[RPG] Fantasy

Michelle · Volleerd Tovenaar

Nadat ze Jessa had weten te overtuigen haar nog een pijnstillend drankje te geven, had Medea een comfortabele stoel opgezocht in de hoek van de kamer. Het was daar iets donkerder dan bij de ramen en haar ogen konden het gebrek aan licht wel waarderen. Ze had nog even overwogen om Chevney in te gaan, maar zelfs met een hersenschudding kon ze zelf nog wel bedenken dat dat een verschrikkelijk idee was. Ze kon na haar glaasje verantwoorde drugs waarschijnlijk niet eens meer fatsoenlijk op haar benen staan. Slaap leek haar een veel beter idee.

Totdat haar reisgenootjes terugkwamen. Lag het nou aan haar of vond ze hun manier van wekken niet kunnen? Naar binnen stormen, Luc in elkaar slaan die er al verschrikkelijk uit zag... en allemaal alsof het niks was. Hup, we doen er gewoon een shotje achteraan.

Langzaam hijst Medea zich overeind uit de stoel en het kost haar meerdere pogingen voordat ze rechtop weet te blijven staan. Dan begeeft ze zich naar de plek waar She-dwarf Luc heeft achtergelaten bij Blondie. Geweldig, het gezelschap waar ze zich in bevond.

Ze rolt even met haar ogen, maar krimpt meteen lichtelijk in elkaar vanwege de hoofdpijn die het haar bezorgd. "Jij ziet er minstens zo goed uit als ik," zegt ze droogjes tegen Luc. "Heeft She-dwarf dit allemaal gedaan? Nice one." Ze kijkt even over haar schouder naar de bar en trekt een vragende wenkbrauw op.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric kan een glimlach niet onderdrukken bij de reactie van Isra. Juist als hij een opmerking wilt plaatsen ziet hij echter vanuit zijn ooghoek Luc met Furie binnen komen. Het duurt een paar seconden voordat Eric een logische verklaring probeert te bedenken waarom ze plotseling samen zo innig binnen komen gelopen. Luc lijkt Furie nog iets toe te fluisteren, maar de reactie van Furie maakt voldoende duidelijk. Eric haalt nonchalant zijn schouders op. Een voor een wisten de mannelijke groepsleden het bij haar te verpesten.

Meer groepsleden komen naar beneden en bekommeren zich om zowel Luc als Furie, dus Eric voelt niet meteen de noodzaak om op te staan. Hij kijkt naar Luc die nog gevloerd ligt en ziet nu pas dat hij gewond is. Zijn ogen vernauwen zich wat terwijl hij een slok van zijn bier neemt. Tegen de tijd dat Eric zijn glas terug op de tafel zet, wint zijn nieuwsgierigheid het en staat hij toch op. Hij voegt zich bij Yvaine en Medea die rondom Luc staan. De vraag van Yvaine, over waar Luc pijn heeft, laat hem even glimlachen.

"Ik denk vooral zijn ego."

Eric steekt zijn hand uit om Luc omhoog te helpen.

"Hulp nodig om naar de kamer toe te komen?" Vraagt hij hierbij.

Tengaar · Schoolhoofd

Caleigh kan duidelijk de opmerking van Luc niet waarderen en voor hij het weet ligt hij op de grond. Hij staart naar het plafon en had even niet de behoefte om op te staan. Caleigh is naar de bar gestormd en hij hoort haar een dubbele whisky bestellen. Hij grijnst even. Het duurt niet lang voordat Yvaine naast hem zit. Kort daarna volgen Medea en Eric. De grijns is veranderd naar een gewone glimlach. Hij kan het niet helpen uitbundig te gaan lachen terwijl zijn groepsgenoten over hem oordelen.

"Graag" antwoord hij Eric terwijl hij zijn hand aanpakt. Met zijn andere hand pinkt hij een traantje van het lachen weg. Vervolgen kijk hij de twee vrouwen aan.

