Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22  Volgende

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: wo aug 15, 2012 23:50 

Afbeelding
Blake Sterling

Hoewel Blake gezegd had dat hij Keegan zou laten zien hoe goed hij was, geniet hij eigenlijk best wel van wat Keegan met hem doet. Zijn hoofd valt achterover als Keegan aan zijn tepels zit, en hij moet moeite doen om een kreun te onderdrukken - hij kan niet laten weten aan Keegan wat hij met hem doet natuurlijk, daar is Blake te trots voor.
...al heeft Keegan het waarschijnlijk al door, en-

Oh. Keegan schuurt tegen hem aan, en Blake zakt bijna door zijn benen. Deze keer kan hij een diepe zucht niet tegenhouden. Snel verplaatst hij een van de handen waarmee hij over Keegans bovenlichaam aan het strelen was zodat hij nu met zijn arm tegen de muur aan geleund staat. Keegan zit nu tussen Blake en de muur en kan niet weg, al is Blake er zeker van dat hij dat ook niet wil. Hij grijnst.

Het is tijd om nu zelf ook actie te gaan ondernemen, vooral wanneer Keegan Blake's kunnen nog steeds in twijfel trekt. "Geen probleem," fluistert Blake, terwijl hij zich tegen Keegan aandrukt. Zijn vrije hand begint ondertussen omlaag te kruipen-

En dan wordt er op de deur geklopt. Blake draait zich met een ruk om en raapt snel zijn tank top van de vloer, het met een recordsnelheid aantrekkend (hij heeft ervaring met snel zijn kleren bij elkaar moeten zoeken) terwijl hij zijn button-down al in zijn handen heeft.


"Jongens, ik suggereer dat jullie een andere plek opzoeken om... je ding te doen," zegt een man van achter de deur. "Deze kast wordt ook nog voor andere dingen gebruikt, weet je." Dit laatste met een gelaten zucht; hij had al vaak horny teenagers op moeten breken, zo vaak dat hij ondertussen een spreuk geïnstalleerd heeft zodat hij gewaarschuwd is als er weer eens een koppel in zijn kast bezig is. Kan een conciërge dan geen rust krijgen?

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Assiah.
BerichtGeplaatst: do aug 16, 2012 14:07 

Afbeelding

Een shot van adrenaline en zelfgenoegzaamheid raast door Keegan heen als hij Blake's reactie ziet. Er waren geen woorden voor nodig om te lezen dat de ander positief reageerde op zijn handelingen. Zelf doet Keegan zijn uiterste best om zijn kreunen van extase binnen te houden, maar heeft moeite ze te onderdrukken. Blake was inderdaad goed, maar hij weigerde zoals al de anderen te zijn. Het bleef een spel, en hij moest winnen. Als Blake zijn zin zou krijgen en nogmaals bevestigd zou krijgen dat hij getalenteerd is op dit gebied, zou dat een gigantische deuk in Keegan zijn trots zijn.

"B- Blake..'' Keegan huivert als Blake hem gevangen neemt. Nog nooit had hij een tekort aan control zo vreselijk fijn gevonden. Zijn wangen branden als de ander grijnst. Zijn lichaam beeft van spanning als de warme hand zich naar beneden werkt, en net als Keegan zich compleet wilt overgeven-

Worden ze onderbroken. Binnen no-time wordt Blake's prachtige bovenlichaam weer ingewikkeld in nutteloos stof, en Keegan staat even geschokt stil. De man begint te praten en als reactie komt hij uit zijn trance. Snel trekt hij zijn shirt weer aan en durft de deur in de eerste instantie niet open te doen. Maar hoe langer we hier blijven, hoe meer aandacht we krijgen. Dus Keegan gooit de deur open, mompelt een "Sorry..'', en sleurt Blake mee naar buiten. Wat vreselijk beschaamtelijk. Dit was dramatisch.

