist ja. Luc vouwt zijn armen over elkaar.

De vraagt die hij al langer zag aankomen wordt gesteld. Wat te doen met deze man. Verder doorvragen lijkt een goede optie, maar aan de ander kant hoeveel wist deze nietsnut nog. Luc besluit te zwijgen en hoort aan hoe de beslissing wordt gemaakt hem in leven te laten en zijn geheugen te wissen. 'Best' dacht hij bij zichzelf en kijkt de herberg rond. Wat een zooitje.

Hij wilt naar de bar lopen maar na een paar stappen voelt hij de stekende pijn weer opkomen. De adrenaline van het gevecht heeft de pijn even onderdrukt maar komt nu langzaam terug. Hij voelt met zijn hand aan zijn zij en kijkt vervolgens naar de hand, bloed. Hij komt om naar de vloer. Hmm, dat bloedspoor gaat de herbergier niet leuk vinden.

Luc loopt wat ongemakkelijk naar de dichtstbijzijnde stoel en ploft hierin. Hij sluit zijn ogen en neemt even een momentje voor hemzelf om de pijn te onderdrukken. Ergens hoopte hij dat hij even met rust gelaten zou worden, maar zijn groepsgenoten kennende ging dat niet gebeuren.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra blaast de adem die ze onbewust had opgehouden opgelucht uit wanneer Caleigh het geheugen van de man wist. De adrenaline die het gevecht met zich mee had gebracht is weggezakt en ze voelt zich leeg en een beetje verloren.

'Ik heb een borrel nodig,' mompelt ze, en ze volgt Caleigh naar de bar, hier en daar over wat brokstukken heen stappend.

Ze gaat tussen Caleigh en Eric in staan en bestelt een Firewhisky, de desastreuze gevolgen die dat drankje haar die ochtend hadden geplaagd volledig negerend.

Afbeelding

Benicio zet zijn handen in zijn zij en kijkt de herberg rond wanneer het gevecht echt is afgelopen. Het personeel is alweer druk aan het schoonmaken, gezichten op onweer, alsof dit soort situaties zich vaker voordoen. Hij trekt zijn wenkbrauwen op en draait zich vervolgens naar Simon.

'Alles oké, kerel?' vraagt hij, zijn duim opstekend. 'Ik dacht dat ik je net geplet zag worden.'

Dan draait hij zich weer om en ziet hoe de halve groep aan de bar hangt. Hij loopt met grote stappen op hen af en glimlacht even charmant naar de dames. Hij knikt even kort naar de man die naast hen staat.

'Ik ben gewoon even benieuwd, maar - zijn jullie de groep van dit jaar? Zeg alsjeblieft dat dat zo is, anders moeten mijn kameraad en ik waarschijnlijk weer op onze paarden klimmen en geloof mij, daar zitten zowel de paarden als wij niet echt op te wachten, als je begrijpt wat ik bedoel,' en hij knipoogt zwaar naar de man.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric kijkt kort op als Furie na haar spell niet ver van hem vandaan plaats neemt aan de bar. Hij richt zich met een diepe frons weer op zijn glas in zijn hand. Misschien kon hij beter overgaan op iets anders. De laatste keer had de wiskey niet veel goeds gebracht. Uiteindelijk haalt hij zijn schouders op en drinkt zijn glas leeg. Vanuit zijn ooghoek ziet hij een van de twee mannen toenadering zoeken. Zijn charmante poging naar de twee dames die daar het minst voor open staan uit de groep doen hem even glimlachen, maar de glimlach verdwijnt als de man zich tot hem richt. Natuurlijk waren zij de groep, maar wat zat er voor de man zelf in?

"En waarom zijn jij en je vriend daarnaar opzoek? Ongeacht waar jullie paarden wel of niet op zitten te wachten?" Vraagt hij uiteindelijk.