"De wond in mijn zij is vooral mijn eigen schuld, mijn gezicht daarin tegen heb je zelf net gezien." Luc probeert opnieuw te grijnzen maar voelt een steek in zijn zij weer opkomen. "Yvaine, zou jij kunnen kijken en wellicht iets kunnen doen aan die wond in mijn zij denk je? Al is het alleen maar om de pijn te verminderen."

Langzaam loopt Luc richting de trap om naar zijn kamer te gaan. Daarbij komt hij ook langs de bar waar Caleigh zit en stopt even ter hoogte van haar.

"Ik sta bij je in het krijt Caleigh, dankje." zegt hij tegen haar op een serieuze toon. "Laat mij later nog maar weten hoe ik je dan wel kan terug betalen." zegt hij er nog achteraan met een grijns op zijn gezicht en verdwijnt vervolgens naar boven, naar zijn kamer.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine giechelt bij het antwoord dat Eric geeft voor Luc. Gelukkig kan hij om de situatie lachen. Dat geeft ook aan dat zijn verwondingen niet zo erg zijn als ze lijken.
Luc loopt bij haar weg en Yvaine kijkt afkeurend als hij weer een opmerking maakt tegen Caleigh. Ze schud haar hoofd en pakt haar tas van de bar.

'Echt waar. Je zou denken dat ie iets geleerd had van die mep.' verzucht ze hoofdschuddend tegen Eric en Medea. 'Houden jullie een plek voor me warm? Ben zo terug.' zegt ze met een glimlach en ze loopt achter Luc aan. Halverwege de trap haalt ze hem in en bied ze hem haar arm aan om hem te helpen.

'Je neemt wel risico's vind je niet?' grapt ze tegen Luc. 'Ik lap je wel weer op.'

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh besteed geen aandacht ana Yvaine die naar Luc toesnelt en als Isra dan naar haar toekomt antwoord ze niet gelijk. Ze besteld nog een dubbele whisky. Terwijl ze het glas oppakt merkt ze dat haar hand wat pijn doet, Luc zijn gezocht was harder dan dat het leek. Maar alsof zij toe zou geven aan de pijn. Yeah sure.

"Opmerkingen waar ik niet van gediend ben," gromt ze uiteindelijk als antwoord.

Ook Eric en Medea bekommeren zich om Luc en als Luc omhoog komt metd e hulp van Eric neemt ze nog een slok van haar whisky. Als Luc langs haar loopt, haar bedankt en een opmerking erachter plaatst kijkt ze hem aan met een giftige blik. Misschien kon ze als gunst vragen dat hij zichzelf uit een raam gooide? Dan is ze tenminste van hem af.

"Ik ben blij als we weer verder gaan reizen," zegt ze uiteindelijk na een korte stilte.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Met een grijns trekt Eric Luc omhoog. Het moge duidelijk zijn dat Luc zelf de humor van de situatie wel inzag, dus dat het Eric ook niet kwalijk kon worden genomen.
Hij schudt zijn hoofd als Luc eenmaal rechtop zelfstandig verder loopt en zich nogmaals aan Furie durft te wagen. Onbewust houdt Eric even zijn adem in, in afwachting van haar reactie, maar Luc loopt zonder verdere kleerscheuren door. Gelukkig konden slechts blikken nog steeds niet doden.

Yvaine loopt met Luc mee, dus moest Eric zijn nieuwsgierigheid maar op een later tijdstip bevredigen. Eerlijk is eerlijk, hijzelf zou ook liever door een Dame geholpen worden, dan een vent zonder enig healtalent.

Achter zich, hoort hij de opmerking van Furie, en Eric glimlacht nogmaals. Het reizen was inderdaad de beste tijd voor deze groep. Zo waren ze zo ver mogelijk uit elkaars buurt, hoefde er weinig tot niet gepraat te worden en bleven de vechtpartijen tot een minimum beperkt. Hoewel dat voor de grotten van Chevney niet opging.. Furie had haar rechtse op hem geoefend en het was Medea bijna fataal geworden.. Dan kijkt hij naar Medea. Ondanks dat ze op twee benen redelijk stabiel leek te staan, kon Eric het zich niet voorstellen dat ze er al weer helemaal boven op was.