_________________
T S U N A G A R I


 Profiel  

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: ma aug 20, 2012 21:47 

Afbeelding
Blake Sterling

Blake kan het niet helpen; hij schiet in de lach. Het is ook zo idioot. Betrapt worden door de conciërge... Hij trekt snel zijn button-down aan en begint een voor een de knoopjes vast te maken. Het valt hem op dat Keegan het niet zo laconiek opneemt, maar er nogal geschokt uitziet. Blake stopt met lachen, vooral wanneer Keegan hem awkwardly meetrekt.

"Tot ziens!" zegt Blake nog vrolijk tegen de conciërge, die vaag aan het mompelen is over 'de jeugd van tegenwoordig', voordat Keegan hem verder meesleurt. Een eindje verderop besluit Blake dat het genoeg is en hij zorgt ervoor dat ze tot stilstand komen. Hij grijpt Keegan bij zijn pols.

"Relax. Hij kan verder niets doen, okay?" zegt Blake op wat hij hoopt dat een kalmerende toon is. Al zou Keegan zich sowieso niet hoeven schamen, maar ja. Let's tackle one gay panic at a time. "Kom op, laten we gaan ontbijten. En misschien kunnen we daarna verdergaan waar we gebleven waren."

Hij glimlacht schalks en trekt Keegan dan aan zijn pols mee naar de ontbijtzaal, totdat hij realiseert dat Keegan waarschijnlijk wilt dat er een 'gepaste afstand' tussen hen is als ze binnenkomen, voor het geval er andere mensen zijn. Dus Blake laat Keegan los en steekt zijn handen in zijn zakken, voordat ze de zaal binnengaan.

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Assiah.
BerichtGeplaatst: di aug 21, 2012 12:24 

Afbeelding

Wat een idioot. Hij lacht. Hij lacht. Keegan kan Blake wel schieten als hij de conciërge ook nog eens gedag zegt. Zelf doet hij zijn uiterste best om zo onopvallend maar toch zo snel mogelijk zo ver mogelijk van de schoonmaakkast vandaan te komen. Want dit was gezichtsverlies en status was alles als je het ver wilde schoppen.

Keegan beweegt geagiteerd heen en weer en weet zich geen houding te geven als Blake zijn pols pakt en hem forceert stil te staan. Het liefst zou hij zich nu lostrekken, in bed gaan liggen en er niet meer uitkomen tot hij ervan overtuigd is dat niemand het zich ooit kan herinneren. En toch helpt het. Dat Blake hem stil houdt en de tijd neemt hem in ieder geval probeert het hysterische geklop in zijn borst te sussen.

"Maar, dat was zo..'' Kee sluit zijn ogen en ademt langzaam in- en uit. Geschrokken opent hij ze weer als Blake voorstelt na het ontbijt verder te gaan. Ondanks de schaamte betrapt hij zichzelf erop dat hij daar geen bezwaar tegen heeft. Keegan bloost. Zolang het maar op een andere plek is.

"We zien wel.'' mompelt hij binnensmonds.

Zonder tegenspraak laat hij zich naar de zaal leiden. Blake's hand verlaat zijn pols en Keegan bijt op zijn onderlip als hij doorkrijgt dat het een understatement is als hij zegt dat hij dat jammer vindt. Hij snapt echter wel waarom dit moet en hij probeert nog even snel zijn haar te fixen voordat de twee de zaal binnen stappen. Direct kijkt hij naar Marshall, maar kijkt weg voor de ander het door kan hebben. Zijn beste vriend had de vreselijke gewoonte om door hem heen te zien, wat er ook aan de hand was. En normaal zou dat misschien niet zo dramatisch zijn. Normaal zou dat misschien zelfs fijn zijn, maar hoe kon hij Marshall ooit vertellen over Blake en over waar hij mee bezig was, wat dat ook mocht zijn, als hij ervan overtuigd was dat Marshall het zou afkeuren? En niet zo'n beetje ook.. Keegan besluit om zijn best vriend te negeren en glimlacht schaapachtig naar de rest van de groep.