Eric wenkt de barman voor een nieuw glas. Hij hield het bij whiskey, ongeacht de laatst behaalde resultaten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt op als er iemand naast haar komt staan. Als ze ziet dat het Isra is knikt ze even naar haar. Caleigh kijkt even naar haar glas, bedenkelijk en dan neemt ze een slok. Ze kijkt naar de tijd, het is nog steeds laat in de middag. Als ze zo doorgaat dan haalt ze het eind van de avond niet. Even vliegen de herinneringen van de eerste avond en nacht van Maanstad door haar hoofd. Ze schud haar hoofd even om van de gedachten af te komen. Zover zou het niet komen, zover mag het niet komen.

Eén van de twee mannen die binnen waren komen stormen tijdens het gevecht loopt op hun af, als hij charmant probeert te glimlachen weet Caleigh zeker dat dit de idioot wat die net ook flirtend over probeerde te komen. Ze schenkt hem geen blik meer waardig en kijkt naar haar glas. Toch luistert ze naar wat hij blijkbaar te vertellen heeft. Of ze de groep zijn en dat hun paarden het niet aankunnen als ze het niet zijn. Eric reageert zonder eigenlijk antwoord te geven op de vraag of ze de groep zijn en Caleigh moet bekennen dat ze het zelf niet beter had kunnen zeggen. Ze neemt nog een slok van haar whisky. Dit ging niet goed, straks gaat ze nog... normaal doen tegen hem. De gedachte alleen al geeft haar rillingen, waarom weet ze niet eens. Ze drinkt haar glas leeg en wenkt de barman voor een nieuwe. Als hij echter het glas voor haar neus zet blijft hij staan en kijkt haar aan.

"Hoelang blijven jullie nog? Ik hou niet van onruststokers," bromt hij naar haar.

Ah, hij wilde dus weten hoelang ze nog zouden zijn. Ze kijkt even inschattend naar de groep, die her en der verspreid is.

"De afspraak is dat we morgenochtend vroeg vertrekken," zegt ze dan, "En dat zal ook gebeuren."

De herbergier knikt goedkeurend. Even draait Caleigh haar hoofd naar de herberg toe, bijna niets meer wijst erop dat er zojuist is gevochten. Zelfs de lichamen van de mannen zijn al ergens in de straat gedumpt. Ze schud haar hoofd even, ondanks dat dit niet de eerste keer is dat ze dit meemaakt, zal het nooit wennen hoe gemakkelijk deze mensen worden gedumpt. Dan kijkt ze naar Isra.

"Hoe eerder we morgen weggaan hoe beter," zegt ze dan, "En ik ga er vanavond geen lange nacht van maken..."

Tengaar · Schoolhoofd

Doordat Luc met zijn ogen dicht zit worden zijn andere zintuigen verscherpt.
Hij hoor de verschillende stemmen om zich heen. Meeste leken naar de bar zijn verplaatst. Juist ja, drinken, want wat doen ze anders. Zijn oren vangen ook een onbekende stem op en deze lijkt meer te willen weten van hun. De lacherige toon en woorden zorgen nu al voor irritatie. Wat moest hij van hun. Zijn stem dringt door tot de diepste zenuwen en laat Luc zuchten.

Gelukkig weet Eric een beetje een accepteerbaar antwoordt te vormen, want Luc was het zeker niet van plan te geven. Hij voelt zijn zij, het is er nog veel beter op geworden.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Het gevecht is aan Jessa nogal voorbij gegaan, ze had voornamelijk aan de kant gestaan en gehoopt dat niemand gewond zou raken. Nu het gebeuren voorbij was, besluit ze zich bij de groep aan de bar aan te sluiten.

Ze bestelt zoals gebruikelijk een thee, iets wat nogal opvalt tussen als die Firewhiskey. Een jongen probeert zich met de groep te bemoeien... Hij vraagt of ze de groep zijn en Eric doet er nogal misterieus over... Jessa fronst even, waarom zou hij dat doen als hij niet in de groep zou zitten? Mysterieus doen was min of meer gelijk aan ja zeggen. Iets in Jessa zegt dat die jongen dat vast ook wel zou begrijpen.

