[RPG] Fantasy

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric kijkt met opgetrokken wenkbrauw naar Luc, maar glimlacht dan wrang als hij de zelfverzekerde houding van de man bekijkt. Natuurlijk wist Luc dat hij de nacht in de herberg niet in zijn eigen bed had gelegen. En waarschijnlijk wist hij, of had in ieder geval een groot vermoeden, bij wie wel.

"Niet echt eigenlijk, nee." Zegt Eric en hij schudt zijn hoofd.

Hij kijkt Luc nog even inschattend aan, maar haalt dan zijn schouders op. De Furie hem zelfs bedreigd als hij iets zou vertellen, maar dat was niet wat hem tegenhield er een woord over te reppen. Dat was zijn eigen ego die nog nooit zo beschaamd is geweest als die ochend toen hij het bed uit werd getrapt.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa komt met een vermoeid gezicht haar tent uit. Ze had slecht geslapen en moest haar best doen om zichzelf uit bed te slepen. Ze had nogal liggen piekeren over gisteravond, ze kon het toch maar moeilijk van zich af zetten.

Ze begint met haar wand haar spulletjes op te ruimen. Verderop ziet ze Eric en Luc staan. Ze glimlacht (welenswaar een beetje vermoeid) naar hen en gaat dan verder met opruimen.

Niinza · Professor

Brody Felton

Brody wordt ook wakker. Hij heeft de afgelopen nacht best goed geslapen. Hij kijkt even om zich heen en orií«nteert zich. Oh ja, hij ligt in een tent. Hij hoort buiten al wat gepraat en dergelijke en heeft nog geen zin om zich naar buiten te begeven. Hij komt tenslotte toch overeind en gaat de tent uit. Hij grijpt nog even een shirt mee, die hij over zijn hoofd trekt. Even haalt hij een hand door zijn haren.

Hij kijkt naar het groepje dames die bij elkaar zitten en die niet in het beste humeur lijken te zijn. Eric en Luc zijn ook in de buurt. Brody kijkt even naar Jessa, die aan het opruimen is. Hij glimlacht haar toe.
"Goedemorgen."
Hij pakt zijn wand uit zijn tent en doet die nonchalant in zijn broekzak. Nu kijkt hij ook even naar de anderen, die hij toeknikt.
"Jullie ook goedemorgen natuurlijk. Wat zijn de plannen?"

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine staat zich net te wassen als ze iets hoort. Ze kijkt op en ziet dat het Neil is.
Hij ziet haar niet maar ze is niet van plan om haar beekje te delen met een man terwijl zij half naakt is. En dat zal hij merken ook.

'Neil!' gilt Yvaine verontwaardigd. Dan worden haar ogen groot want pas dan realiseert ze zich dat ze half naakt is. Ze rent terug naar haar kleren maar daarbij struikelt ze en komt ze hard op de grond terecht. De tranen springen in haar ogen.

Tengaar · Schoolhoofd

Het antwoord dat Eric geeft was luid en duidelijk en Luc besluit er maar verder geen aandacht aan te besteden. Hij staart nog even in het niets en ziet uiteindelijk dat Jessa naar hen glimlacht. Met goede bedoelingen glimlacht hij flauwtjes terug.

"Ik hoor het wel als er meer schot in zit" zegt hij uiteindelijk met een knikje naar Eric en loopt vervolgens naar Jessa.

"We zullen zo gaan vertrekken" zegt Luc als hij eenmaal naast haar staat. "Dus ik weet niet hoeveel je nog moet voorbereiden, maar als je hulp nodig hebt laat het mij weten." Kort is er een stilte en Luc besluit vlak bij haar tegen een boom aan te gaan zitten.

"Oh en goedemorgen" groet hij haar alsnog met een grote glimlach.

Michelle · Volleerd Tovenaar

Met een geamuseerde glimlach wacht Medea rustig tot zowel She-dwarf als Isra (daar moest ze trouwens nog een bijnaam voor verzinnen, want Redhead was zo voorspelbaar) uitgeraasd waren en knikt dan semi-serieus. Ze had niet veel beter verwacht en het was ergens nog wel komisch ook.

Met een knipoog naar She-dwarf staat ze weer op. "Dat is geen nee."
Voordat ze wegloopt, draait ze zich nog even naar Isra. "Ik ben meer een hondenmens, maar ik zal het maar opvatten als een compliment, coming from you. Zullen we dan maar gaan, dames?"