"Hey,'' groet hij ze. Kee merkt dat hij het ook lastig vindt om naar Asha te kijken. Het voelde een beetje als verraad, omdat ze een vriendin van hem was en Blake's ex. Eigenlijk moest het Blake zijn die zich zo zou voelen, niet? Maar hij wist niet veel over Blake. Hij wist veel van Blake; van zijn status op school en hoe iedereen hem ziet. Maar de echte Blake zat er ook ergens en hij was een stuk lastiger te doorgronden.

"We zijn er weer. Waar is Serena?''

_________________
T S U N A G A R I


 Profiel  

Citizen of the World

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: At ALL the parties.

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo aug 26, 2012 22:30 

Afbeelding
Asha

Asha volgt Cap geluidsloos richting de ontbijtzaal, terwijl ze haar hoofd leeg probeert te houden en de knoop in haar keel negeert. Daar merkt ze de groep dan ook meteen op; Hayden, Serena, Marshall en Angie. Ze vraagt zich af waar Keegan en Blake zijn? Waren ze weer ruzie aan het maken? Blijkbaar vraagt Cap zich dit ook af, want hij stelt de vraag dan ook direct. Asha wil het antwoord niet horen, want dan moest ze het vertellen. Helaas komen Blake en Keegan dan toch binnen vallen en Keegan draagt een blos op zijn wangen.

Asha raapt haar moed bij elkaar, laat Cap's hand los en loopt resoluut naar Blake toe. "We moeten praten," verlaat haar mond schor. Ze pakt Blake's rechter schouder vast en stuurt hem een eindje van de groep vandaan. En daar stond ze dan, sprakeloos. De moed die ze eerder had loopt als een ballon leeg. Ze beseft echter wel dat ze iets moet zeggen, dus na een korte stilte opent ze haar mond. "Waar waren jij en Keegan heen?" hoort ze zichzelf zeggen en besluit dat aanvulling nodig is. "Je moet hem met rust laten, het is duidelijk dat hij jouw gezelschap niet waardeert."

Dat ze tijd aan het rekken is, is duidelijk. Waarom moest ze nou precies dat zeggen? Het laatste wat ze wilde was dat Blake kwaad zou worden, want ze moest het zeggen. Ze moest het vertellen. Hoe hij hoogstwaarschijnlijk samen met haar een kind had verwekt. Zeg het! "Ik ben zwanger." Asha's mond is droog, haar handen trillen en haar ogen wateren. Ze staart langs Blake naar de muur, want ze kan hem niet aankijken.

_________________
And sometimes when the world stops floating in the sky,

the sky full of possibilities and desires,
it means a black tornado's come along
and washed us all in shades of
grey.


 Profiel  

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: zo aug 26, 2012 23:35 

Afbeelding
Blake Sterling

Blake werpt nog een laatste blik op Keegan voordat ze de zaal binnenstappen. Hij ziet er gespannen uit, en Blake geeft hem een snelle geruststellende glimlach. Dan loopt hij achter Keegan aan de zaal binnen, waar bijna de hele groep blijkt te staan. Inclusief Cap en Asha. Dus met privé bedoelden ze dat ik er niet bij mocht zijn. De rest van de groep is blijkbaar prima, denkt Blake, terwijl hij probeert zich niet gekwetst te voelen.

"Hey guys!" zegt Blake. Hij steekt nonchalant zijn handen in zijn zakken. "Zo, hebben jullie al gegeten? Is het voedsel hier een beetje eetbaar?" Hij wil nog meer zeggen, praten over koetjes en kalfjes en meer van dat soort onzin, zolang hij maar normaal overkomt... maar Asha laat Caps hand los - en nu pas heeft Blake door dat ze Caps hand vasthield en dammit, dat doet meer zeer dan hij wilt - en komt plotseling op hem af.

"Uhm- okay," zegt Blake, hoewel hij niet echt veel keuze heeft; ze trekt hem al mee, een stuk van de groep vandaan. Blake begint zich nu zeer verontrust te voelen, al probeert hij om dat niet te tonen. Met een frons kijkt hij Asha aan, wachtend tot ze wat zegt.

