Exodus - RPG

TheKimKommer · Geplaatst: Di Sep 09, 2008 14:25

Andrew Eunice:

Andrew glimlacht even wrang. Verliefd zijn klonk als iets uit een heel ander leven. Hij wrijft even over zijn nek en kaak om zich wakker te houden en knikt dan naar Megan. Natuurlijk zouden er meer Davies rond hebben gelopen ook in zijn omgeving. Haar vraag, welke natuurlijk gesteld zou gaan worden, doen zijn blik verstrakken. Maar ze hadden hem gered van Grunthors mannen en zinkend schip, dus hij was een verklaring schuldig.

"Door onbezonnen gedrag. Misschien wel de laatste poging om wraak te nemen." De harde uitdrukking op zijn gezicht blijft, maar zijn blik verzacht iets. "Ik ben zonder na te denken de strijd openlijk aangegaan, maar dus helaas zonder succes."

Hij kijkt naar Megan en haar beweegreden was er een welke hij jaren ook na had gestreeft. Maar met het verlies van zijn broer was dat streven verzwakt en kon hij slechts aan wraak denken.

"Als jullie er niet waren geweest, waren nu vast de laatste uren van mijn leven ingegaan, naarmate ze dichter bij het eiland zouden zijn gekomen."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali luistert half naar wat Megan zegt. Terugkomen met hulp... Dat is geen optie voor haar. Ze heeft niemand op het eiland, iedereen was van haar afgenomen. Ze zucht even en luistert met een half oor naar Andrew. Ze beseft dat ook hij geliefden had verloren.

"Ik ga even naar buiten toe," mompelt ze dan.

Ze stapt de kombuis uit en haalt even diep adem. Ze voelt zich zwak en slecht. Ze weet dat ze niet had mogen weglopen en dat ze had moeten praten, maar het gevoel van pijn en angst is nog steeds meester van haar. Uiteindelijk besluit ze dat er niets anders opzit. Ze wilt teruglopen naar waar ze Jack had achtergelaten als ze hem het dek op ziet komen. Hij zag er niet vrolijk uit... Ze haalt diep adem en probeert al haar moed bijeen te schrapen. Uiteindelijk stapt ze op hem af.

"Jack? Kan ik je even spreken?" vraagt ze dan.

Pottergirl · Geplaatst: Wo Sep 10, 2008 19:11

Jack kijkt met een lichte grijns op als Hali naar hem toe komt lopen en vraagt of ze hem even kan spreken. Hij was vastbesloten om zijn gebruikelijke sarcastische houding niet te laten varen - er was niets gebeurd.

'Sinds wanneer wil jij me 'even spreken'?' vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw en dezelfde grijns. 'Maar als het echt moet...'

Hij draait zich nonchalant Hali's richting op en wacht ongeduldig tot ze vertelt wat haar dwars zit.

'Kom op, ik heb niet de hele dag de tijd, ik heb het druk met varen,' zegt hij met een vaag gebaar naar de oneindige oceaan om hen heen en het schip.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali kijkt Jack even aan als ze hem hoort. Waar was hij mee bezig? Als hij dan ook nog eens zegt dat hij het druk met varen heeft weet ze het al helemaal niet meer.

"Ik wil het hebben over wat er net is gebeurd..." zegt ze dan, "Hoe meer ik erover nadenk hoe minder ik begrijp ervan en jij werkte ook niet echt mee."

Ze kijkt hem aan, niet precies wetend wat te zeggen.

Pottergirl · Geplaatst: Wo Sep 10, 2008 19:42

Jack trekt een wenkbrauw op als hij Hali hoort praten. Hij draait zich naar de reling en legt z'n armen erop, waar hij op gaat leunen. Hij staart naar het water als hij Hali antwoord geeft.

'Ik heb geen idee waar je het over hebt,' zegt hij.

Tot zijn ongenoegen klinkt hij een stuk minder zelfverzekerd en nonchalant dan daarnet.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali is stomverbaasd als ze Jack hoort. Meende hij dit nou echt? Was hij van plan om te doen alsof er niets gebeurd was? Iets knapt er in Hali. Hij was diegene die haar gezoend had en nu deed hij alsof er niets gebeurd was.

"Ongelofelijke klootzak!" zegt ze dan.

