Noah TaylorNogal afwezig staart Noah wat voor zich uit. Onder de indruk van wat er zojuist enkele minuten geleden was gebeurd en nog wat wazig door de alcohol.
"Ja, laten we gaan slapen" mompelt hij dan ook instemmend als hij zijn broer hoort. Niet in staat om hem te troosten of op zijn gemak te stellen. Zelfs niet in staat om hem te pesten doormiddel van Rose. Hij kijkt even slaperig zijn vader na die boos is, maar waarvan Noah de reden gemist heeft. Zijn blik gaat even naar Samantha en Dominic. Samantha had er iets mee te maken. Maar het feit dat ze close is met Dominic zegt Noah genoeg. Zijn vader heeft hoe dan ook gelijk. Met Dominic omgaan is sowieso niet ladylike en het is DOMINIC.
Bij het passeren van Jarrod geeft hij hem een vriendschappelijk klopje op de schouder. Jarrod deed hem soms aan Perci denken. Hij stopt even met lopen en kijkt achterom, Daisy stond bij Perci. Nogal onhandig loopt hij even achteruit en plant hij vervolgens een kus op haar mond om iets te murmelen over het feit dat hij wil slapen.
[....] De volgende dag (ik skip het saaie we reizen terug naar de haven gedeelte)
Net voor de hitte arriveren ze op de boot bij de haven. Noah heeft vanaf het moment dat ze vertrokken zijn een diepe denkrimpel op zijn voorhoofd staan welke te wijten is aan een lichte kater die versterkt wordt door de zon. Hij is dan ook blij als hij weer op de boot is en besluit Daisy maar eens niet te verwaarlozen, zijn neus steekt hij daarbij even extra eigenwijs de lucht in als hij Samantha passeert. Hij begroet Daisy met een kus op haar kaaklijn en gaat achter haar staan om zijn armen om haar middel heen te slaan.
"Mmm je zit weer onder het zand, ik haat dit klimaat" murmelt hij terwijl hij wat van haar haren aan de kant duwt. Hij drukt een kus op haar oor en glimlacht
"Een warm bad zou je goed doen" fluistert hij zachtjes wetend dat zijn vader hem een oorvijg zou geven.
"Ik kan een kamermeisje vragen om het bad vol te laten lopen" gaat hij liefjes verder hoewel zijn aandacht nu naar iets anders verplaatst. Rose die hij vanuit zijn ooghoeken ziet passeren lijkt heel even meer zijn aandacht vast te houden dan Daisy zelf. Wat afwezig streelt hij over de palm van haar hand.