...En dan vraagt ze over Keegan. Huh? Nu waardeert hij mijn gezelschap zeker wel, denkt Blake, maar hij zegt niets daarover. "We waren gewoon aan het rondkijken op de boot." Ze hebben in ieder geval die bezemkast uitgebreid bekeken. "We hebben wat gepraat" - soort van - "en we hebben een wapenstilstand gesloten."

Hij aarzelt. Asha ziet eruit alsof ze zo ineen kan storten en het is duidelijk dat het haar niet gaat om Keegan en Blake, dat dat alleen afleiding is. Maar waar gaat het dan wel over? Hun relatie is over, er valt verder niets meer over te zeggen, wat kan Asha verder nog willen bespreken? Blake heeft geen idee. Hij blijft haar aankijken, afwachtend totdat ze de spanning breekt, zich steeds ongeruster en ongeruster makend-

"Ik ben zwanger."

Ze is zwanger? Blake's mond voelt plotseling kurkdroog aan. Hij slikt. Zijn handen, die nog steeds in zijn zakken zaten, ballen zich tot vuisten. Blake voelt zich plotseling onvast, alsof de grond onder zijn voeten verschoven is zonder dat hij het zich eerder gerealiseerd had. Het is- ze is zwanger? Het zinkt niet echt in, en Blake schudt zijn hoofd, verward, totdat hij uiteindelijk Asha aan probeert te kijken. Zij kijkt echter resoluut langs hem heen, naar de muur achter hem. Ze is zwanger. Asha is zwanger. Het moet wel de waarheid zijn. Asha zou over zoiets nooit liegen. Ze zou het sowieso zeker moeten weten voordat ze het Blake zou vertellen; geen enkel meisje zou afhankelijk willen zijn van Blake. Vooral Asha niet. Niet na wat hij haar geflikt heeft.

Nerveus haalt hij zijn handen uit zijn zakken, veegt ze af aan zijn broek. "Is het- is het van mij?" vraagt Blake. Dan schudt hij zijn hoofd weer. "Nee, sorry, natuurlijk is van het mij. Dat had ik niet moeten zeggen." Hij haalt zijn hand door zijn haren, negerend dat zijn hand trilt. Natuurlijk is het van hem. Asha zou niet zomaar in het rond slapen. Blake onderdrukt de neiging om te vloeken. Na een korte stilte kijkt hij weer naar Asha. "Ben je- ben je in orde? Heb je een dokter nodig?" Blake heeft eigenlijk geen idee wat zwangere vrouwen allemaal nodig hebben. Hij heeft geen idee wat hij nu moet doen, of hoe hij Asha kan helpen. Hij voelt zich eigenlijk volkomen nutteloos.

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo aug 26, 2012 23:45 

Afbeelding
    Clark "Cap" Bryans

Blake en Keegan komen gauw genoeg de zaal binnenwandelen. Keegan vraagt meteen naar Serena en Blake vraagt naar het voedsel en Cap wordt steeds nerveuzer omdat hij Asha's hand nog vasthoudt. Maar Asha laat zijn hand snel los om Blake mee te sleuren en de twee verdwijnen om de hoek. Cap bijt op zijn lip. Is ze het hem nu aan het vertellen? En hoeveel van de waarheid vertelt ze hem precies? Hij fiedelt met zijn shirt en tuurt rond. Zijn mond voelt droog aan. Hij heeft helemaal zin om te eten. Hij heeft nergens zin in.

Maar om hier als een standbeeld te staan... Dat zou verdacht zijn. Of in ieder geval vreemd. En Cap ziet het een béétje als zijn verantwoordelijkheid om te zorgen dat iedereen een goede tijd heeft tijdens deze roadtrip. Het is immers zijn bus waarmee ze rondrijden. Hij draagt per definitie een deel van de verantwoordelijkheid. Cap's hart gaat flink tekeer, maar desondanks schuifelt hij naar Keegan toe. "Hey Kee," begroet hij hem. "Hebben jullie, uh, de boot verkend? Nog leuke plekjes gevonden?" Zijn stem klinkt hoger dan normaal, toch? En heeft Keegan gemerkt dat Cap twee keer achter elkaar zijn handen door zijn haar heeft gehaald?