Ze is woedend. Hoe durfde hij haar zo te behandelen? Als hij zich naar haar toedraait wordt de woede alleen maar groter en zonder enige waarschuwing slaat ze hem hard in zijn gezicht. De tranen springen in haar ogen terwijl ze hem aankijkt.

"Hoe durf je?" zegt ze dan, "Heb je enig idee wat dit voor mij betekend? Ik wilde mijn excuses aanbieden, ik had niet weg mogen lopen en ik dacht dat ik je misschien gekwets had. Maar blijkbaar kan het je allemaal niets schelen!"

Ze weet niet zeker wat ze nu meer voelt. Haar woede of het feit dat ze gekwetst is.

"Je begrijpt het niet he? Heb je enig idee wat Marcus me heeft aangedaan? Voordat ik op dit verdomde schip terecht kwam?" gaat ze dan door, "En dan denk je dat ik zoiets kan? Terwijl een wond die eindelijk begon te helen weer open wordt gescheurd?"

Haar stem klinkt ietwat wanhopig en verward. De herinneringen van vroeger probeert ze weg te duwen. Waarom had ze nooit de kans gehad om het te verwerken en waarom moest ze hem juist nu tegenkomen? Zachtjes bijt ze op haar lip om de tranen tegen te gaan.

**Jalf** · The Musical Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Megan glimlacht bemoedigend naar Andrew. "Najah, graag gedaan zal ik maar zeggen." zegt ze met een lichte vrolijkheid. "Naar mijn mening is iedere vijand van Grunthor een vriend van ons, dus je bent meer dan welkom in onze groep." Ze plukt wat aan de felgekleurde veters van haar gympen. "Hali had het net over het eiland. Waar woonde je precies?"

Pottergirl · Geplaatst: Do Sep 11, 2008 20:19

Als het Jack duidelijk wordt dat Hali serieus over de situatie wil praten, zucht hij even geïrriteerd. Hali's klap in zijn gezicht zorgt ervoor dat er iets knapt van binnen - zijn zo goed volgehouden sarcastische houding verdwijnt als sneeuw voor de zon.

'Als je eindelijk klaar bent met het jezelf zo zielig vinden, kan ik dan eindelijk weg?' spuugt hij haar toe. 'Kijk uit dat je niet verdrinkt in zelfmedelijden.'

Hij draait zich na een vernietigende blik op Hali resoluut om en beent weg in de richting van de hut waar zijn spullen liggen. Hij begreep het niet? En zij was zo zielig? Ze moest eens weten. Kwaad schopt hij tegen een ton aan die toevallig in de weg staat.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali haar blik veranderd naar woedend als ze de woorden van Jack hoort. Het kan haar allemaal niets meer schelen. Daar waar ze dacht een greintje van respect en menselijkheid in hem te hebben ontdekt betekent helemaal niets meer. Als hij wegloopt haalt ze haar wand tevoorschijn en met een snelle beweging schieten de touwen uit haar wand, wikkelen zich om zijn benen en gaat hij lang onderuit. Met een snelle pas loopt ze de paar meters die tussen hun zijn en slaat haar armen kwaad over elkaar heen.

"Wie zei dat ik klaar was?" haar ondertoon was gevuld met een lichte grom, "Zoals ik zei ging ik mijn excuses aanbieden..."

Haar stem klinkt ietwat onheilspellend en de blik in haar ogen verraad weinig goeds. Zoner enige angst of een spoor van kwetsbaarheid kijkt ze hem aan.

"Het spijt me Jack, dat ik wegliep. Maar nog meer spijt het me, dat ik je uberhaupt een kans hebt gegeven om me aan te kunnen raken," zegt ze dan kil, "Ik had niet gedacht dat je zoveel lef zou hebben. Maar hierbij voor beide mijn excuses."

Er klinkt een zeker gehalte van sarcasme in haar stem en zonder hem nog ene blik waardig te gunnen loopt ze weg. Haar wand bergt ze weer op en haar gezicht ontspant zich langzaam. Als hij het zo wilde spelen kon hij het krijgen...

OOC:: Lol...

TheKimKommer · Geplaatst: Di Sep 16, 2008 18:57

Andrew Eunice:

Andrew knikt even als Hali zegt naar buiten te gaan. Zijn volle maag en de warmte binnen maken hem moe, maar hij houdt zijn hoofd hoog en blijft naar Megan kijken. Hij vond het bijzonder dat er iemand met de huidige situatie, nog zo vrolijk kon zijn. Hij moest bekennen dat hij haar daarvoor benijdt.