"Beide dames met enig healtalent zijn er even niet voor je.. Maar ik kan je wel een sterke borrel aanbieden?" Vraagt hij aan haar.

Michelle · Volleerd Tovenaar

Medea moest even grinniken toen Luc vrolijk en wel omhoog werd geholpen en zich nogmaals naar Caleigh toe waagde. Ze had hem tot dan toe als een slimme jongeman ingeschat, maar blijkbaar was zij niet de enige die op haar hoofd gevallen was. Innuendo's maken bij iemand die overduidelijk een hekel aan mannen had? Slim, heel slim.

Terwijl Luc de trap op verdwijnt, rolde Medea nog even met haar ogen en liet zich weer in een dichtbijzijnde stoel zakken. Rechtop staan deed haar nog steeds niet veel goed. Haar ribben en arm waren redelijk oké, maar haar hoofdwond was nog steeds niet helemaal geheeld. Ze hoorde Eric haar aanspreken terwijl de wereld weer lichtjes begon te draaien.

Ze lachte. "Denk niet dat dat een slim idee is. Ik zie er nu al twee van jou, dat is al méér dan genoeg." Ze kon een vluchtige blik richting She-dwarf niet laten en draaide zich vervolgens weer terug naar Eric, een grijns op haar gezicht. "Speaking of... She-dwarf daar overleeft één Eric nog maar met moeite. Enig idee waarom ze zo'n ontzettende hekel aan je heeft?"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric knikt als Medea zijn aanbod afslaat. Hij wenkt de barman voor een biertje en gaat daarna in de stoel naast haar zitten. Eric kan een lach niet onderdrukken als Medea haar bijnaam voor Furie uitspreekt.

"Één Eric is inderdaad wel genoeg, sowieso." Zegt hij met een lach.

Eric neemt een slok van zijn bier en laat zijn blik kort naar Furie glijden, voordat hij zich weer naar Medea richt. Eigenlijk had hij geen flauw idee, maar vanaf het eerste moment was wel duidelijk geweest dat ze hem niet kon luchten of zien. En hoewel hij voor de avond in Maanstad had gedacht dat dit een houding was, de ochtend erna was duidelijk geworden dat het veel dieper zat. Daarom haalt hij zijn schouders op en grijnst nogmaals.

"Geen idee. Ik denk het feit dat ik er ben al voldoende is."

Eric glimlacht nogmaals.

Tengaar · Schoolhoofd

Halverwege de trap wordt Luc ingehaald door Yvaine. Hij kijk naar haar en glimlacht even, gelukkig wilt ze hem dus blijkbaar helpen. Luc is een tijdje stil als ze haar vraag stelt.

"Misschien" antwoord hij haar vervolgens als hij de deurknop van zijn kamer vastpakt. "Maar het zorgt er wel voor dat wanneer Caleigh denkt aan deze situatie dat ze herinnert wordt aan het feit dat ik nogal irritant was en ze niet meer verder wilt denken eraan." Luc opent de deur en loopt de kamer in. "Waardoor ze vergeet wat ze heeft gezien en waarom ik haar hulp nodig had." vervolgt hij zijn zin. Waarom verteld hij Yvaine dit, hij was haar geen verklaring verschuldigd toch?

Luc ploft op het bed neer en kijkt peinzend voor zich uit. Hij dacht dit keer echt dichterbij te zijn, meer informatie te krijgen die van nut was. Hij zit er weer naast met deze eindeloze zoektocht. Kort zucht hij.

"Okay, kom maar op. Wat is het handigste voor jou?" vraagt hij aan Yvaine. "Ik ben niet zo heel erg thuis met de healing procedure." zegt hij en glimlacht naar haar in hoeverre dat kan met zijn kaak die voelt alsof hij eraf gaat vallen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh ziet Eric en Medea met elkaar praten en Eric lijkt iets grappigs te vinden, maar Caleigh heeft totaal geen interesse in de twee en ze neemt een slok van haar whisky. Dan valt haar blik op een groep mannen buiten, ze kijken constant naar binnen en Caleigh heeft niet het idee dat ze erg vriendelijk zijn.