_________________

    you think i’ll be the dark sky so you can be the star? i’ll swallow you whole.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Assiah.
BerichtGeplaatst: ma aug 27, 2012 21:04 

Afbeelding

Gespannen kijkt Keegan toe hoe Blake met Asha verdwijnt. Het valt hem op hoe miserabel ze eruit ziet, maar hij zoekt er verder niet zo veel achter. Misschien dat hij later met haar kan gaan praten. Of misschien heeft ze het door? Zijn gezicht wordt bleek. Ondertussen schuifelt Cap zijn richting op, maar hij heeft het niet door totdat de ander tegen hem begint te praten. Geschrokken veert Keegan's hoofd omhoog. Hij zat te veel in zichzelf om Cap's out-of-character gedrag op te merken. Paranoïde kijkt hij de ander aan. "Leuke plekjes"? Hebben Asha en Cap ze gevolgd?

"Uh- niet echt. Er was..'' Wat was er? Een bezem? Schoonmaakmiddelen? "Restaurant.. We zijn even het dek op geweest, maar voor de rest was er niet zo veel boeiend..'' Keegan faked een lach. "Hebben jij en Asha nog wat leuks gedaan?''

Dit was stom, ongemakkelijk, vervelend, onaangenaam. "Als iedereen hier is, zit Serena waarschijnlijk alleen.'' merkt hij op. "Ik ga haar gezelschap houden. Willen jullie mee, of blijven jullie hier?'' Al voor hij uitgesproken is maakt hij aanstalten om te vertrekken.

Wat is Blake aan het doen? Wat bespreken ze? Verdomme.

_________________
T S U N A G A R I


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma aug 27, 2012 22:06 

Afbeelding
    Clark "Cap" Bryans

Cap knikt bij het horen van Keegan's woorden. Omdat er zoveel gaande is in Cap's hoofd, focust hij zich expres meer op Keegan in de hoop zijn eigen zorgen te kunnen vergeten. (Niet dat dat eraan zit te komen, Cap kan nooit iets vergeten, dat is zijn probleem). En Kee? Nou, Kee ziet er gespannen uit. Zijn lach ziet er niet natuurlijk uit en hij mompelt iets over Serena voordat hij aanstalten maakt om weg te stappen.

Cap's handen sluiten zich om Keegan's pols en hij trekt hem een beetje terug. "Hey, Kee?" Cap stapt dichterbij en fronst. "Gaat het een beetje? Je lijkt niet echt... jezelf. Is er iets gebeurd met Blake?" De twee zaten eerder al te ruziën - wellicht is dat geëscaleerd op de één of andere manier? Cap is nog altijd achterdochtig over de Blake/Kee zoen van eerder. Misschien is Keegan in conflict met zichzelf?

Met een bezorgde blik tuurt Cap in Kee's ogen.

_________________

    you think i’ll be the dark sky so you can be the star? i’ll swallow you whole.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Assiah.
BerichtGeplaatst: di aug 28, 2012 11:59 

Afbeelding

Keegan heeft de neiging zijn hand militant terug te trekken als Cap zijn vingers zich om zijn pols sluiten. Zijn hart bonkt als een gek in zijn borst en het liefst wilt hij nu gewoon weg. Terug naar huis, terug naar zijn ouders. Niet dat het daar nou zo geweldig is. Maar daar wist hij enigzins hoe hij met de situatie om moest gaan. Thuis was het ook stressvol om maar het minst te zeggen, maar in ieder geval maakte hij minder problemen en was niet iedereen zo confronterend.

"Nee, het gaat prima.'' zegt hij snel, kortaf. Laat me los, laat me met rust.

Keegan ontwijkt Cap zijn blik en wringt zich subtiel uit de grip. "Er is niets gebeurd.'' Behalve dat ze op weg waren naar een zijn eerste gemeenschap voordat ze onderbroken werden. "Ik ga naar Serena.''

...

