[RPG] Cruiseship

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Lizzy kijkt verwilderd om zich heen en ziet dan een koffer staan. Het is een 'meisjes-koffer' en dan begint haar iets te dagen. Het meisje heeft ze niet gezien tijdens het binnenkomen dus moet ze later zijn 'aangekomen'. Ze zal verschijnseld zijn, tenminste daar heeft ze een poging toe gedaan. En dat is duidelijk mis gegaan.

Lizzy denkt koortsachtig na wat je ook alweer moest doen bij versprokkeling.
Haar vader was arts bij St. Holisto en hij had haar EHBMO bijgebracht. Eerste Hulp Bij Magische Ongelukken.

Lizzy trekt haar wand en begint met het bijeen brengen van de lichaamsdelen en het stoppen van het bloeden. Ze controleerd of ze alle delen heeft en begint ze dan samen te voegen.

Na een paar minuten is ze klaar en bergt ze haar wand weer op.
'Zo, helemaal heel. Maar je zal wel een paar dagen moe zijn en wat rust moeten nemen...Bloedverlies is niet zomaar iets...'

Ze helpt het meisje overeind en schudt haar blonde haar naar achteren, uit haar gezicht. 'En vertel me nu maar eens wie je bent en waarom je zo laat bent.' zegt ze met een glimlach.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Chris merkt hoe er achter hem lichte paniek ontstaat en is dat ook heel erg dankbaar als Lizzie zich aanbiedt als redder. Een tikje verbaasd kijkt hij toe naar alle ingewikkelde zwaaibewegingen en spreuken die ze over het meisje uitspreekt. Hoe kon zo'n jong meisje dat allemaal weten? Had hij op school een of andere cruciale les gemist terwijl hij zijn roes uit lag te slapen of zo?

Opgelucht haalt hij adem als hij ziet dat het meisje weer kan staan. Lizzie staat met het meisje te praten en hij besloot om ook even gedag te komen zeggen. Als Animator moest hij zich ten alle tijden van zijn goede kant laten zien natuurlijk. En het hield dat alle lichaamsdelen nu weer aan elkaar vast zaten. Chris steekt zijn hand uit naar het meisje en glimlacht. Als er geen respons van het meisje komt, pakt hij haar hand vast en begint deze te schudden.
"Hoi, ik ben Chris! Maar dat had ik je al verteld natuurlijk. En wat is jouw prachtige naam?"

Nog steeds geen antwoord. Chris kijkt van haar hand op naar haar gezicht en ziet dat deze akelig bleek is. Hij probeert oogcontact met haar te maken, maar hij ziet dat haar ogen weggedraaid zijn en op precies datzelfde moment zakt het meisje weer in elkaar. Haar lichaam komt in een nogal onnatuurlijk uitziende positie terecht.
"Sh*t Lizzie, wat heb je met haar gedaan?" roept hij boos.
Dan merkt hij dat hij nog iets beet heeft met zijn rechterhand. Een onheilspellend gevoel maakt zich meester van hem en als hij naar beneden kijkt, ziet hij dat hij de arm van het meisje nog beet heeft. Woest knippert hij een aantal keer met zijn ogen, maar het nare beeld gaat niet weg. Hij. Heeft. Haar. Arm. Beet.

O MIJN GOD!