"Ik woonde in de buitenwijken.. Het klinkt als eeuwen geleden.."

Hij glimlacht even wrang. Dan haalt hij een hand door zijn haren en kijkt Megan aan.

"En jij?"

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali heeft het echt helemaal gehad met alles. Ze voelt zichzelf nog helemaal niet 100 procent en het liefst zou ze zichzelf willen opsluiten en niet meer terugkomen. Ze besluit dat gezelschap haar misschien wat rustiger kon krijgen. Zonder aandacht te schenken aan wie dan ook loopt ze terug naar de kombuis en stapt naar binnen toe.

"Sorry, ik heb wat gezelschap nodig, gezelschap dat niet het bloed onder mijn nagels vandaan haalt." zegt ze flauw glimlachend.

Ze gaat op een stoel zitten en zucht even. Ze heeft geen idee waar het gesprek over gaat en besluit voor nu te zwijgen. Misschien dat ze zichzelf straks in het gesprek kon mengen.

**Jalf** · The Musical Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

"Je kent het grote plein wel?" zegt Megan met een glimlach, "Ik woonde daar op een bovenverdieping. Erg klein, maar goed, ik woonde daar ook alleen, dus veel ruimte had ik niet echt nodig." Ze kijkt naar het bord van Andrew, dat inmiddels leeg is. "Als je nog wat wilt moet je het zeggen, dan maak ik nog wel wat voor je klaar." zegt ze met een knipoog.

Pottergirl · Geplaatst: Wo Sep 17, 2008 19:57

De spraakwaterval van Hali ervaart Jack als een vervelende vlieg die om zijn hoofd zoemt. Hij probeert het weg te slaan en te negeren, maar het dringt zich telkens opnieuw aan hem op.
Als Hali uiteindelijk wegloopt, zucht Jack diep. Het kon hem ook allemaal weinig meer schelen. Nou ja, hij deed alsof het hem weinig kon schelen, hij probeerde zichzelf er compleet van te overtuigen dat het hem allemaal weinig kon schelen. Maar diep van binnen, in het gedeelte van Jack dat emotie heet, raast een orkaan van woede en verdriet rond.

Om zijn aandacht op iets anders te vestigen pakt Jack een verrekijker en tuurt de horizon af, niet verwachtend iets te ontdekken. Als zijn blik dan over een soort verstoring van de horizon stuit, schieten zijn wenkbrauwen verbaasd omhoog. Hij probeert de verstoring beter in beeld te krijgen en als hij goed kijkt ziet hij dat er zowaar een eilandje opdoemt. Een klein eilandje, maar het is iets. Kon hij misschien éven van dat idiote schip af, éven vaste grond onder zijn voeten voelen?

Resoluut loopt Jack naar het roer en stuurt het schip met een scherpe bocht naar stuurboord in de richting van het eilandje.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Sep 17, 2008 20:12

Andrew Eunice:

Andrew knikt even. Natuurlijk kende hij het plein.. Zijn broer had er gewoond. Maar ondanks de nare gevoelens in zijn maag, schiet hij in de lach bij haar knipoog.

"Dank je, Megan."

Hij kon zich niet eens herinneren wanneer hij voor het laatst had gelachen.

"Ik zou nog wel een kop thee lusten, Maar" Zegt hij en staat op. "ik mankeer niets aan mijn handen."

Hij loopt naar het aanrecht met zijn mok en schenkt deze voor zichzelf vol. Met een arm leunt hij op het aanrecht, met nog steeds een lichte glimlach rond zijn lippen.

**Jalf** · The Musical Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Megan volgt Andrew terwijl hij naar het aanracht loopt en zwaait even naar Hali als ze binnen komt. Dan springt ze van de tafel af en schenkt ook voor zichzelf wat thee in.

Dan merkt ze dat het schip ineens drastisch zijn koers wijzigt. Met haar kop thee in haar hand loopt ze naar het dek, waar ze Jack aan het roer ziet staan. Ze trekt een wenkbrauw op en loopt naar hem toe. "Waarom verander je de koers? Heb je iets gezien?"