De wind speelt met de donkere haren terwijl Keegan over de reling hangt en naar lucht hapt. Huilen heeft geen zin, en zijn ogen zijn droog. Paniek raast door hem heen, maakt hem misselijk. Hou op, hou op. Hartkloppingen, zoals gewoonlijk als hij onder stres staat. Gepijnigd grijpt hij naar zijn borst, hyperventilerend. Sh*t! SH*T! Kalmeer!

...

Plusminus een kwartier later loopt hij het restaurant in. Zijn ogen vallen op Serena. Keegan voelt zich krachteloos. Zijn lichaam is nog beverig. Vermoeid gaat hij naast haar zitten en vergeet zelfs de normale 'May I?'

"Koffie?'' observeert hij, duidelijk nog van slag af. "Goed zo. Dat is eens iets anders dan al dat alcohol..'' Keegan glimlacht zwakjes. Verslagen staart hij naar de zwarte vloeistof, te afwezig om op te merken dat het gesprek zich zo niet voortzet.

_________________
T S U N A G A R I


 Profiel  

Volleerd Tovenaar



Offline
BerichtGeplaatst: wo aug 29, 2012 13:16 

Afbeelding

Serena zit een behoorlijke tijd alleen. Eigenlijk weet ze niet wat ze hier doet, maar ze weet net zo min waar ze anders heen moet. Haar kopje met koffie is inmiddels halfleeg en naar haar smaak te koud om nu nog op te drinken.

Dan komt Keegan bij haar zitten.

Meteen schiet het beeld van Keegan en Blake door Serena's hoofd; Keegan die Blake's shirt pakt. Keegan die Blake zoent. Hun lippen die elkaar raken in een vlaag van hartstocht. Serena kijkt Keegan aan. Haar blik schiet ogenblikkelijk naar zijn lippen en dan wendt ze zich af. Blake had aan die lippen gehangen. Blake had ze vervuild...

,,Er was geen alcohol,'' prevelt Serena. Keegan leek onrustig. Alsof er iets gebeurd was dat hem ontzet had. Was het de zoen van eerder? Had Blake hem dan toch afgewezen? Was het dan toch allemaal maar een spelletje waarin Keegan nu verloren had? ,,Wat is er met je?'' vraagt Serena dan - maar niet bepaald bezorgd. Ze fronst lichtjes. ,,Iets met Blake zeker?'' gaat ze verder, op aftastende wijze, zodat het niet overkomt alsof Serena meer wist.

_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator,
carefully monitoring those characters who might foil his design,
run away with his themes,
step out of their own atmosphere,
and make their way
in the void between the stars.
’’


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo aug 29, 2012 22:15 

Afbeelding
    Clark "Cap" Bryans


Vandaag lijkt voor niemand goed te gaan... Want Keegan trekt zijn arm weg en zegt dat het prima gaat, al is dat duidelijk niet het geval. Voordat Cap weet wat er aan de hand is, is Keegan alweer verdwenen. Huh. Voor een moment staat Cap daar maar gewoon, naar de plek te kijken waar Kee zojuist is verdwenen, en hij probeert uit te vogelen wat er aan de hand was. Nou ja. Het zal wel? Cap zucht en draait zich om. Hij heeft eerlijk gezegd geen tijd om rond te lopen in Keegan's hoofd, zeker niet als Kee dat niet eens wilt. Cap heeft genoeg dingen om zich zorgen over te maken.

Zoals Blake. Zoals Asha.

Cap bijt op zijn nagels terwijl hij zenuwachtig naar de hoek kijkt waarachter Asha en Blake zijn verdwenen. Ze moet het hem ongetwijfeld al verteld hebben. Hoe zou hij reageren? Waarschijnlijk zou hij freaked out zijn, maar hij zou er relatief goed op reageren. Blake's a good guy, al denken velen van niet.

(A good guy wouldn't have hurt her in the first place.)

Cap begraaft zijn gezicht in zijn handen, probeert dat soort gedachten uit te bannen. Het is allemaal Cap's eigen schuld (dit, dat hij zich zo voelt, dat hij Blake zal breken want welke beste vriend doet wat Cap deed?) en elk excuus dat hij maakt om Blake de schuld te geven, is fout. Het is niet Blake's schuld, maar Cap's. En als Asha zwanger blijkt te zijn; als Cap de biologische vader blijkt te zijn, dan is dat ook zijn schuld.

