Lea zegt dat hij een geweldig persoon is, maar dat het niet zijn zaak is. Zijn gedachten blijven even hangen bij het feit dat ze hem een geweldig persoon vindt. Hij is enigszins trots op het feit dat hij relatief snel zo goed bevriend is geraakt met zo iemand als Lea. Hij trekt zijn arm dan ook terug, zoals van hem gevraagd is.

Dus Naomi beledigt Lea - sorry, ik dacht even dat je Satan was, maar zelfs hij is niet zo lelijk als jij. Pff, waar hééft Naomi het over, denkt Eric verontwaardigd. Lea is niet lelijk. Hij vindt althans dat ze leuk is om naar te kijken. Zijn afkeer jegens Naomi groeit met de seconde, zeker als ze dreigt om Maxime erbij te halen. Dat is niet erg sterk, en Lea denkt hetzelfde. Maar hoewel Eric het dacht met irritatie, blijkt het zo te zijn dat Lea het dacht met de nodige agressie. Want haar hand komt tegen Naomi's wang aan, en het ziet er niet erg fijn uit.

Eric schrikt in de eerste instantie, maar in een reflex stapt hij meteen naar voren en propt zich half tussen de twee dames. Zijn assertieve houding verrast hem zelf ook stiekem, maar hij neemt maar gebruik van zijn plotselinge actie-ondernemerschap. Hij sluit zijn hand om Lea's pols heen op een remmende manier. Hij trekt zijn wenkbrauwen op terwijl hij haar aankijkt. "Hey, alright, dat is wel genoeg. Ze is het niet waard." Haar huid voelt zachter dan hij had verwacht, maar hij laat niet los tot hij er zeker van is dat ze niet als een tijger op Naomi af zal springen.

"Je kunt hier straf voor krijgen, Lea," voegt hij eraan toe. "Laat het gewoon gaan, okay?"

Eric denkt dat hij het goed voor elkaar heeft, want Lea's gezicht relaxt en het ziet ernaar uit dat ze gewoon weg zal lopen. Hij verslapt zijn grip om Lea's pols, maar dan voelt hij een whoosh, alsof er een briesje langs zijn oren vliegt. Hij draait zijn hoofd, en ziet Naomi met haar wand gericht op Lea. Lea, die nu een pijnlijk-uitziende lijn op haar gezicht heeft. Hij heeft geen tijd om Lea somehow te remmen, want ze gooit zichzelf al op Naomi af, en sh*t, ze is sterker dan ze eruit ziet! De twee meisjes liggen op de grond, met Lea bovenop.

"Lea!" Eric stapt op ze af, en probeert Lea van Naomi af te trekken. Dit is echter niet zo simpel als het lijkt, want Lea is erg gedetermineerd om Naomi iets aan te doen. Hij sluit uiteindelijk zijn beide armen om Lea's middel heen, en plukt haar met de enige moeite van Naomi af. Hij neemt een stap weg en laat Lea weer grotendeels los, hoewel hij zijn hand afwezig op haar zij laat liggen. Ze draait zich meteen om. Eric staat nu nogal dicht bij haar, en hij voelt haar onrustige ademhaling op zijn nek.

"Dat is genoeg," zegt hij vastberaden.

Naomi moet natuurlijk weer van zich afbijten “ Naomi” verzucht hij zacht, een beetje ontmoedigt wanneer hij zich iets realiseert. Eens een kreng, altijd een kreng. En toch is er een gedeelte aan Naomi welke hij wel kan waarderen. En nee, niet fysiek, maar op emotioneel vlak. En soms misschien beide, Dorian is ook een man. Hij schrikt op over zijn overpeinzingen over partij kiezen en andere ingewikkelde materie als Leah, misschien wel terecht, een mep uitdeelt. En dan gaat het allemaal heel snel. Lea klimt als een soort kat op Naomi en de gevreesde bitchfight wordt werkelijkheid. Eric riskeert zijn eigen leven door zich tussen de kluwen nagels te werpen en Lea bij Naomi weg te trekken. Als de kust enigszins veilig is durft ook hij in actie te komen. Ferm, doch voorzichtig trekt hij Naomi aan haar arm recht. “Stop” hist hij streng. Een enigszins romantische aftermath blijft achterwege, dat laten we aan Eric en Lea over, als Dorian haar arm snel weer los laat. Geschrokken van zijn eigen daadkracht krabt hij even achter zijn oor. Ongemakkelijk schraapt hij even zijn kil “Ik zal dit moeten melden..” mompelt hij.