Ze knikt even als Caleigh zegt dat ze snel moeten vertrekken. "Hoe laat wilde je gaan?" vraagt ze dan zachtjes.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt op als er iemand tegen haar praat. Eerlijk gezegd had ze Jessa nog niet gezien, maar het hele gevecht en wat er was gebeurd zorgde ervoor dat ze in gedachtes was verzonken. Ze probeert een antwoord te geven, maar haar ogen blijven even hangen op het glas thee van Jessa. Dat zou waarschijnlijk een beter idee zijn dan de hele avond whisky.

"Zo vroeg mogelijk," zegt ze dan zachtjes tegen Jessa en ze glimlacht flauw, "Als het aan mij ligt vertrekken we als het eerste daglicht tevoorschijn komt, maar het zal een groepskwestie worden..."

Ze neemt nog een slok van haar whisky en kijkt dan naar Jessa. Ze zag er ongeschonden uit.

"Heb je het 'gevecht' een beetje overleefd?" vraagt ze dan met een eerlijke interesse.

Hoewel Caleigh weet dat Jessa goed kan healen, heeft Caleigh geen idee hoe ze het in een gevecht doet. Vooral omdat ze meestal niet bij elkaar zijn en Eric leek zich om Jessa te bekommeren als er iets gebeurde. Ze glimlacht even flauw.

OOC:: Tot dinsdag gok ik :')

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio grinnikt bij het antwoord van de man. Oké, ze waren het dus, ook al werd het hem niet direct in zoveel woorden gezegd. Hij leunt tegen de bar en gebaart de herberg door.

'Ik snap dat jullie na dit soort leuke tussendoortjes een beetje achterdochtig worden wanneer het om nieuwelingen gaat, maar Simon en ik -' hij wijst even op z'n partner in crime '- zijn jullie achterna gereisd om het simpele feit dat we te laat waren voor de officiële start. Je weet hoe dat soort dingen gaan,' zegt hij met een handgebaar dat aantoont dat het niet belangrijk is waarom ze te laat waren. 'Het was nogal een klus om jullie te vinden, maar hier zijn we dan.' Hij steekt zijn hand uit naar de man. 'Ik ben Benicio, trouwens.'

Hij kijkt even over zijn schouder en bestelt twee Firewhisky, één voor zichzelf en één voor Simon, die eruitzag alsof hij ook wel een drankje kon gebruiken.

Michelle · Volleerd Tovenaar

ooc: Oké, Medea leeft weer. [a]

Afbeelding

Medea kijkt even rond als iedereen blijkbaar moeiteloos overstapt van het gevecht naar nutteloze introducties. Seriously, wat moesten ze met een ijdeltuit met een boog? Het was niet de dertiende eeuw.

Maar blijkbaar was Medea alleen in haar mening over de nieuwelingen. Niet ze verwachtte dat ze ook werkelijk gevaarlijk waren - honestly, een boog? - maar ze vond het wel een vreemd verhaal. Wie komt er nou te laat op een queeste zoals die van hen? Als ze de groep niet wilden bedriegen dan waren het op zijn minst idioten van de eerste graad.

Medea besluit zich bij de rest aan de bar te voegen en kijkt chagrijnig naar de glazen firewhisky. No way dat ze nog in de buurt ging komen van alcohol, haar hoofd deed al pijn genoeg. Wie had gedacht dat haar spreuk zoveel schade zou aanrichten? Bij haarzelf, mind you. De bruut had ze ook werkelijk schade willen aanrichten.

"Niet erg slim, of wel?" bromt ze chagrijnig naar de twee nieuwkomers. Benicio en...? De ene had in ieder geval een boog: bijnaam gevonden. De ander zou vast nog wel iets stoms doen dat hem een bijnaam zou opleveren.
"Jullie, bedoel ik," voegt ze eraan toe.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

"Ik..." zegt Jessa een beetje twijfelachtig, "Ik heb eerlijk gezegd niet veel van het gevecht mee gekregen." Ze bijt even op haar lip, maar gaat vervolgens verder. "Ik werd gelijk weggetrokken en in veiligheid gebracht..." Ze valt weer even stil. "Ik heb eigenlijk niet veel kunnen doen."

Ze richt haar blik even op haar thee. Caleigh dacht nu vast dat ze zwak was.

[RPG] Fantasy

Wie is er online