"Die zien er niet uit alsof ze aardig zijn," zegt ze tegen Isra en ze knikt naar ze, "Toch heb ik het idee dat die groep maar het begin is..."

Ze neemt nog een slok en nog geen tien minuten later wordt de deur opengegooid en stappen er één voor één mannen de herberg binnen. De ironie, misschien heeft ze toch een oog voor problemen.

"Wij hebben gehoord dat er hier laffe mensen van de orde van Soroth zich schuilhouden en zij willen het mysterie van de sleutels ontrafelen!" roept hij door de herberg heen, rondkijkend, "Waar houden jullie je schuil! We zullen jullie vinden en laten zien waar wij voor staan!"

Er wordt wat geschreeuwd door de groep achter hem en hij kijkt de herberg rond. Een jonge vrouw kijkt hem met opgetrokken wenkbrauw en arrogantie aan en met grote stappen staat hij voor haar.

"Bewijs jij maar eens aan welke kant je staat!" brult hij tegen haar, "En de jullie ondervragen de rest!"

Caleigh trekt haar wenkbrauw op als de 'leider' van de groep begint te praten. Dit moet een grapje zijn... Ze schud haar hoofd even en neemt nog een slok. De leider besluit op haar af te stappen en een valse glimlach krult om haar lippen als ze hem hoort.

"Waarom zou ik doen wat jij mij zegt?" zegt ze met een lichte arrogantie, [i]"Ik zou je nog niet eens je zin geven als je overgaat of grof geweld. Niet dat je ook maar enige kans maakt..."

Een schreeuw gaat door de herberg als in de hoek een andere man wordt geslagen en dan vliegt de eerste spell door de herberg heen.

OOC:: Als 't gevecht in vollere gang is kunnen Simon&Benicio hun 'heldhaftige' actie uitvoeren. De gehele groep is uit op een gevecht dus spaar ze vooral niet en doe wat je wilt <3

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Na Caleigh's licht ontwijkende antwoord en de wat teleurstellend rustige conclusie van het akkefietje tussen Caleigh en Luc laat Isra zich weer terugzakken in de comfortabele stoel. Tot de deur plots opengegooid wordt en Caleigh haar attendeert op een groep mannen. Isra staat op uit haar stoel en gaat naast Caleigh staan.

'Gezellig,' zegt ze met een grijns.

Haar voorgaande katersituatie volledig vergetend ziet ze hoe de leider van het groepje op Caleigh af stapt. Isra trekt onmiddellijk haar wand maar krijgt niet eens een kans om iets te zeggen wanneer de eerste spell al door de herberg vliegt.

Isra springt in het midden van het groepje en geeft de dichtstbijzijnde, nogal ruig uitziende kerel een flinke klap in zijn gezicht - ze was er zeker van dat hij degene was die de spell de herberg in had gestuurd. De man was in ieder geval een kop groter dan Isra maar dat had haar nooit eerder van een gevecht weerhouden.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Met een zucht van opluchting laat Simon zijn zwarte paard halt houden. Niet ver van hen vandaan ziet hij de eerste huizen van Chevney. Hij was toe aan een bed. Sinds Maanstad hadden ze niet meer goed en wel overnacht en hoewel hij graag op de rug van zijn paard zat, na een paar dagen er ook op te moeten slapen was het wel weer tijd voor een fijn nachtje in een bed. Simon grimast even wanneer hij terug denkt aan de reis en zijn hand glijdt naar zijn nek, waar een diepe snee zit. De wond klopt een beetje, waarschijnlijk had hij het moeten ontsmetten. Ze hadden niet veel geluk gehad onderweg en hadden meer dan eens net kunnen ontsnappen. Bijna de helft van zijn pijlen was hij al kwijt.