Een opgeluchte glimlach verschijnt op Shawn's gezicht als Casey aangeeft dat ze wilt dat ze gauw weer teruggaan naar hoe ze waren. Hij is het daar volledig mee eens - dit oncomfortabele gedoe is niet weggelegd voor hem. Casey loopt langs hem de deur uit, en hij volgt haar. Maar dan staat Enora daar kennelijk, en Enora kijkt niet bijzonder vrolijk. Casey bestudeert Enora's gezicht voor een moment, voordat ze zich naar hem keert. Ze noemt hem een klootzak, duwt Enora opzij, en marcheert vervolgens kwaad weg.

"Wauw," zegt hij, enigszins verrast. Het was dus helemaal niet nodig om Casey te vertellen dat hij nu met Enora ging, want klaarblijkelijk stond het op Enora's voorhoofd geschreven. "Erh- dat ging goed," zegt hij droogjes. Hij hoopt oprecht dat Enora er niet te lang stond, want anders kan ze zich afvragen waarom hij niet meteen tegen Casey zei dat hij nu een vriendin heeft. Dat soort gesprekken lopen zelden goed af.

Maar voordat Shawn een nieuw plan van aanpak kan bedenken, komt Matt aangestormd, en hij eist een verklaring voor de vreemde sfeer en Shawn's verwarde gezichtsuitdrukking. "Casey is terug," zegt Shawn. "En Noor kwam aanlopen geloof ik, en Case is boos omdat ik niet elke dag aan haar dacht." Hij slaat zijn ogen ten hemel. "Ik weet niet wat ze verwachtte, maar yeah, ik heb betere dingen te doen dan constant bezig zijn met Case." Hij verwoordt het expres een beetje botter dan hoe hij het denkt, zodat Enora niets zal denken.

"Maar tja, jammer voor Case, right? Her loss," zegt hij met een knik. Hij gaat naast Enora staan, en sluit zijn hand om de hare heen. "Niets om je zorgen over te maken dus." Hij forceert een opgewekte uitdrukking op zijn gezicht. "Van plan weer te vliegen? Moet je niet je krachten bewaren voor morgen?"




Lea stemt met hem in, waar hij enorm dankbaar voor is. Hij houdt niet zo van deze dramatische drukte, en vechten is al zéker niet iets waar hij zijn tijd graag aan besteedt. Dorian heeft Naomi van de grond gehaald, en mompelt bijna onverstaanbaar dat hij dit moet melden. Op dit punt wordt Eric zich bewust van de lichtelijk oncomfortabele atmosfeer tussen hem en Lea, als consequentie van het feit dat hij haar willekeurig aanraakt. Hij trekt dan ook een beetje snel zijn hand terug, en stopt het maar diep in zijn broekzak.

Na de nodige bedreigingen en what-have-you, keert Lea zich terug op hem. "Ja, lunch, goed idee," zegt hij vluchtig. Hij denkt erover om een arm over Lea's schouder te leggen om haar weg te begeleiden van deze gang, maar hij doet het toch maar niet. Hij heeft zijn touchy-quota voor vandaag al overschreden. Morgen dan maar.

"Oké, tot later," zegt hij tegen Naomi en Dorian, waarna hij zich realiseert dat die twee nu de vijanden zijn of iets dergelijks? Hij zal Lea moeten vragen wat het protocol is dit soort situaties. Dus Eric maakt een vaag handgebaar om aan te geven dat ze mee moet lopen, en hij neemt een paar stappen weg van de gang.