Met een lach op haar gezicht loopt ze weg van de twee verschrikkingen en met een overdreven zucht gaat ze bij het andere groepje staan, tas netjes om haar schouder, klaar om te vertrekken. "Was jullie begin van de ochtend net zo spannend als de mijne?" vraagt ze met een grijns.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh trekt arrogant haar wenkbrauw even op als ze Medea hoort. Serieus, ze kan haar niet uitstaan. En waarom doet de rest er zo lang over om klaar te staan...?

[...]

En uiteindelijk is de groep toch beland bij de ingang van de grotten. Ze hadden gewacht totdat iedereen klaar was en terug was. Caleigh vind dat het allemaal veels te lang heeft geduurd. Maar ze zijn er nu eindelijk. Ze heeft geen idee hoe het zal verlopen in de grotten en of ze wat zullen vinden. De groep had eerder afgesproken dat ze samen naar binnen zouden gaan en niet als losse projectielen rond zouden lopen. Caleigh is het eens met de beslissing, ondanks dat ze niet iedereen mag.

Maar Caleigh zou Caleigh niet zijn als ze achteraan zou lopen en ook nu loopt ze vooraan de groep. Ze gaan een paar bochten om, kiezen een richting bij een tweesplitsing en komen uiteindelijk in een enorme ruimte terecht. De muren zijn enorm hoog en er valt vanaf boven licht naar binnen. Caleigh kijkt rond om tot de ontdekking te komen dat in de hoge muren overal open plekken zitten. Ze kijkt wat beter en ergens lijkt het alsof het kleine huisjes in de muren zijn.

"Lijken dat... huisjes?" vraagt ze dan.

OOC:: Oke, in de grotten [A] Ze zijn in een enorme ruimte met hogen muren en nouja, er zitten huisjes in de muren, maar ze moeten wel omhoog om er te komen o.o
En owja, het is verlaten. Dus ze vinden zelfs geen muis :')

Tengaar · Schoolhoofd

Luc loopt niet ver achter Caleigh door de grot. Hij is wel klaar voor wat avontuur. Na de de twee splitsing en de discussie die eruit gekomen is het echter meer slenteren geworden. Wanneer de groep aankomt in een grote open ruimte draait zijn humeur gelukkig weer om. Met grote verbazing en enthousiasme kijkt hij de ruimte rond. Hij is al op veel plekken in de wereld geweest, maar de grotten van Chevney heeft hij nog nooit goed onderzocht.

"Naar boven maar?" vraagt hij wijzend naar één van de huisjes

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Wanneer ze eindelijk bij de grotten zijn gearriveerd laat Isra met tegenzin Vaskur achter bij de ingang. Ze hoeft hem niet vast te binden aan een boom, want hij loopt toch niet weg, maar voor de zekerheid legt ze een touw om de dichtstbijzijnde stam. Voor haar eigen gemoedsrust. Ze geeft het dier een aai over zijn lange manen en loopt vervolgens achter Caleigh aan de grotten binnen.

Isra heeft zich nooit zo op haar gemak gevoeld in grotten. Sterker nog - wanneer ze de uitgestrekte lucht niet boven zich kan zien, voelt ze zich opgesloten. Claustrofobie zat in de familie, was haar altijd verteld. Ook al zijn deze grotten gigantisch en is er zelfs buitenlicht te zien, nog altijd is Isra liever buiten dan hier.

Wanneer Caleigh dan wijst op de huisjes die in de hoge muren zitten trekt Isra een wenkbrauw op.

'Welke idioot wil daar nou wonen?' mompelt ze. Ze mag dan geen last hebben van hoogtevrees (dat ze claustrofobie heeft is wat haar betreft al handicap zat), ze kan zich niet voorstellen dat ze hier ooit zelf zou wonen.

Ze loopt wat rond door de gigantische ruimte en blijft naar boven kijken, naar het buitenlicht dat te zien is.

Als Luc voorstelt om naar boven te gaan, snuift ze even.

'En dan? Het krioelt nou niet bepaald van het leven. Sterker nog, ik denk dat het hier volledig uitgestorven is. Misschien zijn de vorige bewoners eindelijk verstandig geworden.' Ze kijkt naar de huisjes in de muur. 'Maar er is een makkelijkere manier dan omhoog klimmen om erachter te komen of we hier met achtergebleven bewoners te maken hebben.' Ze haalt diep adem. 'JOOOOOEEEEHOOOOEEEE!' schreeuwt ze dan, met haar handen om haar mond.

Haar schreeuw echoot een tijdje rond in de grot, maar dan wordt het doodstil. Isra zet haar handen in haar zij.

'Niks,' zegt ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'Wat een verrassing.'

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Hoe ze het enigzins binnen een schappelijke tijd voor elkaar hebben gekregen om als groep in de grotten uit te komen, is Eric eigenlijk een raadsel. Maar hij is opgelucht dat ze er zijn. Nu hij hier, natuurlijk achteraan, loopt, heeft hij eindelijk voor het eerst in lange tijd het gevoel dat de reis de goede kant op aan het gaan is.
Eric vertraagt zijn pas als hij de grote ruimte instapt en blijft stilstaan als hij zijn blik over de enorme muren heen laat glijden. Zijn ogen vernauwen zich iets op de open plekken in de muur en vooraan hoort hij Furie zich hetzelfde als hij maar dan hardop afvragen. Eric schudt zijn hoofd, loopt dan door en gaat naast Luc staan. Hij knikt, maar kan geen antwoordt geven. Isra is hem voor en begint als een soort doorgedraaide helleveeg te schreeuwen. Eric bekijkt haar actie met opgetrokken wenkbrauw. Dat ze met de conclusie komt dat er niks is, verbaasd hem niets, maar hij is ergens wel verbaasd dat dit voor haar genoeg speurwerk is. Juist als hij hier eigenlijk een bijdehante opmerking op wilt maken, valt zijn blik op iets een stuk acher Isra. Eric glimlacht licht en richt zich weer tot Luc.

"Goed, gelukkig hebben we dit nu gehad. Naar boven lijkt me dan inderdaad."

Hij stapt voorbij Isra en Furie, welke hij tot nu toe bewust niet had opgemerkt. Bij de muur reikt hij zijn hand omhoog en pakt een touw, wat hij zojuist had gezien. Eric glimlacht naar Luc als hij er een flinke ruk aan geeft en het touw niet breekt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt even inschattend naar Luc als die voorstelt om naar boven te gaan, maar voordat ze kan reageren begint Isra al. Ergens is ze wat verrast door de reactie van Isra, want Caleigh wilt wel naar boven toe. Ze heeft eindelijk het idee dat ze iets bereiken of ergens mee bezig zijn.

"Ik denk dat naar boven toe een goede optie is," zegt ze als Eric haar en Isra voorbij loopt.

Wauw, ze is het eens met twee groepsleden van het andere geslacht. Dat komt ook niet vaak voor. Ze kijkt even om en ziet Eric bij een touw staan, wat nog enkele centimeters boven hem hangt. Ow geweldig, ze heeft waarschijnlijk ook nog een opstapje nodig voor dat touw.

"Dus, wie wil de eer hebben om als eerste omhoog te klimmen en te testen hoe sterk dat touw is?" vraagt ze dan.

Het liefst wilt ze zelf als eerste omhoog, maar ze is veels te koppig om toe te geven dat ze een opstapje nodig hebt, want springen staat haar niet aan en ze weet niet zeker of ze het redt.

Michelle · Volleerd Tovenaar

Stiekem was ze degene die had voorgesteld naar de grotten te reizen achteraf wel dankbaar. Wie was het ook weer? Ach, het deed er ook niet echt toe. De adrenaline gierde door haar lichaam en met een bonzend hart keek ze de donkere ruimte rond. Geweldig, dat gevoel. Hoge muren en vreemde woningachtige inhammen waar ooit mensen gewoond moeten hebben. Nu niet meer.

Ze keek met grote ogen naar het voorste deel van de groep toen Isra opeens haar stem door de grot liet galmen. Ze stuurt een furieuze blik naar haar rug.
"Stomme koe!" siste ze haar toe. "Ben je helemaal gek geworden?! Deze plek is niet voor niets verlaten! Vind je het nou echt zo geweldig om je uit te sloven met die vuisten van je dat je het gevaar naar ons toe wil roepen?"

Rood van woede liep ze met grote passen achter Eric aan en pakte, She-dwarf negerend, het touw vast. "Sorry," mompelde ze stilletjes naar hem als ze hem opzij duwt, "maar ik moet even iets anders om handen hebben dan haar nek." Dat ze zich helemaal uit moest strekken om bij het oude touw te kunnen, was een bijkomstigheid.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc rolt met zijn ogen als Isra bezig met haar geraas. Kort haalt hij schouders op als hij Eric aankijkt. Hij heeft nog geen negatieve gevoelens voor Isra ontwikkeld zoals enkele van de groep dat wel hadden gedaan. Hij kan haar pit wel waarderen, maar op dit moment lijkt ze meer lomp. Terwijl hij haar eerder sluw, intelligent en tactisch had ingeschat. Dus waarom dacht Isra dat hij opzoek was naar mensen? Zelf schatte Isra Luc blijkbaar niet zo hoog in, dat stelt hem eigenlijk teleur. Hij zucht zachtjes bij de teleurstellende gedachte.

Luc zijn ogen volgen Eric als hij voorbij de groep loopt. Hij schijnt iets gevonden te hebben want hij draait zich naar hem toe en glimlacht. Luc loopt naar hem toe en nu hij dichterbij is ziet hij dat hij een touw in zijn handen heeft. Een grijs verschijnt op zijn gezicht, het liefste had hij als eerste naar boven geklommen, maar Medea is hem duidelijk voor. Ook zij is het ook duidelijk niet eens met de reactie van Isra maar moet het blijkbaar op een andere manier uiten dat hij. Aan de andere wist Luc dat hij het type is dat dat soort gevoelens, de gevoelens van woede, liever voor zichzelf hield.

Luc grinnikt als hij ziet hoeveel moeite de jonge dame moet doen om bij het touw te komen. Ze wilt dus echt als eerste naar boven. Hij besluit haar maar te helpen en gaat met zijn rug tegen de wand staan om steun te zoeken. Vervolgens vormt hij zijn handen een steun om haar in het touw te helpen.

"Ga je gang" zegt hij met een wat uitdagende ondertoon.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Wanneer de rest van de groep blijkbaar erg vóór het idee is om naar boven te klimmen door middel van een touw dat daar - hoe handig! - toevallig naar beneden hangt, en Medea haar in een hissy fit uitmaakt voor stomme koe, gooit Isra gefrustreerd haar handen in de lucht.

'Ik kan me voorstellen dat je het hier een beetje eng vindt, Medea, en dat je zo ontzettend onder de indruk van deze prachtige gewelven bent dat iedereen jou in eerbiedige stilte zou moeten volgen,' bijt ze haar toe, waarna ze zich weer tot het geheel van de groep richt, 'maar is het misschien verstandiger om eerst te kijken wat voor vlees we in de kuip hebben voordat we besluiten om één voor één - LET OP: í‰í‰N VOOR í‰í‰N, dus zo kwetsbaar mogelijk - een oud, waarschijnlijk half verrot touw in te klimmen?'

Ze kijkt met een opgetrokken wenkbrauw en haar handen in haar zij naar het groepje dat zich inmiddels onder aan het touw had verzameld. Waren ze nou echt zo stom om zonder de omgeving een beetje af te zoeken gewoon naar boven te klimmen? Wie weet zat er wel een of andere idioot in de duisternis waar het touw eindigde te wachten met een mes, om, zodra ze allemaal in het touw zouden hangen, de boel bovenaf zou doorsnijden. Hoewel... Als diegene zou toeslaan wanneer bepáálde mensen naar boven aan het klimmen zijn, zou ik dat helemaal niet zo'n probleem vinden...

Ze vindt zelf wel dat ze haar claustrofobie, die haar nu toch wel echt dwars begint te zitten, behoorlijk goed weet te verbergen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh trekt haar wenkbrauw op als Medea stomme koe tegen Isra zegt en dan doorstormt naar het touw om de eerste te zijn die erin gaat klimmen. Had Medea echt geen betere woorden dan stomme koe? Ze kijkt hoe Medea wat moeite heeft met het touw, ze gokt dat haar eigen inschatting wel klopt. Zij is zelf kleiner dan Medea, niet dat haar dat zou stoppen. Luc schiet Medea te hulp en Isra begint weer te razen. Ergens begrijpt Caleigh haar beredenatie wel. Ze hebben geen idee wat er daarboven zal zijn en Caleigh vertrouwt het touw niet helemaal. Toch heeft ze het idee dat er meer speelt bij Isra, maar ze kan haar vinger er niet op leggen.

Even kijkt Caleigh de ruimte rond. Hoewel de gehel ruimte wel verlicht is door de lichtstralen van boven, gokt ze dat de huisjes niet volledig verlicht zullen zijn. Dan kijkt ze naar Isra.

"Isra, ik begrijp dat je dit een stom idee vind, een touw wat er toevallig hangt, geen idee hoelang en dan zomaar omhoog klimmen," zegt ze dan, "Niet echt een doorgedacht plan, maar ik denk wel dat we naar boven moeten klimmen.. En als sommige gelijk naar boven willen klimmen, prima."

Het is niet Caleigh haar probleem als Medea van het touw valt of als het touw breekt. Of beter nog, als er boven iemand wacht op de eerste om die te vermoorden. En ondanks dat Caleigh voor haar ego wel als eerste zou gaan, doet ze dit niet. Om meerdere redenen.

[RPG] Fantasy

Wie is er online