Wild begint Chris om zich heen te zwaaien totdat de arm met een boogje achter de bar is beland. Daarna schudt hij het meisje wanhopig door elkaar, maar dat helpt wonderbaarlijk genoeg niet. Wild kijkt hij om zich heen. "Is er dan niemand die iets kan doen?" brult hij. Hij knielt nogmaals naast het meisje neer om te kijken of ze nog wel ademhaalt. Als hij ziet dat dát ten minsten nog wel het geval is haalt hij even diep adem. Hij was echt toe aan een cocktail.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ana kijkt op als ze plotseling een schreeuw hoort, hierbij valt bijna haar cocktail uit haar handen en ze zet hem snel terug op de bar. Voordat ze de kans krijgt om te reageren wordt er weer gegild en Chirs en Lizzy lijken iets te zien. Dan merkt Ana op dat er allemaal lichaamsdelen op de grond liggen. De hysterischie Lizzy lijkt plotseling te zijn verdwenen, over gespeleten persoonlijkheid gesproken en begint het meisje bij elkara te rapen en bewegingen met haar wand te maken. En dan stata het meisje weer en Ana heeft het gevoel dat er iets niet klopt. Als Chris naar haar toeloopt en haar hand pakt ziet ze dat het meisje bleek is en voordat iemand wat kan doen zakt ze ineen. De arm die Chris vast heeft beland achter de bar. Ow dat is slim zeg.

Snel pakt Ana de arm op en even heeft ze een moment van verbijstering. Iewl, dit is best eng. Maar dan concludeert ze dat ze geen tijd heeft om bang of misselijk te zijn. Ze loopt snel terug naar de anderen en knielt bij het meisje neer. Ze ademt nog.

"Zit er iets nog wel vast aan elkaar?" vraagt ze dan, Chris zit eigenlijk in de weg, "Haar ledematen moeten weer aan elkaar vast zitten. We hebben dittany nodig om de wonden te helen. Is dat ergens te vinden op het schip? Jullie hebben toch wel een medische kit voor magische ongevallen toch...?"

Ze probeert zich te herinneren wat ze zelf heeft meegenomen, maar ze durft niet te zeggen of ze iets heeft meegenomen. Ze vloekt in haar hoofd, want ze wilt liever niet dat mensen het horen. Er is toch wel iemand die precies weet wat hij moet doen? Of in ieder egval iemand die haar aan elkaar krijgt zonder dat ze weer uit elkaar valt? Onder de gehele situatie ziet Ana er een stuk kalmer uit dan Chris.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

OOC: Epic reactie SR rofl

Afbeelding

Lizzy's ogen worden groot als de arm van het meisje er weer afvalt. Haar wangen kleuren rood als Chris haar er de schuld van geeft.

'Ja hallo. Weet je wel hoe gecompliceerd die bezweringen zijn? Mijn vader heeft me alleen de technische kant ervan geleerd. Ik heb het, god zij dank, nog nooit in de praktijk gebracht.' zegt ze, lichtelijk aangebrand, tegen Chris.

Ana doet een duid in het zakje en stelt dittany voor. Lizzy knikt haar toe.

'Hm dat is wel erg zeldzaam. Laten we het hopen..' En ze kijkt Chris hoopvol aan.

Moniek · The Dark Mod

Alex blijft nog even kijken naar de haven die uit het zicht verdwijnt en gaat dan ook naar haar kamer. Ze inspecteert hem even snel en gooit haar tas achteloos op een bed – uitpakken kwam een andere keer nog wel… misschien.

Ze loopt dan de richting in waar wel meer mensen heen liepen en komt dan uit in een bar. Ze kijkt rond, er zijn wat mensen, er staan drankjes en het is zeker een fancy bar. Ze merkt dan op dat er iets aan de hand is. Ze loopt naar het groepje mensen die ergens mee in de weer zijn en dan valt het haar op dat Chris daar met een arm staat. Wacht even… een ARM? Haar ogen worden groot en ze laat ze naar de vloer glijden. Daar ziet ze de andere lichaamsdelen die ongetwijfeld bij die arm – die inmiddels al achter de bar gegooid was en weer terug is – horen.

”WTF!” roept ze dan heel hard uit. ”Hoe kan hier nou een MENS in ONDERDELEN liggen?!” Dat is ongetwijfeld het vreemdste dat ze ooit gezien heeft. Gelukkig lijkt het er wel op dat het meisje nog leeft, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Ze vraagt zich af hoe lang je kan leven zonder de rest van je lichaam, hopelijk lang genoeg tot ze haar gefixt hebben. Ze besluit om maar wel een beetje uit de buurt te blijven, er zijn al genoeg anderen met haar bezig en zelf kan ze toch niets doen voor haar verder. Ze heeft wel wát EHBO/EHBMO kennis, maar een mens in elkaar knutselen gaat haar toch te ver.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

ooc: het is een vrij grote post, maar het is voornamelijk herhaling van wat de rest gedaan heeft en wat Summer daarover dacht XD

Afbeelding

Gelukkig snelt er zich al iemand naar Summer toe, althans, naar haar hoofd dan. Waar de jongen eerst compleet in paniek schiet, probeert hij Summer dan toch lichtelijk gerust te stellen. Of in ieder geval te helpen. En dat is balen, ze is dus tóch op het goede schip gekomen.

Voor ze de jongen kan antwoorden, komt er een meisje bij staan die ook totaal in paniek is. Gelukkig komt ze wat tot rust en weet ze blijkbaar iets om Summer weer in elkaar te zetten. Enkele minuten later staat Summer weer, al zitten er hier en daar nog wel wat wonden. Nog wat verbaasd van hoe snel ze weer één geheel is, antwoordt Summer niet meteen op het meisje dat tegen haar begint te praten.

Als ze jongen weer terug komt, staat ze hem nog steeds wat versuft aan te kijken. Wanneer hij hij hand vastpakt en deze begint te schudden, wordt Summer niet goed. Ze hoort de jongen die zich voorgesteld heeft als Chris wel praten, maar het dringt even niet goed tot haar door wat hij zegt. Voor ze het weet, draaien haar ogen weg en ligt ze op de grond. Ze hoort nog wat iedereen zegt, maar kan haar lichaam niet bewegen.

Gelukkig merkt ze dat er een ander meisje bij komt zitten. Het klinkt alsof ze echt weet waar ze mee bezig is. Summer voelt dat ze niet meer kan bewegen en - weer - een arm kwijt is. Wat zou er nu weer allemaal los liggen?! Ze hoopt dat de rest niet denkt dat ze dood is, dadelijk helpen ze niet meer! Ze moest proberen om te laten merken dat ze nog leefde.
Met een hoop moeite lukt het Summer om haar mond weer wat te bewegen. Alles is zo ongelooflijk stijf.. Ze probeert een paar teugen adem te halen om wat te zeggen..

"Bedankt," brengt ze zachtjes uit, waarna ze zwaar adem begint te halen. Misschien is praten niet zo slim op dit moment.. Maar de rest weet tenminste nog dat ze leeft! Langzaam probeert ze haar ogen te openen. Ze is eigenlijk enorm benieuwd wie haar aan het helpen zijn. Aan haar zijde zitten een jongen en een meisje, het meisje ziet er een stuk rustiger uit dan de jongen, die nogal gespannen geknield zit. De jongen kwam over als een macho-man, maar wel een leuke macho-man. Als ze nou niet had geademd, had hij haar vast wel mond-op-mond gegeven. Balen. Het meisje zag er zelfverzekerd uit, zij is vast degene die zo vastberaden klonk over dittany. Verderop stonden nog 2 meisjes, die bewust afstand leken te houden. 'Eigenlijk ook niet echt gek' bedenkt Summer zich, zelf zou ze hoogstwaarschijnlijk ook afstand houden.

Ze kijkt haar 2 helpers aan en glimlacht. Hopelijk kunnen ze haar helpen. Summer zou er niet aan moeten denken om voortaan als hoofd door het leven te moeten.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Leonard Bradley

Verbouwereerd kijkt Leo naar wat er om zich heen gebeurt. What the appeltaart is happening? 'Sh*t, dit valt niet zomaar door ons op te lossen,' brengt hij uit, terwijl hij voorzichtig enkele stappen dichter naar het hele drama toe zet. 'Heeft het ministerie hier niet een speciale afdeling voor?' Hij gebaart naar alle ledematen die verspreid liggen. Hoe kunnen zij dit ooit op zichzelf oplossen?

Ana heeft het over dittany, een kruid waar Leo al wel eens van gehoord heeft, maar het is enorm zeldzaam. Hij weet zelfs niet of ze het op Hogwarts wel ooit gebruikt hebben. 'Voel je er iets van? Echte pijn of...?' vraagt hij dan aan het meisje zelf, of eerder aan haar hoofd, want van echt een persoon is er voorlopig niet echt sprake. Een heler in het gezelschap zou nu wel fijn zijn, maar ze zijn allemaal te jong, niemand die genoeg kennis kan hebben om dit op te lossen. 'We- we krijgen je wel weer heel,' probeert hij haar gerust te stellen, maar in zichzelf wordt hij al helemaal gek. Hij hoopt stiekem dat het ministerie hier elk moment op het schip zal verschijnselen om hun probleem mooi en goed op te lossen. Dat zou perfect zijn.

Arianna · The Girl Who Lived **Woonplaats:** Storybrooke

Lauren doet heel erg haar best om niet in paniek te raken om de hele toestand met Summer, die het nodig vond om in stukken op het schip te arriveren. Lizzie heeft haar binnen no time gerepareerd, maar niet echt goed: voor ze weet ligt Summer alweer uit elkaar.

Ze slaakt een gilletje als er een arm voorbij vliegt en achter de bar belandt. In eerste instantie wil Lauren hem gaan halen, maar als ze bijna achter de bar staat, bedenkt ze zich. Ze gaat toch geen losse arm vastpakken? Dat gaat haar iets te ver.

Ana begint allerlei intelligente dingen te zeggen. Als ze om een medische kit vraagt, voelt Lauren zich eindelijk nuttig. Ze springt over de arm heen - ew! - en duikt onder de bar. Na een beetje zoeken vindt ze een EHBMOkoffer.

'Hier!' roept ze, terwijl ze met koffer en al over de bar klimt - no way dat ze nog eens over die arm moet. Ze gaat met de koffer op de vloer zitten, waarna ze hem openmaakt en erin begint te rommelen. Wat is dittany eigenlijk? Een drankje ofzo?

OOC: Ik weet wat het is, maar Lau niet ^^

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Chris dankt Merlijn inwendig als Ana de situatie overneemt. Zij scheen er veel meer van af te weten, zoals bijvoorbeeld wat ze precies nodig hadden om het meisje te redden. Hij neemt een stapje achteruit en beantwoordt daarna Ana’s vragen: ”Haar handen en haar armen zitten nog aan elkaar vast... Het is maar waar je blij van wordt…” mompelt hij vaag. ”En ik weet eigenlijk niet of we zoiets hebben. Ik neem aan van wel, maar DIT hebben we niet geleerd op onze cursus!”

Hij werpt nog een boze blik naar Lizzy. Dan laat ook Alex van zich horen. Hij werpt haar even een korte glimlach toe en geeft haar een zacht klopje op haar arm. Zij zag er net zo hysterisch uit als hij zich voelde. ”Het komt allemaal goed, dat moet gewoon,” zegt hij zacht tegen niemand in het bijzonder.

Als ook Leonard zich in de situatie mengt, neemt hij nog wat meer afstand. Langzaam maar zeker verwijderd hij zichzelf van de ‘crime scene’ in de richting van de bar. Deze mensen hadden er zoveel meer verstand van als hij. Als er echt hulp vanuit het Ministerie nodig was, zou hij zich daar wel voor inzetten. Ze moesten nu eerst maar eens zien of ze het zelf op konden lossen… Wanneer hij achter de bar staat, wordt hij even overvallen door een koude rilling. Hij blijft die arm maar voor zich zien! Met een diepe zucht haalt hij wat flessen tevoorschijn en begint een cocktail voor zichzelf te maken. En daarna gelijk nog één. Binnen enkele seconden zijn allebei de glazen leeg en hij voelt zich gelijk een stuk beter.

Hij ziet Lauren onder de bar naar de EHBMOkoffer zoeken en hij besluit om haar aan te moedigen: ”Goed zo, Lau! Nu is er eindelijk iemand slim bezig! Binnen twee minuten zit dat lieftallige meiske vast weer helemaal in elkaar!”

Niinza · Professor

Ryan

Ryan trekt nog even één wenkbrauw op als Austin zijn nagels gaat bestuderen. Nou ja, waar hij maar blij van wordt... Ryan knikt dan maar op Austins verhaal.
"Wauw, ja, hmm..." zegt hij, niet echt wetend hoe hij moet reageren. Gelukkig kan hij nu zelf de vraag beantwoorden, al is het voor Ryan ook niet echt duidelijk wat hij moet antwoorden. Waarom ís hij hier eigenlijk?

"Ik, eh..."
Hij grijnst even schaapachtig.
"Door 'omstandigheden' vonden mijn ouders het niet verstandig dat ik met hun of met mijn vrienden meeging. Dus hebben ze me hier gedumpt."
Hij kucht even ongemakkelijk en gebaart dan naar de deur, als een teken van 'let's get out of here'.
"Zullen we naar de bar gaan voor dat drankje?"

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Emily proost blij met Lauren en Chris en nipt vrolijk aan haar drankje, terwijl de anderen arriveren. Wat dromerig bekijkt ze de ruimte en bestudeert ze de mensen die binnen komen. Één voor één zijn ze ongelooflijk interessant en Emily kan niet wachten om vrienden met ze te worden. Awesome!

"Hiii, ik ben Emily." Ze laat zichzelf van de barkruk glijden en geeft iedereen een knuffel. Dan klinkt er ineens gegil. Verward knippert ze met haar ogen. Was er iemand niet gediend van haar hugs? Dan valt haar blik op de ledematen en ze voelt zich misselijk worden. "What the f-" Snel verstopt ze zich onder de bar. Hier had ze niets over gelezen in de folder! Wacht.. had ze Halloween gemist? Ze gaat op haar knieën zitten en denkt na. Nee, het was toch nog geen oktober?

De gesprekken en acties aan de andere kant van de bar, dringen niet echt tot haar door. Tot er een arm haar kant op komt vliegen. Met verschrikte ogen, staart ze naar de arm. Ze gingen hier wel ver met hun stunts.. Die arm leek net echt.

Ze schrikt als Lauren ineens verschijnt en onder de bar begint te zoeken. Subtiel schuift ze een stukje op, waardoor ze jammer genoeg dichter bij de arm komt te zitten. Voorzichtig komt ze overeind en kijkt ze naar het tafereel. Oh! Ze deden een spel! Ze moesten het meisje in elkaar zetten! Emily houdt van spelletjes. Snel pakt ze de arm beet en voegt ze zich bij de rest. "Ik heb een stukje, ik heb een stukje!"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ana hoort weer een nieuwe schreeuw en ze kijkt op. Leonard komt erbij en plotseling komt er een meisje bij wat roept dat ze een stukje heeft. Bijna hyperactief. ana weet niet meer wat ze moet doen met alle chaos om haar heen. Ze probeert zich alles te herinneren wat ze ooit heeft gelezen over dit. Ze kijkt op naar Chris.

"We gaan dit nooit oplossen," zegt ze dan, hij was diegene die roep dat het meisje binnen twee minuten weer aan elkaar zat, "We hebben iemand van het ministry nodig. Iemand die precies weet wat hij of zij doet. Ik wil niet dat ze straks wéér uit elkaar valt."

Misschien begrijpt hij de hint dat hij diegene is die dat eigenlijk hoort te regelen, hij is één van de animators. En Ana heeft geen idee wie de tweede eigenlijk is. Misschien dat meisje dat de EHMBOkoffer heeft gevonden? Argh, het doet er niet toe. Ze hebben iemand nodig die weet wat er moet gebeuren. Ana wilt niet verantwoordelijk zijn voor een nog ernstigere situatie van dit meisje.

OOC:: Want Ana weet dat een hoop, maar ervaring heeft ze niet met dit :')

Changetje · Volleerd Tovenaar

Dominic bekijkt Gallagher nog eens goed na zijn opmerking over kleren. Eruit zien zoals hij? Eh - liever niet. Trouwens, Gallagher ziet er een beetje... gay uit. Oké, niet een beetje, heel erg. Dominic vind dat hij er zelf prima uit ziet. "Thanks, but no thanks," zegt Dominic, een beetje geïrriteerd. "Als je ophoudt over die kleren, ga ik wel mee naar de bar."

Hij volgt Gallagher de kamer uit, maar als Gallagher de verkeerde kant oploopt, wijst hij richting de bar. "Die kant op, geloof ik." Hij wil net voorop gaan lopen, als er een hoop geschreeuw en gegil uit de bar klinkt.

"What the--" Dominic begint naar de bar te rennen, maar stopt meteen als hij ziet wat er aan de hand is - of nouja, wat hij denkt dat er aan de hand is. Er ligt een meisje in stukken op de grond, wat mensen zitten om haar heen, een idioot loopt met een arm te zwaaien en die animator verzuipt zich aan de bar. Dom hoopt bijna dat dit een of andere grap is, maar hij is bang van niet. Dat meisje heeft zich Versprokkeld en ze begint steeds bleker te zien.

"Waarom halen jullie niet iemand van het Ministerie erbij?" roept hij tegen de rest. "Ze ligt daar half dood te gaan!"

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

'Wat een lef' brengt Austin met ongeloof uit 'je dumpt je eigen kind toch niet, dat is zo ontzettend verkeerd' vervolgt hij met diezelfde ongeloof. Achja sommige ouders ook, die kunnen gewoon maar beter geen kinderen nemen. Zelfs al zou Ryan de meest irritante persoon op de planeet zijn, dan nog mogen ze hem niet het plezier afnemen om met z'n vrienden op vakantie te gaan, pff gelukkig zijn zijn ouders niet zo.

'Laten we dat maar is doen, zouden ze ook sapjes hebben' vraagt hij vrolijk aan Ryan en hem meesleurt naar de bar. De bar éénmaal gevonden ziet Austin iets wat hij eigenlijk niet had willen zien, hij was namelijk bijna op het hoofd van Summer gaan staan. 'Oh kijk Ryan een hoofd, hier ligt een hoofd' lacht hij nerveus en direct daarna tegen de vlakte gaat.

Niinza · Professor

Ryan

Ryan haalt zijn schouders op als Austin comment op zijn ouders die hun kind dumpen. Ryan weet niet meer beter, hij heeft niet zo'n sterke relatie met z'n ouders. Hij is het wel gewend dus. Daarbij, het was grotendeels zijn eigen schuld. Maar goed, Austin stemt er ook mee in om te gaan en ze gaan op pad.

Ze komen al snel bij de bar aan, maar alles lijkt niet hoe het moet zijn. Iedereen is lichtelijk in rep en roer. Austin wijst hem heel random op een hoofd en valt vervolgens flauw. Ryan vangt hem half op. Met een kreun trekt hij Austin overeind. Hij slaat hem zachtjes op zijn wang.
"Hé, wordt wakker."
Dit is zeker niet wat hij zich bij een cruise had voorgesteld. Hij houdt Austin overeind door een arm om zijn schouder/nek te slaan. Ryan draait zich naar het groepje.
"Wat is er in vredesnaam aan de hand?"
Hij doet een paar stappen achteruit, straks gaat hij ook bijna op het hoofd staan.

[RPG] Cruiseship

Wie is er online