Het was een gok geweest om richting Maanstad te gaan. Ze hadden een spoor moeten vinden en nog steeds was hij er niet van overtuigd dat ze op de goede weg waren. In Maanstad hadden ze een nogal gehavende man gesproken, die beweerde door een groep van minstens 15 jonge mensen te zijn aangevallen. Simon twijfelde aan het verhaal, het leek erop dat de man niet wilde toegeven dat hij een onverwachte nederlaag had geleden, maar Simon hoopte dat de groep mensen waarover de man had gesproken bestond en de groep was die hij zocht.

Van onder de kap van zijn mantel vandaan kijkt hij naar zijn reisgenoot. "Wat denk je? Zullen we maar eens zien of er nog ergens een bed beschikbaar is en of er mensen zijn met informatie?" Informatie hadden ze wat hem betreft nu toch wel nodig, hij begon het vertrouwen in de gepoogde inhaalslag ondertussen te verliezen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric neemt een slok van zijn bier en laat zijn blik door de herberg heenglijden. Als er plotseling een groep mannen de herberg binnen komen stappen met een grotere mond dan goed voor ze is, trekt hij een wenkbrauw op. De eerste van de mannen stapt vrijwel meteen op Furie af en Eric schudt zijn hoofd. Er was iets dat ervoor zorgde dat ze telkens in het middelpunt van vervelende situaties terrecht kwam. Hij heeft eigenlijk weinig zin om aandacht te besteden aan de situatie, het geschreeuw en de loze dreigementen van de zielige groep mannen. Maar juist als hij zich weer terug wilt draaien naar Medea, flitst er een eerste spell door de herberg heen en wordt er aan de andere kant van de herberg iemand neergeslagen.

Eric staat op en haalt zijn wand tevoorschijn. Hij kijkt kort naar Medea, van wie hij niet heel veel van dezelfde krachtige vechtlust verwachtte zoals ze eerder had laten zien, zeker niet nu ze hem dubbel ziet. Maar er was geen ruimte om haar veilig naar boven te brengen.
Isra ziet hij als een dolle de aanval ingaan met een man die minstens een kop groter is, maar over haar maakt Eric zich absoluut geen zorgen. Zijn blik glijdt terug naar de bar, naar daar waar de problemen leken te beginnen. Dezelfde gast staat nog steeds bij Furie, maar kijkt alsof hij haar ieder moment kan vermoorden.

Eric twijfelt, richt zijn wand voor de zekerheid, maar de twijfel veranderd in een pijnlijke klap tegen zijn kaak. Door de kracht van de klap van de man, welke hij niet aan zag komen, valt Eric naar achteren, tegen de bar aan. Ergens voelt hij glas achter zich omvallen en breken. Hij herstelt zich snel, en richt zich vol woede op de man voor hem. Kwaad om de klap, maar vooral op zichzelf dat hij niet heeft opgelet. Voordat de man nogmaals kan uithalen, is Eric hem voor en stort zich met zijn vuist op de man.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Verbouwereerd kan hij haar alleen maar aankijken en dan vormen zijn handen vuisten en kijkt hij haar woedend aan. "Wie denk jij wel niet te zijn!" brult hij tegen haar. Dan haalt hij met zijn vuist naar haar uit.

Afbeelding

Caleigh trekt haar wenkbrauw nog wat spottender op. Dacht dit misbaksel echt dat het haar wat kan schelen dat er tegen haar wordt geschreeuwd? Als hij met zijn vuist naar haar uithaalt is ze net te laat met ontwijken en haar schouder wordt pijnlijk geraakt. Ze vloekt even zachtjes en met een giftige blik kijkt ze de man aan.

"Dat was je grootste fout ooit," sist ze kwaad.