En nu zijn Keegan en zijn boy-problems weg en kan Cap zich daarmee niet afleiden. Mooi is dat. Nu moet hij hier wachten totdat Blake en Asha terugkeren.

_________________

    you think i’ll be the dark sky so you can be the star? i’ll swallow you whole.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Assiah.
BerichtGeplaatst: za sep 01, 2012 20:30 

Afbeelding

Keegan's gezicht betrekt even als blijkt dat Serena alleen maar aan de koffie zit omdat ze geen alcohol verkochten. Het doet hem echter minder dan gewoonlijk. Normaal zou hij er nog wat van zeggen en misschien zelfs een preek geven, maar hij heeft er eerlijk gezegd de energie niet voor. Zwaarmoedig staart hij voor zich uit. Life sucks.

Kee kijkt op als Serena vraagt wat er met hem is. Zodra ze de naam 'Blake' laat vallen slaat zijn hart enkele slagen over. Was het dan zo duidelijk wat er gaande was? Waren Cap en Asha hen gevolgd en hadden ze het er met de hele groep over gehad dat ze de twee uit de bezemkast zagen vallen? Het zweet breekt hem los.

"Ik ben gewoon moe,'' liegt hij dan maar. Stel ze wisten helemaal niets? Dan zou het helemaal stom zijn om zichzelf te verraden. Toch blijft hij met een naar gevoel zitten. Dit was Serena, niet Marshall. Ze zou hem vast niet veroordelen, toch? En misschien was het goed om eens iemand in vertrouwen te nemen. Enigzins.

"Oké, het is wel Blake,'' zucht hij dan. "Het spelletje van voorheen is een beetje uit de hand gelopen. Sindsdien is er tussen ons telkens een beetje een.. machtsstrijd of zoiets.'' Hoe leg je dit het best uit zonder wat verdacht veel op voorspel lijkt te vermelden? Keegan voelt nogmaals een blos opkomen bij de gedachte, maar hij irriteert zich eraan. Drama om niets.

"En zoals je weet haat ik van verliezen, dus weiger ik hem te laten winnen, maar er komt zo veel drama van.'' Lust. Gevoelens. Verwarring. Maar dat zou hij niet zeggen. Hij zou sowieso niet zeggen op wat voor manier, maar.. hij praatte in ieder geval. Soort van.

_________________
T S U N A G A R I


 Profiel  

Citizen of the World

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: At ALL the parties.

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo sep 02, 2012 4:13 

Afbeelding
Asha

Het lijkt eventjes te duren voordat Blake antwoord geeft en voor een moment denkt Asha dat hij óf in woede gaat uitbarsten, óf weg gaat rennen, maar in plaats daarvan, lijkt hij enkel verward en overdondert te zijn. Zijn eerste vraag is 'is het van mij?' en Asha's hart slaat een slag over. Moet ze het hem vertellen? Dat kon ze Cap niet zomaar aan doen, toch? Of deed dat er in deze situatie niet meer toe? Ze weet het niet. Alles is zo f*cked up. Voordat ze echter een besluit kan nemen, trekt Blake zijn vraag terug.

Het is een tijdje stil, terwijl Asha nog altijd naar de muur staart. Er hangen fotos van voorgaande passagiers die er blij uitzien en ze beseft hoe ongepast dat wel niet is in voor dit moment. Uiteindelijk wordt de stilte verbroken door Blake. Hij vraagt of ze in orde is en of ze een dokter nodig heeft. Ze verplaatst haar blik abrupt naar hem. Die vraag had ze op de een of andere manier niet aan zien komen. Ze verwachte eerder een vraag over de mogelijkheid om er onder uit te komen. Misschien was hij in shock? Ze was zeker dat hij niks met de zwangerschap te maken zou willen hebben.

