[RPG] At the other side of the world (8)

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Daisy Pocock

Buiten zij en Feline, verdwijnt iedereen in het enorme zandding. Ze kijkt fronsend naar de zandloper en dan weer naar de tempel. Ze is blij dat ze er zelf niet in moet, maar langs de andere kant is het al even eng dat haar zus en haar moeder er wél binnengaan. 'Wees voorzichtig...' zegt ze nog snel, maar ze betwijfelt het dat iemand haar gehoord heeft.

[...]

Het zand zit nu al voor meer dan de helft in het onderste deel van de zandloper en eigenlijk zijn ze nog helemaal niet zo lang binnen. Ongerust kijkt ze even naar Feline en bijt dan op haar lip. Dit is allemaal zo'n eng gedoe. Daisy zet zich in kleermakerszit neer op de grond en begint zenuwachtig met haar vingers in het zand tekeningen te maken, terwijl ze om de seconde een blik laat vallen op de zandloper. Na een paar minuten kan ze zich niet meer houden. De zandloper is bijna leeg en wie weet hoe diep zitten ze in de tempel? Straks geraken ze er niet meer uit! 'Jongens, de tijd is al bijna om, kom er alsjeblieft uit!' schreeuwt ze zo luid ze kan, in de hoop dat ze haar kunnen horen.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha grijnst als Thomas overdreven reageert over de ketting. Ze wilt hem net een beetje belachelijk maken met zijn hoog stemmetje als Noah haar een tik op haar vingers geeft. Sipjes kijkt ze hoe hij haar vingers vervolgens van de ketting buigt en die terug legt. Stomme Thomas ook. En sinds wanneer luistert Noah zo naar hem.

Ze volgt Noah en gaat naast hem staan. Tijdens de discussie kijkt ze wat verveeld om zich heen. En dit noemt Noah nu een zakentripje, yeah right.
Dan hoort ze een stem die meedeelt dat de tijd bijna om is. "˜Hoorden jullie dat ook?!' zegt ze dan met grote ogen tegen de rest. Ze voelt hoe ze lichtelijk in paniek aan het raken is. "˜Ik wil hier nu weg. Zo belangrijk kan dat voorwerp nu ook niet zijn. Daarbij, jullie weten niet eens wat we zoeken.' Ze sleurt Noah mee naar de plek waar ze terechtgekomen zijn toen ze hierin vielen en kijkt omhoog. Dan kijkt ze Noah hopeloos aan. "˜Noah.. Hoe komen we hier ooit uit?!'

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Noah grinnikt "Mij niet in elk geval. Misschien was dat de rede waarom het nog belangrijker was om bij elkaar te blijven. Om vader te volgen.." hij kijkt zijn broer even afwachtend aan terwijl zijn mondhoek even eigenwijs wat omhoog trekt. Ohja de tijd. Slechts enkele seconden later denkt Samantha iets te horen. Alert kijkt hij om zich heen. "Nee, wat was het dan?"

Oi! Doe rustig. Noah trekt een beetje geí¯rriteerd zijn mouw los nadat Samantha hem terug heeft getrokken naar de plek waar ze terechtgekomen waren. "Doe niet zo paniekerig, je -" zijn gesnib valt stil als Samantha hem hopeloos aan kijkt. Great, nu was zelfs Samantha bang. "Niet via de heenweg" concludeert hij met een blik naar boven. Hij pakt haar pols vast en sleurt haar een tikkeltje ongeduldig terug naar de rest van de groep. "Eerlijk is eerlijk, ik ben niet bereid mijn leven te geven zodat de mensen terug naar hun wereld kunenn" biecht hij dan eerlijk op. Het kan maar duidelijk zijn, zeker in deze levensbedreigende situatie. "Laten we de zoektocht staken en naar een weg terug zoeken"

Zijn blik valt even op een dun straaltje zand welke nu langs Rose haar schouder naar beneden loopt. "Het kwartier is toch nog niet om?" hulpzoekend kijkt hij zijn broer aan. Toch?

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas kijkt met een goedkeurende grom toe hoe Noah naar hem luistert. Mooi.

Hij spitst zijn oren als hij iets meent te horen, maar verstaat het niet heel goed. Hij kijkt Samantha, die het wel lijkt te horen, verdwaasd aan. Nee, dat kan niet, ze moesten nog meer tijd hebben!
"Opschieten"" zegt hij koortsachtig.

Hij loopt stevig door en kronkelt tussen allerlei gangetjes door. Uiteindelijk komen ze aan bij een trap die hen hoger in het complex brengt.

Uiteindelijk komen ze aan in een grote, lichte, rijk versierde kamer, met in het midden, een grote gouden altaar, met daarop...
"Een ankh!"
Thomas loopt erheen.
"Zou dit het voorwerp zijn?"

Sammie leidt de groep met opgeheven fakkel. Hij kijkt peinzend voor zich uit door de gangen. Met een frons kijkt hij terug.

Wacht- waar is--
"Verdomme!" vloekt hij, al zijn koninklijke maniere overboord gooiend, wanneer hij merkt dat Thomas en aanhang weg zijn. Hij tuurt de duisternis in, maar hoort ook niets meer.
"We moeten terug," zegt hij tegen Chase en Leah. Zonder dat besluit te heroverwegen keert hij om richting de uitgang, inwendig vloekend. Wat was zijn zoon toch een dwaas!

Angel · Hotemetoot

OOC: dubbelpost maarja anders schiet het nooit op...

Afbeelding

Chase Alessia

"Dat is toch geen taalgebruik voor een koning" grinnikt Chase. Zijn grinnik sterft weg in de stille ruimte als ook hij merkt dat de anderen er niet zijn. "We vinden ze wel" knikt hij in een poging Sammie en Leah gerust te stellen. Bij het punt waar ze begonnen zijn is niemand meer. Twijfelend kijkt hij naar de twee zij gangen. Links of rechts? Daisy haar gegil is vanaf hier duidelijk hoorbaar. Of naar boven..

Verward hierdoor zoekt hij Sammie zijn blik op. "We zijn hier nog geen kwartier.." Hij houdt zijn fakkel even iets meer omhoog om bij te lichten. "De tijd is om" fluistert hij ademloos als hij tussen de kieren door zand ziet stromen. Zijn blik gaat opnieuw naar Sammie en vervolgens naar Leah. Ruw pakt hij haar bij haar arm beet en sleurt hij haar naar de uitgang. "Ga naar boven, ga naar Daisy" en dat is geen verzoek.

Afbeelding

Noah Taylor

"Waarom zoeken we nog steeds naar een voorwerp in plaats van naar de uitgang" met een zucht loopt hij achter Thomas aan de trap op. Een ankh? Afgeleid gaat zijn blik naar de muren die nu ineens vreselijk instabiel tonen en een zwaar zuchtend geluid lijken te maken nu er zand tussen alle kieren vandaan stroomt. Noah zijn geduld is op "Pak het gewoon!" snauwt hij lelijker dan bedoeld.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas' hand schiet naar voren naar de ankh op het moment dat Noah tegen hem begint te snauwen. Hij klemt zijn hand om het ding heen en rukt het van het altaar. Even verschijnt er een felle flits die hem verblindt.

Verschrikt kijkt Thomas naar boven. Er sijpelt zand uit het plafond. Nee - de tijd -

Hij kijkt op zijn horloge. Maar de tijd was nog niet om! Had hij een miscalculatie gemaakt?
"Rennen!" roept hij verschrikt en hysterisch. Hij rent richting de deuropening waar ze doorheen zijn gekomen, maar de weg wordt versperd door een zuil die omvalt.
"We moeten een andere route vinden," zegt hij koortsachtig. "Snel!"
Hij grijpt Rose bij haar pols, glipt door een andere opening en snelt de gang door. Ze moesten hier weg, en wel heel verdraaide snel!

Sammie kijkt vluchtig om naar hoe Chase Leah naar buiten forceert. Ja, mooi. Laat haar in veiligheid zijn.
"Ik weet niet waar ze heen zijn," zegt hij, wanhopig een hand door zijn haar halend. Hij duikt een gang in, niet wetend of het de juiste is...

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Ooc: Ik word een beetje paranoia. Ik zou zweren dat ik gepost had, bij de opening van de ingang, maar ik kan hem niet terugvinden. Wtf. Ohwell.

Jarrod Michaelis

Jarrod is mee naar binnen gelopen. No way dat hij nog langer in die zon ging staan wachten. Niet dat hij zich veel beter voelt bij het idee dat hij vast kan komen te zitten onder het zand, maar het leek een minder pijnlijke dood dan verbranden en uitdrogen. Ook slecht voor je huid, trouwens. Daarbij kan hij nu bij Noah in de buurt blijven en Daisy is er niet bij. Stiekem is dit zijn geluksdag!

Maar zodra alles in begint te storten, weet hij al dat hij het mis heeft gehad. Paniek overspoelt hem en hij moet zijn best doen om niet flauw te vallen of te gaan hyperventileren. Hij ziet iedereen gangen inrennen, maar het was toch een labyrinth, hoe moesten ze er op tijd uit komen als iedereen zich ging verspreiden en random gangen in sloeg?

Jarrod klemt zich vast aan Noah's arm. "Noah, we raken iedereen kwijt. We moeten toch bij elkaar blijven?" Hij bijt op zijn lip en trekt de ander dan half struikelend met zich mee, achter Rose en Thomas aan. "Dominic!" Hij kijkt achterom, zijn ogen angstig. Hij wil niemand hier achter laten.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha wilt gewoon weg en laat zich dan ook weer terug meesleuren door Noah naar de groep. Ongemakkelijk kijkt ze om zich heen naar de ruimte die er nu plotseling niet meer zo mooi uitziet. Wanneer ze dan ook nog eens een dun straaltje zand ziet, pakt ze Noah's hand wat steviger vast.

Ze haalt een beetje opgelucht adem als de groep eindelijk in beweging komt en volgt Thomas door allerlei gangetjes heen. Dan komt de groep weer tot stilstand, omdat Thomas een voorwerp ziet dat op een gouden altaar staat.
Even later verschijnt er een felle flits en daarna is er paniek. Het lijkt erop dat ze nog maar heel weinig tijd hebben om de weg naar buiten te vinden. Ze kijkt Noah angstig aan en rent dan achter Thomas aan, hopend dat hij de juiste gang zal vinden.

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Noah verschiet wat van de zuil die omvalt en/of Jarrod die zijn arm vast grijpt. Iedereen begint te rennen en er is een hoop hysterie. "We raken niemand kwijt" met enige moeite rukt hij zijn arm los en pakt hij Jarrod zijn hand vast. Om die vervolgens aan Samantha haar hand te koppelen. "Blijf bij elkaar, volg Thomas en dan sluit ik de rij" Hij kijkt even achterom naar het zand dat zich inmiddels als water begint te gedragen en langzaam hun richting op stroomt. De ironie. Hij ging dus echt niet levend begraven worden, dat kon gewoon niet waar zijn. Zoals beloofd duwt hij Percival en Dominic voor zich uit en loopt hij achter de anderen aan.

Uiteindelijk belanden ze in een lege graftombe, althans er was een redelijke kans dat die straks niet langer leeg zou zijn. Voordat Noah ook maar een blik om zich heen werpt schuift hij een zware houten deur op zijn plek om een enorme bulk zand tegen te houden. Met zijn rug tegen de deur blijft hij staan en slaagt hij opgelucht een zucht. Het is dan pas dat hij zijn blik de ruimte door laat gaan en tot de ontdekking komt dat de enige in en uitgang de deur achter hem is. "Dit meen je niet" verlaat het ademloos zijn mond. Nog nahijgend haalt hij een hand door zijn haar terwijl zijn ogen paniekerig naar een opening beginnen te zoeken.

Afbeelding

Chase Alessia

Chase haast zich achter Sammie aan maar blijft vrij snel al staan. "Sammie, wacht even" gebaard hij. "Ik hoor iets" geconcentreerd knijpt hij zijn ogen toe. Concentreer je op de stemmen Chase, niet op het zand dat ons insluit. "THomas!" stilte "ROSE!"

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha voelt hoe Noah haar hand loslaat en die vervolgens aan Jarrod koppelt. Ze kijkt even over haar schouder heen en ziet de berg met zand steeds dichterbij komen. Wat een belachelijk plan van Noah om de rij te sluiten. Zolang hij het maar niet in zijn hoofd haalt om nu levend begraven te worden, alleen maar omdat hij nu zo nodig eens de held moet spelen.

Na een tijdje alleen maar door een vierkante gang gerent te hebben, komt dan een grotere ruimte inzicht. Niet veel later bereiken ze de ruimte, die blijkbaar alweer een graftombe is. Ze kijkt om zich heen en ziet paniekerig dat er geen andere uitgang is dan die waardoor ze net gekomen zijn.

Samantha ziet het allemaal niet meer zitten en laat zich tegen een muur op de grond zakken. Het had allemaal geen zin meer. De deur zou dadelijk al het zand niet meer tegen kunnen houden en dan zouden ze overspoeld worden. Ze laat haar blik treurig op Noah hangen.
Dan trekt iets haar aandacht –Ja, want zoals al eerder in de tempel is gebleken, heeft Samantha ontzettend goede oren xD- en gebaard ze de rest tot stilte. "˜Wacht! Stilte!' En daar hoort ze het weer. Ze staat op en leg haar oor tegen de muur, waar ze dit keer vaag "˜Rose' hoort.

"˜Jaa!! HELP! HEELLLLUUPP!' begint ze dan hysterisch te schreeuwen. In eerste instantie blijft ze alleen hysterisch staan roepen, maar dan ziet ze vanuit haar ooghoek al wat zand door de deur sijpelen. Het enige waar ze nog aan kan denken is dat ze wilt overleven. Ze zet haar –altijd mooi verzorgde nagels- in de muur en probeert een soort van opening te graven.

Angel · Hotemetoot

Chase Alessia

Zie je, daar is het geluid weer, een stem! "Ze zijn hier!" Chase stort zich nog net niet meteen tegen de muur aan. Het duurt slechts seconden of ook Chase krijgt dezelfde ingeving als Samantha. De muur bestond uit klei en hooi en waren dus afbreekbaar. Een flinke trap tegen de muur bezorgd hem alleen een zere voet waarna ook hij begint te graven. Hij let daarbij vooral niet op het zand om hun heen maar blijft graven.

Afbeelding

Noah Taylor

Noah kijkt even van de deur naar Thomas en dan naar Samantha. Nooit gedacht dat hij haar zo verwilderd zou meemaken. Ze kreeg aarde onder haar nagels, aarde!

Hij laat zich op de grond vallen naast Samantha en begint ook te graven. Sneller en sneller terwijl zweetdruppels van zijn voorhoofd glijden en hij af en toe een blik achterom werpt. En dan is daar het eerste beetje hoop, het eerste straaltje licht.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

Jarrod maakt een protesterend geluidje als Noah zijn arm lostrekt. Heel even verschijnt er een glimlachje op zijn gezicht als hij voelt dat Noah zijn hand pakt, maar die verdwijnt al snel als hij aan Samantha wordt gekoppelt. Not as planned! Nee, meneer de prins moet de held uit gaan hangen en hij wordt opgescheept met zijn nieuwe vriendinnetje.

Als ze in de ruimte aankomen, laat hij dan ook snel haar hand los. Hij glimlacht wat verontschuldigend tegen haar [eigenlijk verontschuldigt hij zich voor Noah's actie, maar goed] en schuifelt wat angstig langs de wanden, op zoek naar een verborgen uitgang of iets dergelijks. Hij kijkt om als Samantha roept dat ze stil moeten zijn en kijkt wat verbaasd toe hoe het meisje begint te schreeuwen en te graven. Een kleine zucht ontsnapt zijn lippen. Vrouwen..

Met zijn ogen zoekt hij de ruimte af naar iets waar ze mee kunnen graven. Hij is heus niet zo dom dat hij zijn nagels gaat gebruiken.. Zijn blik valt op een sarcofaag. Hij loopt er wat vertwijfeld naartoe en schuift het deksel eraf. Met een opgetrokken neus, wendt hij zijn blik af. Ew, half verotte mummie.

Niinza · Professor

Sophia Koontz

Sophia laat de anderen vooral leiden. Dat is een taak die je vooral niet aan haar moet overlaten. Terwijl ze door de gangen struinen, kijkt Sophia ook gefascineerd naar de hií«rogliefen. Dit is de eerste en waarschijnlijk ze ook de laatste keer dat ze zoiets meemaakt. Ineens vallen ze en Sophia probeert zich ergens aan vast te grijpen, maar faalt. Ze komen terecht in een graftombe. Sophia doet haar ogen flink de kost - sieraden!

Heel voorzichtig pakt ze sommige dingen op, stoft ze wat af. Ze bekijkt ze met grote ogen en is er lichtelijk gefascineerd dor. Wat Rose zegt haalt Sophia uit haar gedachten - op tijd boven komen. Al snel hoort Sophia ook Daisy's stem die roept dat er al veel tijd om is! Sophia kijkt naar de anderen met lichte paniek in haar ogen. Sophia volgt de anderen maar en Thomas staat tenslotte naar een ankh te kijken.
"Pak het!" roept Sophia, instemmend met Noah. Het maakt haar niet echt uit, zolang ze er maar uitkomen en snel. Daarna volgt ze de anderen en grijpt zo maar iemands hand vast, om maar niet iemand kwijt te raken. Ze laat de hand weer los zodra ze in een andere ruimt terecht komen. Sophia begint ook te helpen met graven zo snel als ze kan.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas laat Rose abrupt los als Chase te horen is, en vervolgens Samantha het ook is.
"VADER!" roept hij. Hij begint als een idioot te klauwen in de zanderige muur. Hij kijkt om als hij een soort gegrom hoort. Jarrod staat bij een zojuist geopende sarcofaag. En daarachter klauwt zich uit de kist tevoorschijn...

"Jarrod, kijk uit!" roept hij. Hij pakt een scepter die tussen de grafschatten liggen en duwt Jarrod uit de weg. De mummy, begraven in volle wapenrusting, is ondertussen al uit de kist geklauterd en heeft een grote scimitar weten te bemachtigen. Thomas weet moeizaam een gevaarlijke zwaai van de mummy te blokkeren.
"Noah, maak hem dood!" schreeuwt hij over zijn schouder, doelend op Noahs gave.

Sammie drukt zich hoopvol tegen de muur om te luisteren als Chase ze denkt gelokaliseerd te hebben. JA!
"HOU VOL!" schreeuwt hij door de muur heen. Hij kijkt om zich heen, maar er is niets in de gang wat hen kan helpen. Na even wikken en wegen besluit hij hun licht op te geven en begint met de toorts, waarvan de vlam ogenblikkelijk uitgaat, op de muur in te slaan.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

Jarrod staat nog wat nutteloos met zijn ogen te knipperen, als Thomas tegen hem begint te schreeuwen. Wacht, sinds wanneer praatte Thomas tegen hem? Dan pas dringt het gegrom tot hem door. Oh damn. Hij wil zich omdraaien, maar wordt omver gegooid door Thomas, die net als zijn broer blijkbaar de neiging heeft om de prins uit te hangen. Met een doffe plof belandt hij op de stoffige grond. Hij kan een nies niet meer onderdrukken.

Met grote ogen, kijkt hij naar de mummie, die uithaalt naar Thomas. Gelukkig is het mis. In paniek, schuift hij zichzelf richting the mummie en trekt aan een omwikkeld been, in een poging het ding omver te trekken. "Je bent dood, stomme mummie!" Krijst hij hysterisch.

Niet goed, niet goed. Blijkbaar is de ondode nu nog woedender en wild wapperend met zijn wapen, beweegt hij zich in de richting van Jarrod, die probeert achteruit te krabbelen tot hij vlak bij Noah en Samantha is. "Noah.. Noah.." Hij huilt half van angst. Hij heeft geen idee wat Thomas bedoelde toen hij Noah vroeg om de mummie te doden, maar als Noah dat kan, dan moet hij dat doen. Wapen, heeft Noah een wapen nodig? In paniek kijkt hij rond, maar hij ziet niets bruikbaars. "Ik wil niet dood!" Piept hij zielig.

[RPG] At the other side of the world (8)

Wie is er online