De pijn in haar schouder negerend trekt ze haar wand en met een korte en krachtige beweging wordt de man geraakt door een paarse straal. Hij valt op de grond en onzichtbare touwen glijden steeds strakker om zijn lichaam heen. De man probeert geen pijn te laten zien, maar de kleine geluidjes die uit zijn mond komen helpen hem niet. Ze schud haar hoofd en kijkt de herberg rond.
Het is een grote chaos. Isra is in gevecht met een man en ook Eric is bezig met een vuistgevecht. Verderop in de herberg worden tientallen vloeken op elkaar afgestuurd en af en toe vliegt er een vloek rakelings iemand van de groep. Toch zijn de mannen nog overduidelijk in de meerderheid. Als plotseling iemand haar enkel grijpt wordt ze onderuit getrokken en met eenschreeuw beland ze op de grond. De 'leider' kijkt haar tevreden aan en een meter achter hem staat een man met zijn wand in de hand. Ze vloekt zachtjes, ze had niet verwacht dat iemand de spell kende om het ongedaan te maken.

"Durf je het niet in je eentje uit te vechten," zegt ze kwaad terwijl ze haar voet los trekt.

Deze situatie is totaal niet handig voor haar, de man is groter dan haar en als hij de kans krijgt om haar te overmeesteren is dit het wel. Ze zou nooit winnen als hij nu op kracht overging..

OOC:: Misschien wat onduidelijk, maar zowel Caleigh als haar nieuwe vriendje liggen op de grond, het leiderstypetje is nog niet opgestaan XD

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio vloekt even hardop wanneer het paard waarop hij zich bevindt stil blijft staan om aan een sappig stukje gras te knabbelen. Van alle paarden die hij in Fort had kunnen stelen had hij de meest boerse, achterlijke hengst te pakken. Hij spoort het beest aan en deze galoppeert achter het zwarte paard van Simon aan.

'Rotbeest,' mompelt Benicio, als hij zich eindelijk weer naast Simon bevindt.

Ze waren al veel te lang onderweg zonder iets concreets te vinden en Benicio begon het zat te worden. Als Simon voorstelt om in Chevney rond te kijken, knikt Benicio vol overgave.

'Alsjeblieft, ja. Als ik nog een uur paardrijdend moet doorbrengen ben ik bang dat ik onvruchtbaar raak.'

Ondanks de situatie grijnst hij even naar Simon. Ze hadden elkaar vrij goed leren kennen tijdens hun poging tot het inhalen van de befaamde groep, en Simon was iemand die hem wel lag.
Benicio stuurt zijn paard zo goed en zo kwaad als het gaat naar de stadspoort.

'Misschien moeten we vast een reserveplan bedenken, wanneer we in Chevney ook niets vinden,' stelt hij aan Simon voor. 'Zo langzamerhand vraag ik me af of we niet ergens een verkeerde weg hebben genomen. Misschien was die man in Maanstad de betrouwbaarste niet.'

Afbeelding

Isra duikt onder een zwaaiende vuist door en schopt tegen de schenen van de man. Daar is deze het niet mee eens en deze keer raakt zijn vuist Isra tegen haar kin. Met een simpele Stunning spell zorgt ze er echter voor dat de grote man op de grond terecht komt. Tijd om zich fatsoenlijk te herstellen heeft Isra niet, aangezien een tweede idioot haar kant al op komt.

'Hoewel ik nooit nee zeg tegen een fijn gevecht van man tot man,' hijgt ze terwijl ze tussen de benen van haar aanvaller door duikt, ' - of in dit geval van vrouw tot man -' voegt ze hier nonchalant aan toe terwijl ze de man een klap tussen zijn schouderbladen verkoopt, 'is dit toch wel een van de meer nutteloze gevechten waar ik me ooit in heb gemengd.' En daarmee schopt ze tegen het hoofd van de man, waardoor deze bewusteloos op de grond terecht komt.

Isra richt zich op en kijkt even rond. Twee uitgeschakeld. Niet slecht. Maar voordat ze een volgend slachtoffer kan selecteren of Caleigh te hulp kan schieten - ze ziet eruit alsof ze wel wat assistentie kan gebruiken - komt er een grote laars in botsing met haar maag en zakt ze met een zachte kreun op haar knieën. Au.

[RPG] Fantasy

Wie is er online