Ze opent haar mond en sluit deze weer, onzeker over haar antwoord. Ze weet niet echt wat ze hoort te doen."Misschien?" besluit ze te zeggen. "Ik weet niet- Wat is normaal- Misschien?" Ze is overduidelijk in de war en begint een beetje duizelig te worden. Asha kijkt om zich heen en ziet een stoel rechts van haar. Ze schuift deze in haar richting en gaat er op zitten, terwijl haar ogen de vloer vinden. "Je hoeft me niet te helpen," zegt ze zacht, alhoewel het ontzettend pijn doet. Toch vindt ze het noodzakelijk. Beter dat ze nu weet dat Blake haar weer zal laten stikken, dan later.

_________________
And sometimes when the world stops floating in the sky,

the sky full of possibilities and desires,
it means a black tornado's come along
and washed us all in shades of
grey.


 Profiel  

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: zo sep 02, 2012 22:37 

Afbeelding
Blake Sterling

Blake probeert de paniek die bij hem op begint te komen te onderdrukken. Asha antwoordt niet meteen op zijn vraag, maar opent en sluit haar mond onzeker. In de stilte - kort, maar het lijkt zich oneindig ver uit te strekken - die op zijn vraag volgt ziet Blake zijn toekomst zo in duigen vallen, al zijn zorgvuldig uitgedachte plannen voor niets. Want in zijn hele stappenplan van vijftig pagina's had hij geen enkele keer de mogelijkheid overwogen dat hij een meisje zwanger zou maken. En de meeste supermodellen beginnen hun carrière niet met een kind op hun achttiende. Verdomme, zelfs hij alles naar plan uit zou kunnen voeren zou hij de eerste paar jaar sowieso geen stabiel inkomen hebben. Dat is niet goed genoeg voor het onderhouden van een vrouw en een kind.

Dus Blake's modelcarrière is al zo goed als over.

Maar daar kan hij nu verder niet over nadenken, want Asha begint met praten, en hij moet zijn zorgen over de toekomst opzij zetten voor het hier en nu. "Uhm- ik heb geen idee wat normaal is," moet Blake toegeven. Maar naar de dokter gaan kan geen kwaad, toch? "Maar het lijkt me het beste als we in Nederland toch een dokter-" Hij ziet Asha een beetje schommelen en wilt toeschieten om haar te helpen, maar ze zoekt al een stoel op en gaat daar zitten.

Blake aarzelt even alvorens hij op de stoel naast haar gaat zitten. Het merendeel van zijn normale zelfvertrouwen is weg; hij weet niet echt wat hij moet zeggen of doen. Maar zodra Asha zegt dat hij haar niet hoeft te helpen, wordt voor hem één ding wel duidelijk: hij moet haar wel helpen. Hij moet deze verantwoordelijkheid nemen, hij is het wel aan Asha verschuldigd.

Ongewoon teder voor zijn doen buigt Blake zich naar Asha toe en tilt voorzichtig haar kin met zijn hand op zodat ze niet meer naar de grond kijkt, maar naar hem. "Natuurlijk wel," zegt hij zacht. "Ik ben- ik ben de vader van je kind, als je ervoor kiest om het te houden." Blake vindt dat hij het recht niet heeft om te bepalen wat Asha gaat doen met de zwangerschap - of ze het wil houden of een abortus wilt of wat dan ook, de laatste beslissing ligt bij haar. "Ik weet dat ik in het verleden nou niet bepaald de meest betrouwbare persoon ben geweest, en dat ik je pijn heb gedaan. Maar dit... dit is iets heel anders." Dit gaat om een heel nieuw leven. "Ik heb geen idee wat je wilt gaat doen met de zwangerschap, of je het wilt houden of... nou ja. Maar ik beloof dat wat je ook kiest, ik er voor je zal zijn, goed? En als je er voor kiest om het te houden" - en hier moet Blake even pijnlijk slikken, want dit drijft de laatste nagel in de doodskist van zijn toekomstplannen - "dan beloof ik dat ik mijn uiterste best zal doen om voor jou en het kind te zorgen."

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 327 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 5 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme