[RPG] Beauxbatons #2

Melody · Hotemetoot

“Thanks.” zegt Enora wanneer Dorian haar even komt helpen met het hopeloze hoopje Matt. Ze kan het niet laten maar er verschijnt toch even een licht lachje op haar gezicht wanneer ze Dorian zo hoort. “Het maakt echt een wereld van verschil.” knikt ze dan ook instemmend.
Het lachje verdwijnt echter al snel weer wanneer de ernstige situatie van Alex iets verderop weer in haar opkomt. Ook Flor lijkt nogal aangedaan te zijn en weet niks uit te brengen. Ze glimlacht dan ook nog even voorzichtig naar Dorian, waarna ze Flor eventjes vriendschappelijk over haar arm wrijft. “Maak je geen zorgen, met Matt komt het wel goed. Trust me.”

Het ene moment staan ze nog met z’n allen in de wildernis en het andere moment alweer in de hal van hun school. Voor het eerst voelt het terug zijn op school als een opluchting. La Nurse zorgt er al meteen voor dat ze het van hun overneemt om Alex en Matt te verzorgen. Wanneer ze vraagt of er iemand mee wil, kijkt Enora even de groep rond. Christine zou wel mee willen gaan. Flor ook wel, voor Matt. Shawn sowieso. Ze heeft geen idee of er iemand anders nog graag mee zou willen, zelf hoeft ze in ieder geval niet bij Matt aan z’n voeteneind te zitten, en Alex is ze ook nooit echt close mee geweest. Daarom slaat Enora maar gewoon beter haar beurt over.
“Ik denk dat jij beter wel bij ze kan blijven, Shawn. Voor zowel Alex als Matt..” Ze glimlacht even geruststellend.“Het komt wel goed.” Voorzichtig geeft ze hem een kus op z’n wang. “Ik wacht wel op je.”

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Matt begint weer een beetje bij te komen. Natuurlijk heeft hij geen idee van wat er allemaal gebeurd is nadat hij onderuit was gegaan. De seconden ervoor kan hij zich ook niet meer herinneren. Het enige wat hij nog weet, is dat er een krokodil was.

De plek waar hij ligt is zacht. Gepraat op de achtergrond. Bekende stemmen. De stemmen van zijn vrienden. Hij laat zijn tenen bewegen. 'Good. I'm not a cripple.' Ja, een beetje aanstellen hoort er wel bij. Langzaam opent hij zijn ogen en kijkt hij om zich heen. Hij ziet de bedden die bij de ziekenzaal horen. Hij had hier wel vaker gelegen na heftige Quidditch wedstrijden. Meestal lag Lea dan naast hem en had hij in ieder geval wat vermaak (haar vernederen met haar verlies), maar nu is de zaal leeg op wat eerstejaars na.

Matt gaat rechtop zitten en kijkt richting de deur. Gelijk ziet hij Shawn. "Oi! Shawn! Kom hier!"

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Hoewel ze vakken volgens als therapie, koken en gymnastiek, blijken Alex' klasgenoten toch nog enigszins verstand te hebben van magie. Tot Alex' opluchting is hij heelhuids terug op school belandt. Hij draait zich om naar Lea en glimlacht naar haar "Bedankt". Lea is een van de weinige die hij met een levitatiespreuk zou toevertrouwen.

Alex heeft nog steeds geen gevoel in zijn been, op enkele steken na. De kalmte die de verpleegster uitstraalt heeft behoorlijk veel effect, waardoor hij zelf ook wat rustiger wordt. Hij is in ieder geval blij dat hij zich niet meer hulpeloos in een bos bevindt. Wanneer Alex op de stretcher belandt, beseft hij dat hij nog steeds Christines had vast heeft. Hoewel hij zich altijd al afvroeg hoe zoiets zou voelen (hoe futiel het ook klinkt), heeft hij het nu amper beseft. Alex weekt zijn hand voorzichtig van Christine los als de verpleegster aangeeft dat hij naar de ziekenzaal wordt verplaatst.

"Het is ok.. Ik voel me al wat beter". Hij laat zijn oog rusten op haar blote benen. "Misschien heb je ook wel behoefte aan wat kleren. Tenzij je zó graag naast me in de ziekenzaal wil liggen en op een longontsteking hoopt...?", voegt hij er plagerig aan toe zodat Christine aanvoelt dat hij ok is.

"Wat is er met Matt aan de hand...?", vraagt hij niet-begrijpend aan Shawn. Door wat voor safaribeest is hij knock out geslagen?

Skywalker · Schoolhoofd

La Nurse zegt dat er vier mensen mee mogen, en Shawn neemt meteen een stapje naar voren. Alex en Matt zweven inmiddels op stretchers en Christine houdt nog steeds Alex's hand vast. "Hij is flauwgevallen," beantwoordt Shawn Alex's vraag. "Hij heeft een gigantische angst voor krokodillen - een angst die we denk ik allemaal vanaf nu zullen hebben." Het laatste voegt hij er haast mompelend aan toe. Enora kust hem kort op zijn wang, en hij werpt haar een dankbare glimlach toe. Op een gegeven moment begeven La Nurse, Alex, Matt, en de mensen die met hen meegaan zich richting de ziekenzaal.

[...]

La Nurse is druk bezig met Alex's been, terwijl Matt wakker is geworden. Ze liggen in bedden naast elkaar, en Shawn staat ongeveer aan het voeteinde van Matt's bedje. Een lichte glimlach verschijnt op Shawn's gezicht als hij Matt hoort roepen. Hij loopt naar hem toe, en zegt: "Fijn dat je hebt besloten om ons weer te vergezellen. Vijftig dagen zijn verstreken, wist je dat? We dachten dat je nooit meer wakker zou worden!"

Lana · Queen of Babylon **Woonplaats:** Shiz

Christine is blij dat ze terug met haar voeten op bekende grond beland is. Ook al voelt die vloer nogal kil en klam aan. Ja, ze waren terug in school. Christine kijkt om zich heen, en merkt dat ze in de schaduw van Maxime staat, en La Nurse, die meteen in actie schiet. Een opgelucht gevoel gaat door haar heen, ook al is ze nog niet helemaal gerust.

Pas wanneer Alex haar hand los laat, beseft Christine weer dat ze die had vastgehouden gedurende de reis. Christine had graag meegegaan, maar ze wil ook graag nog even bij Alex blijven om zeker te zijn dat alles in orde is. Hij doet zich vast stoerder voor dan hij zich voelt. Zo gaat dat met jongens, toch? Toch glimlacht ze wanneer Alex een plagerige opmerking maakt. Al is de keuze tussen wat kleren en Alex vergezellen wel zwaar. Ze trekt het vest wat naar beneden.

“Ach, het gaat wel,” zegt ze schouderophalend. “Ik wil wel bij je blijven tot we er zeker van zijn dat alles in orde is. Binnen zal het wel warm genoeg zijn.” Tenslotte zie je niet meer dan wanneer ze een kort rokje zou dragen, relativeert ze. Ja, Alex primeert nu!

Wanneer La Nurse bezig is met Alex zijn been, geeft Christine haar alle ruimte die ze nodig heeft en krult zich met opgetrokken benen op in de stoel die tussen Matts en Alex’ bed staat. Een plotse vlaag van vermoeidheid overvalt haar. Ze weekt haar blik los van La Nurses handelingen wanneer Matt een teken van leven geeft en kijkt zijn richting uit. Een geamuseerde glimlach verschijnt op haar gezicht wanneer Shawn weer aan het overdrijven slaat tegen Matt. Ze schudt lichtjes haar hoofd.

“Hey Matt, gaat het een beetje?” vraagt ze dan, nog steeds met de glimlach, maar met kleine oogjes.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Camille Byron

Cam heeft niet veel meegekregen van het krokodillen avontuur, omdat ze eigenlijk Lea aan het vermijden was en praten met Adam was best rustgevend, maar zodra het rumoerig wordt, haast ze zich - Adam onbewust meesleurend - naar de rest van de groep. Oh Christ, wat was er met Alex gebeurd? En waarom lag Matt doodsbleek en knock out op de grond? Oh God, was dat een krokodil? Ze richt zich maar tot de persoon die 99% van de gevallen schuldig is. "Shawn, wat is er in vredesnaam gebeurd?"

Voordat ze antwoord heeft kunnen krijgen, is er een portkey geregeld en al snel zijn ze weer in hun vertrouwde omgeving. Camille staat nog een beetje te trillen op haar benen. Niet alleen van de schrik, ze heeft ook alleen maar een lange trui aan om zich warm te houden. Matt, Shawn, Alex en Christine vertrekken naar de ziekenzaal. Maxime lijkt eerder woedend dan bezorgd. Natuurlijk hadden ze hun fieldtrip redelijk verpest. Maar die krokodil was toch niet gepland? En Maxime had op haar beurt niets gezegd over al die nieuwe studenten die ineens op kwamen dagen in de korte tijd dat ze in de jungle zaten.

Haar ogen gaan weer naar Adam. Hopelijk dacht zij nu niet dat dit normaal was in hun schoolleven. Maar, wacht. Dat was het wel..

OOC:: lame poging om er weer in te komen ^^"

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Florence Gravois

Hoewel Noami duidelijk een hekel heeft aan Enora en zij daar als BFF meteen mee zou moeten instemmen, kan ze het op dit moment niet opbrengen Enora niet aardig te vinden. Ze is de enige die precies begrijpt waar ze mee zit, maar dat komt waarschijnlijk ook doordat zij misschien een van de weinigen is die een beetje doorheeft hoe het tussen haar en Matt zit nu. 'Bedankt,' glimlacht ze terug. 'Hij is tenminste niet gebeten, zoals Alex. Die is er veel erger aan toe.'

Flor is eigenlijk wel gerustgesteld door Enora en als er gevraagd wordt wie er mee naar de ziekenzaal wil, besluit ze dat ze niet mee gaat gaan. Ze wil niet het overbezorgde vriendinnetje zijn. Dat past ook helemaal niet bij wie Flor is. Matt is nog steeds bewusteloos wanneer ze hem op de stretcher leggen. Ze knijpt even in zijn hand voordat Shawn en Christine met de twee "zieken" meegaan en besluit later wel even langs te gaan. Nu is Matt toch buiten bewustzijn, haar aanwezigheid zou niet meteen van betekenis zijn voor hem.

Angel · Hotemetoot

Dorian zucht opgelucht als ze weer in de hal staan van hun vertrouwde school. Geen insecten, geen hitte en geen tenten om in te slapen. Eigenlijk wil hij zijn spreuk over Matt dan ook direct opheffen, maar als hij de enorme schaduw die over hun geworpen wordt opmerkt houdt hij hem braaf zwevende. La Nurse neemt het gauw over en hoewel hij Alex wel mag besluit hij niet mee te gaan. Flor gaat tot zijn verbazing niet mee. Was dat niet een vriendje en vriendinnetje ding, handje vasthouden en een hoop drama. Blijkbaar niet. Wat nu? Blijven ze hier wachten tot de rest terug is?

ooc: nogal kort maar ik wist even niks. Gaat Maxime nog iets doen? Of mogen ze weer vrij rond wandelen? ^^"

Skywalker · Schoolhoofd

Maxime:

Dus de zieken (en aanhang) zijn ervandoor met La Nurse. De groep staat ondertussen een beetje suf om zich heen te kijken, en Maxime kan zichzelf achteraf wel op haar kop slaan dat ze ze ooit 'los' heeft gelaten. In een jungle, nota bene. Die Freud had haar overgehaald - hij zei dat het goed voor ze zou zijn. Teambuilding, my ass.

"Het is woensdag, en normaal zouden jullie inmiddels Dansles moeten hebben," zegt Maxime. "Maar Professor Honey is het ermee eens dat jullie misschien wat... rust verdienen. Het was vast erg stressvol." Dit laatste zegt ze een tikkeltje onverschillig. Hoe erg kan het geweest zijn? "De Quidditch training van team Rood wordt verplaatst naar morgen na Charms. De leraren hebben verder nog besloten dat jullie misschien een avondje alsnog moeten teambuilden. En aangezien dit praktisch onmogelijk is zonder toezicht, is er besloten dat de heren een avond samen zullen spenderen, en de dames ook. Meer informatie staat op het prikbord in de slaapzalen. Dus hup! Ga je klaar maken, of ga slapen, of... wat dan ook. Geniet van je lesvrije dag."

En met die woorden loopt Maxime weg.

Melody · Hotemetoot

Enora staat wat tegen een muur aan wanneer Maxime ze maar eens vertelt dat ze een lesvrij dagje zullen hebben. Na dit gedoe alsnog gaan teambuilden? Jongens en meisjes apart? Oh great. Haar blik gaat even richting Naomi. Meisjes onder elkaar.. Geen idee of dat wel zo'n slim idee was. Dat zou misschien nog gevaarlijker worden dan die krokodil.

Enora slaakt even een zuchtje en kijkt wat naar de deur van de ziekenzaal. Ze zou op Shawn wachten. Iedereen stond er nog maar een beetje bij te hangen en wachten. Ze loopt dan ook maar naar Dorian toe, daar kon ze het in principe wel goed mee vinden, hopelijk nu nog steeds. Terwijl ze naar hem toe loopt, komt ze langs Flor, die ze een glimlachje schenkt. Flor was wel oke, ze snapt dan ook niet echt hoe ze vriendinnen is met Naomi. Alhoewel, ze snapt ook niet dat zijzelf en Naomi ooit best friends waren. Achja, met Flor zou ze het wel kunnen vinden. En dan heeft ze haar doel bereikt, ze staat onderhand bij Dorian.

"Hey Dorian." glimlacht ze. "Ik denk niet dat Maxime het echt heeft gesnapt tot nu toe. Wat denk je dat de kans van slagen is van deze avond?" Like, Shawn, Matt, Thomas, allemaal bij elkaar. Dat zou nog eens interessant gaan worden.

Angel · Hotemetoot

Dorian heeft een diepe denkrimpel boven zijn wenkbrauwen staan sinds Maxime gemeld heeft dat de jongens en meisjes gesplitst zullen worden voor nog een activiteit. De avond samen spenderen, hoe moest hij dat opvatten? Hadden ze astronomieles? Kleine kans, het was vast iets stoms. Het was sowieso stom om ze te splitsen. Alsof hij uit een optelsom wordt gehaald kijkt hij op. Aah Enora. Hij glimlach even “Hey” die over gaat in een twijfelachtige optrekking van de mondhoek. Een schouderophaal volgt “Die is er niet” Hij schudt even zijn hoofd “Ik zie er nu al tegen op. Shawn en Thomas is nu al helemaal geen goede combinatie” hij maakt even een vaag handgebaar om duidelijk te maken dat hij op Enora en Shawn doelt. “Hoewel, tot dusver valt het ontzettend mee” zijn blik gaat even achterom naar Thomas. Hij had meer oog voor Naomi dan dat hij liefdesverdriet lijkt te hebben. “Maar goed, na het kraai gebeuren was ik het al kwijt” Thomas is zijn beste vriend, no offence maar de laatste tijd krijgt hij weinig hoogte van de jongen. Hij glimlacht even flauwtjes “Het was leuk je gekend te hebben” grinnikt hij alsof hij al afscheid neemt.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Matt is nog steeds wat duizelig. Deze dag mag voor hem niet snel genoeg eindigen. Gelukkig komt zijn beste vriend naar hem toe om hem toch nog wat steun te bieden. Als Shawn dan zegt dat Matt 50 dagen out is geweest, kijkt hij hem met grote ogen aan. Snel gaat hij met zijn hand naar zijn kin, om te controleren of het echt zo erg is geweest. "Hmm, La Nurse heeft een best goede shaving job gedaan! Ik ga haar vaker inhuren voor die eer. Ik verwacht wel dat je iedere dag aan mijn bed hebt gezeten en mijn hand vast hebt gehouden?"

Vanuit zijn ooghoeken probeert hij Flor te vinden. Matt is zeer teleurgesteld als hij haar niet in de ziekenzaal kan vinden. Ah well, Shawn is genoeg vermaak! "Dus... Heeft Maxime nog wat gezegd over de gebeurtenis? Is een een protectieschild opgezet zodat er geen krokodillen binnen kunnen dringen in de school? Wat wordt onze volgende prank?" Heel subtiel, inderdaad. Matt weet dat hij nu rustig aan zou moeten doen, maar kom op... Dat is altijd al onmogelijk voor hem geweest.

Skywalker · Schoolhoofd

Matt heeft geen hersenschade opgelopen, want hij is weer hélemaal zichzelf. Shawn pakt theatraal Matt's hand vast. "Ja! Elke dag wachtte ik tot je zou wederkeren, en daar ben je dan!" Hij gaat half zitten op het bed, en laat Matt's hand los om zijn haar een beetje verder in model te brengen. Matt zit ondertussen te raaskallen over protectie tegen krokodillen, en wat niet.

"Mhmm," zegt Shawn. "Er zijn allerlei maatregelen getroffen tegen krokodillen, ja. En we moeten op onze kamer straks brainstormen. Ik zeg dat we Freud als slachtoffer gebruiken dit keer, aangezien het zijn idee was. Dit hele tripje, bedoel ik. En terwijl er leuke momenten waren, vind ik het over het algemeen niet bepaald prettig als twee roomies in de ziekenzaal belanden."

Shawn kijkt even om zich heen, en vraagt zich af waar Flor is. Hmpf - hoe durft ze Matt zo te verlaten. Hij zal haar binnenkort aan moeten spreken hierover. Wijselijk zegt hij er nu echter niets over, in stille hoop dat Matt haar afwezigheid niet heeft opgemerkt. "Wanneer denk je dat we weg mogen?" Ongeduldig priemt Shawn zijn ogen op de deur waarachter La Nurse's kantoortje zich bevindt. "Je ziet er prima uit. En Alex' been is toch niet gebeten door een magisch wezen, dus hoe lang kan dat duren? Hebben we geen lessen?" De laatste vraagt richt hij op Christine, aangezien zij zich meestal bewust is van dingen zoals lessen en roosters. Maar aan de andere kant - haar beste vriend ligt kreupel te zijn, dus waarschijnlijk heeft ze weinig aandacht voor iets anders. Alex is haar Matt, dus. En Shawn's Matt óók in de ziekenzaal, dus Shawn weet hoe het voelt!

Lana · Queen of Babylon **Woonplaats:** Shiz

Christine kijkt op wanneer Shawn klaarblijkelijk een vraag naar haar richt. Normaliter zou ze het antwoord op zulke vragen wel weten aangezien het lessenrooster in haar hoofd geplant staat, maar Christine haalt haar schouders op.

“Shawn, hoe moet ik dat nu weten? Ik ben toch direct mee naar hier gekomen met jou. Ik heb niet meer gezien of gehoord dan jij. Ik veronderstel dat de les wel weer terug bezig is…”

[..]

Maar niets is minder waar. Voor ze het weet, is het avond en bevindt Christine zich aan een tafel in een cafeetje in het dorpje nabij de school. Met de meisjes. Met alléén maar meisjes. De jongens zitten aan de andere kant van het dorp of zo. Idee van Maxime. En het staat haar niet aan. Ze kent eigenlijk niemand. Whine whine. Dus heeft Christine de socially awkward penguin zich zo strategisch mogelijk op de hoek van het tafeltje gezet. Helaas is de tafel nogal rond. Al gauw komt een niet onknappe jonge garçon naar de tafel en gooit al zijn charmes in de strijd.

“Dames, wat mag het zijn?” vraagt hij terwijl een zelfschrijvende veer en notitieboekje naast hem zweven. “We hebben een heerlijke huiscocktail die iedereen wel eens geproefd moet hebben. Zeer straf, maar enorm lekker. Eén keer proeven en je bent verkocht.”

Hij kijkt de groep rond en gooit er nog een schepje boven op.

“Ik weet zeker dat de mooie dames hier nood hebben aan een uitlaatklep na een vermoeiende schooldag.” Met vette knipoog en al. Christine kijkt een beetje awkward de tafel rond en wacht verstandig tot anderen misschien een eerste zet zetten en overweegt na gisteren sterk van flets water te bestellen.

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Lea Bennett

En plotseling zijn ze weer terug op school. Matt en Alex worden naar de ziekenzaal afgevoerd, vergezeld door Shawn en Christine, en Maxime besluit om ook maar iets te gaan zeggen. Blijkbaar hebben ze lesvrij, waar Lea het helemaal mee eens, maar hebben ze vanavond wel verplicht teambonding. Daar heeft ze minder zin in. Cam en Casey zijn eigenlijk de enige meisjes met wie ze echt een band heeft, maar Casey is nog steeds mysterieus verdwenen en Cam is...

Nou ja, Cam is vanochtend blijkbaar bij Lea in bed gekropen, en om dat 'awkward' te noemen is zo'n beetje het understatement van het jaar. Nee, Lea heeft weinig zin in vanavond.

"Ik ga slapen," mompelt ze, en schuifelt maar richting de slaapzalen.

[...]

Lea zit die avond fake opgewekt in het café. Ze kijkt even rond de tafel, maar ontwijkt expres oogcontact met Cam, want Cam heeft vaak de neiging om van die schattige doe eyes te maken en voor je het weet zit Lea dan over haar gevoelens enzo te praten, yuk.

Er heerst een nogal ongemakkelijke stilte, dus Lea is blij als een ober naar hen toe komt met de vraag wat ze willen. Die huiscocktail klinkt wel goed, en dat hij flink straf is vindt Lea prima, want alcohol gaat de enige manier zijn waarop ze deze avond door kan komen. "Doe maar de huiscocktail." Pauze. "Weet je, geef iedereen er maar een, ik betaal wel."

Want het is duidelijk dat de enige manier dat ze vanavond nog een beetje lol gaan hebben is als iedereen dronken is.

[RPG] Beauxbatons #2

Wie is er online